Takka Takka – Migration

Er gaan geen hippe IJslanders, maar Brooklyners achter de naam Takka Takka schuil. Een onopvallende vertegenwoordiging uit deze New Yorkse hotspot, dat is eigenlijk juist weer wel opvallend. En om het nog ingewikkelder te maken, op Migration zijn juist de onnadrukkelijke passages waar de band een schimmenspel speelt het sterkst. …

Takka Takka – Migration

Er gaan geen hippe IJslanders, maar Brooklyners achter de naam Takka Takka schuil. Een onopvallende vertegenwoordiging uit deze New Yorkse hotspot, dat is eigenlijk juist weer wel opvallend. En om het nog ingewikkelder te maken, op Migration zijn juist de onnadrukkelijke passages waar de band een schimmenspel speelt het sterkst. …

Macronizm – Alter Ego

In rap heb je zware jongens en filosofen. Macronizm valt in de, volgens mij in de Lage Landen wat gebruikelijkere en ook meer gewaardeerde laatste categorie, wat je al kan raden als je songtitels als “Tabula Rasa” aantreft. Als hij het over “21 Gram” heeft, gaat het niet om de …

Grasscut – 1 Inch 1/2 Mile

Andrew Phillips verdient in het dagelijks leven zijn geld met het pennen van gebruiksmuziek. Hij heeft een waslijst aan credits voor niet al te bekende Engelse tv-films en series op zijn naam staan. Die opgedane arrangeer-kunsten heeft hij hard nodig voor zijn ambitieuze folktronica-debuut. Als Grasscut werkt hij samen met …

Diskjokke – En Fin Tid

Heeft de Scandinavische dance een eigen geluid? Dat begon ik me af te vragen vanaf het moment dat Diskjokke uit Oslo zijn tweede album opent met “Reset and Begin”. De voormalig wiskundige bouwt rustig voort op het geluid van het onvolprezen titelloze debuut van Lindstrøm & Prins Thomas. Ouderwetse, haast …

Autolux – Transit Transit

Het trio Autolux uit Los Angeles heeft het fikse aantal jaren tussen hun debuut Future Perfect en Transit Transit gebruikt om eens lekker op de vierkante millimeter te puzzelen. Dit is een album van echte geluidskunstenaars geworden. Of minder pretentieus gezegd, een album waarbij het vooral genieten is van mooi …

Autolux – Transit Transit

Het trio Autolux uit Los Angeles heeft het fikse aantal jaren tussen hun debuut Future Perfect en Transit Transit gebruikt om eens lekker op de vierkante millimeter te puzzelen. Dit is een album van echte geluidskunstenaars geworden. Of minder pretentieus gezegd, een album waarbij het vooral genieten is van mooi …

VA – Kamp Holland

Heel even dacht ik toch; zou het waar zijn? Muziek vanuit Kamp Holland, waarom niet, er waren ten slotte al literaire projecten onder leiding van Arnon Grunberg. Al zou je eerder Jan Smit verwachten dan de laptoppers die op deze compilatie de dienst blijken uit te maken. Natuurlijk, het is …

Circle Bros – Haven

Lang, lang geleden op de middelbare school, als de wanorde als zo vaak was uitgebroken, waarschuwde een lerares altijd dat ze ‘weer ruis hoorde’. Ze bedoelde het logischerwijs negatief, maar ambient-liefhebbers weten dat ruis ook heel mooi kan zijn. De Belgische lo-fi ambient muzikant Circle Bros heeft het gelukkig rijkelijk …

SiN – SiN

Toen ik deze cd vlak voor ik de recensie typte in de computer schoof, besefte ik dat ik geen flauw idee had hoe de band eigenlijk heette. Het hoesje nog eens bekeken; geen spoor van een hint. De cd weer uit de lade gehaald en op het zwartgekalkte schijfje viel …

Allo Darlin' – Allo Darlin'

Ik kon nergens een bevestiging vinden, dus het zal hem toch wel niet zijn, maar in de vrolijke opener “Dreaming” begint een ogenschijnlijk licht aangeschoten Jens Lekman sound-alike met  de zangeres van Allo Darlin’ mee te croonen. Daarmee hebben we meteen de belangrijkste invloed van Elizabeth Taylor, een geboren Australische …

The Books – The Way Out

‘Hello, greetings and welcome, welcome to a new beginning’, zegt een man bij aanvang van het vierde album van het New Yorkse folktronica-duo The Books. De vertrouwde elementen zijn meteen weer aanwezig, nieuw begin of niet. Fascinerende gesproken woord-samples geserveerd op een bedje van elektronische manipulaties en akoestische snaren. Opener …

Hjaltalín – Terminal

Eigenlijk best vreemd. Mijn recensie over Hjaltalin’s vorige album herlezend vind ik de kritiek- en ijkpunten nog steeds gelden. Tóch is Terminal een geslaagder en bovenal veel oorspronkelijker werk. De IJslandse groep lijkt op tournee een hele hoop musical-dvd’s te hebben bekeken. Of ging de lade stuk net toen The …

Terug naar boven