Eerst maar eens vrijzinnig met de billen bloot. Dat Animals Spirits van James Holden, ik kon er niks mee. Heel erg ‘free’-geneuzel, gerommel in de marge. Nu heeft Laurence Pike van dat laatste een carrière weten te maken. De Australische drummer speelde onlangs nog in het voorprogramma van Holden, en …
Er bestaan minstens drie soorten experimentele muziek, hypothetiseer ik. In het gebruikte geluid (noise), in songstructuur (ambient) en in sfeer. Een, toegegeven, wel wat lastig te definiëren derde groep, om nog te zwijgen over het vluchtige woordje ‘sfeer’. Toch kan Italiaanse Almagest! hier als voorbeeld dienen. Het geluid van de …
‘You eat it in wraps, you eat in in wraps!’, blaft de veelal onverstaanbare zanger van Das Geld tijdens opener “Falafel”. Een nogal flauw geinende postpunksong – ondanks de stevig gekruide recept-tekst. Het belangrijkste ingrediënt blijft echter ongenoemd. Wat moeten wij hierbij drinken? De zanger mag van mij nog wat …
1. Sam Baker – Land of Doubt 2. The War on Drugs – A Deeper Understanding 3. Spinvis – Trein Vuur Dageraad 4. Dizzee Rascal – Raskit 5. Jake Xerxes Fussell – What In The Natural World 6. Sufjan Stevens, Nico Muhly, Bryce Dessner, James McAlister – Planetarium 7. Angelo …
1. Ryley Walker – Golden Sings That Have Been Sung 2. Laura Mvula – The Dreaming Room 3. Anderson .Paak – Malibu 4. The Avalanches – Wildflower 5. Alex Cameron – Jumping The Shark 6. Rats on Rafts & De Kift – Rats On Rafts & De Kift 7. Núria …
1. Happyness – Weird Little Birthday 2. Surfer Blood – 1000 Palms 3. Bop English – Constant Bop 4. Jim O’Rourke – Simple Songs 5. Bill Fay – Who Is The Sender? 6. Bill Wells & Aidan Moffat – The Most Important Place In The World 7. Future – DS2 …
1. Avi Buffalo – At Best Cuckold 2. Sam Amidon – Lily-O 3. The Delines – Colfax 4. The War On Drugs – Lost In The Dream 5. Oscar And The Wolf – Entity 6. Eno • Hyde – High Life 7. Hitsville Drunks – Sincerely Average 8. Ja, Panik …
‘And if I call you, I will call you by your name.’ Dat is eigenlijk niet zo’n best teken! Ik las ooit dat geliefden en familieleden elkaar zelden met hun echte naam aanspreken. Koosnaampjes volstaan om de aandacht te trekken. De Bernard Sumner-waardige tekstregel zegt vast iets over de afstandelijkheid …
Ruim tien jaar geleden kreeg ik post uit Los Angeles. In de envelop zaten cd’s met daarop alle audio-sporen van mijn debuut-album, gebruiksklaar om gemixt te worden. Mijn eigen pc was dermate verouderd dat het in hoge kwaliteit exporteren van de sporen onvermijdelijk vastliep. Gelukkig is de (muziek)wereld klein, en …
Zodra de wind weer wat harder door de bomen begint te waaien, komt herfstige folkrock als geroepen. Je moet wel oppassen dat de noten niet worden overschaduwd door de gepeperde Pietendiscussie, die in dezelfde periode eveneens traditiegetrouw opsteekt. Hoe vermoeiend het debat ook moge zijn, het is wel een van …
Heeft Sinkane teveel gezopen op tournee? Of had hij net voor dat hij de studio inging een weekje griep? De wereldse all around-eclecticus zingt aanmerkelijk slechter dan op voorganger Mars. Misschien valt het me gewoon nu pas op, omdat Sinkane er dit keer voor heeft gekozen zijn stem vooraan de …
Misschien wel de tofste niche-hype van dit jaar was de ‘ontdekking’ van Lewis en zijn L’Amour. Het label Lights In The Attic bracht deze volslagen vergeten eigen beheer-lp uit 1983 opnieuw uit. Van de man zelf ontbrak ieder spoor. Wie hij was, waar hij was gebleven, het bleef lange tijd …
Laatst zag ik op YouTube het beruchte optreden dat de Travoltas ooit bij Barend & Van Dorp gaven. De Dongense punkers hadden speciaal voor de gelegenheid twee vrouwelijke gasten meegenomen. En die deden méér dan dansen alleen. De verbijsterde presentatoren wisten niet wat ze zagen. De onschuld van 1999. Je …
Sean Carey maakt bepaald geen enge muziek. Eerder babybilletjeszacht. Hij past daarmee perfect in het spectrum van de hedendaagse indiepop. Ik kan hier zonder problemen aansluiten op Stoneheads recensie van The Go Find. Carey drumt – als hij niet solo bezig is – bij Bon Iver, en met hem deelt …
In mijn jonge jaren bezat ik een Playstation-computerspelletje met de naam Johnny Bazookatone. De held was een paars gekuifde muzikant, die zijn gitaar als bazooka kon gebruiken. Bij elk vernietigde vijand klonk er een vette riff! In de loop van de game moest je medebandleden uit benarde situaties bevrijden. (Helaas …
Zou hij het nou zelf wél mooi vinden? Ik begon het me oprecht af te vragen, nadat ik me een week door Avey Tare’s Slasher House had laten martelen. Dat het leuk kan zijn om een potje te freaken, kan ik nog begrijpen. Enter The Slasher House heeft met wat …
Ooit beweerde ik in een mock-recensie dat Kanye West met My Beautiful Dark Twisted Fantasy zijn eigen The Age of Adz had gemaakt. Het omgekeerde blijkt nu ook waar. De S/S/Supergroep-leden Sufjan Stevens, Serengeti en Son Lux vinden elkaar onder een nieuwe naam in wonderlijke psychedelische hiphop. De etherische vocalen …
Gelukkig krijgen we geen gekerm van walviskalveren te horen, maar new age is Orcas’ muziek zeker. Op een goede manier, dat wel. Yearling staat vol met het soort vederlichte shoegaze-pop waar de synthesizer bij nadere beluistering een gitaar kan zijn, of een flard van een zanglijn. De kern van de …
Waarom Nick Sanborn en Amalia Meath (zangeres in het folktrio Mountain Man) hun samenwerking nogal saai Sylvan Esso hebben genoemd is me onduidelijk, maar de associatie met een Franse jongensnaam past eigenlijk wel. Er had zo een Franse knoppendraaier achter deze gevarieerde collecties electro-songs kunnen zitten. Soms meer geschikt voor …
In al zijn subtiliteit is Moksha eigenlijk een heel dominante plaat. Raz Ohara heeft zijn experimentele elektronica-plaat namelijk verdraaid zacht gemixt. De luisteraar moet dan wel kiezen: het volume ver opendraaien zodat de bassen plots de vloer laten trillen, of een koptelefoon opzetten. Ik ging voor de eerste optie. Dit …
Stel je een ruimte voor vol dwarrelend stof. Eerst merk je alleen de korrelige grijze massa op, maar dan verschijnt het silhouet van een man op een stoel. Al bewegend dirigeert hij de luchtstromen. Langzaamaan worden de contouren scherper en zie je dat de man een basgitaar in handen heeft. …
De metalige ritmebox-klanken waarmee Electric Ocean opent, passen goed bij de bandnaam. Het instrumentarium van Scraps is ongetwijfeld stokoud. Een collectie halfgesmolten keyboards, nog net geschikt om een paar akkoorden voort te brengen, als de toetsen ten minste niet blijven hangen zodat het demo-riedeltje wordt opgestart. Een leuk beeld, en …
Je hebt van die bands die voorbestemd lijken voor het grote succes, en die het dan toch niet redden. Cherry Ghost is een goed voorbeeld. Het Britse antwoord op The National maakte met Beneath This Burning Shoreline een prachtalbum, dat vervolgens volkomen genegeerd werd. Matthew And The Atlas waagt in …
Hoe het misverstand ontstond ben ik ironisch genoeg ook al vergeten, maar ik dacht aanvankelijk met een reissue te maken te hebben. Een Duits wave-album uit de jaren tachtig, destijds onopgemerkt, nu heruitgegeven door Morr. Het kon best kloppen. Het doffe The Pink Caves komt recht uit de kelderbar van …
Wat betreft soundscapes ben ik net een kat. Zodra het knispert als een haardkacheltje ga ik er met mijn snuit bovenop zitten. Lekker warm. Vaker zijn de geluiden in het genre kil en spookachtig. Ook Coen Oscar Polack en Herman Wilken beginnen Fathomless met koud, wat clichématig stuk, dat niet …
