Het is lente, ik heb een vrije dag en het pist van de regen. De kat heeft zojuist de halve woonkamer onder gezeken en blafte ook nog even een haarbal naar buiten toen ik de vloer net weer schoon had. Een topdag dus… Toch ben ik vrolijk! Uit mijn speakers …
Ik heb er één! Zo’n mooie rooie jongen met een aapje op de voorkant. En dat is heel bijzonder, want deze eerste persing is een waar collectors item, persoonlijk met de hand genummerd door de band. Sommige plaatjes moet je nu eenmaal gewoon hebben, of er nu goede muziek op …
Eerlijk is eerlijk, de eerste keer dat ik The Apers ergens in het voorprogramma zag spelen – het zal zo rond 1997 geweest zijn – vond ik er niets aan. Het zoveelste bandje dat een gebrek aan talent en muzikaliteit probeerde te verdoezelen met stoere poses en gejatte nummers. Het …
Alles moest ik van ze hebben, maar dan ook echt alles. Niet alleen de makkelijk toegankelijke langspelers maar vooral ook al die obscure singletjes en EP’s. Dat klinkt leuk maar wanneer je all-time-favourite-band Snuff heet is dat helemaal niet zo eenvoudig. De Londenaren maken er namelijk al vanaf 1986 een …
Je hebt soms van die plaatjes waar je maar drie seconden naar hoeft te luisteren en je weet direct waar je aan toe bent. Ze roepen vaak een bepaald gevoel bij je op dat je doet denken aan een mooie of minder mooie herinnering en dus is die gedachte bepalend …
Onlangs schreef ik nog een uitermate lovende recensie over het meesterwerkje van Sage Francis, waarin ik maar weer eens bewezen achtte dat ook whiteboys weldegelijk iets te zoeken hebben in de wereld van rap en hip-hop. Dat deze constatering niet altijd even goed stand houdt wordt helaas schrijnend duidelijk op …
In de categorie ‘kazige bandnamen’ scoort de punkscene altijd wel redelijk goed. Toppertjes als Guns n’ Wankers, No Use for a Name, Guttermouth of Turbonegro hebben waarschijnlijk nooit de moeite genomen om veel langer dan een minuutje over hun bandnaam na te denken. Toch heb je altijd baas boven baas. …
In deze tijden van flitsende websites en ‘oude’ media die steevast achter de zaken aan hobbelen zou je je af kunnen vragen waarom iemand in vredesnaam de moeite neemt om een nieuw tijdschrift in het leven te roepen. Blijkbaar is er toch nog wel enige vraag naar het ouderwets omslaan …
Luisterend naar V8 Wankers hoor ik vieze dikke Duitsers tragische bierbuikenmuziek met foute teksten maken. Dertien inwisselbare nummers in een dozijn met goedbedoelde – maar slecht uitgevoerde – domme mannen muziek doen mij bijkans braken. De voorbeelden zijn overduidelijk: AC/DC, Zeke, Peter Pan Speedrock, het hele gebruikelijke arsenaal. Zelfs de …
Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, Belvedere heeft ongelofelijke haast! Op hun jongste boreling Fast Forward Eats the Tape worden we getracteerd op vijftien knallend snelle nummers die er in een grote eruptie uitgeperst worden. Geen overdreven populair gedoe met hitgevoelige ballades of hinderlijke grappen en grollen, …
Al die jaren heb ik gedacht dat de genialiteit van megaband Faith No More verscholen zat in de gekte van zanger Mike Patton. Het uit elkaar vallen van de band vond ik in eerste instantie dan ook niet direct problematisch: het solowerkje van Patton dat zou volgen zou de band …
Verandering van spijs doet eten en af en toe lekker tafelen bij de Afrikaan werpt meteen een heel ander licht op de dagelijkse pot hutspot of boerenkool. Als klassieke kaaskop, gewend aan rechttoe-rechtaan liedjes met kop en staart, zul je mij zelden betrappen op een psychedelisch momentje. Dat betekent gelukkig …
Het heeft mij heel wat jaartjes gekost voordat ik echt met plezier naar een hardcore plaat kon luisteren. Een van de voornaamste redenen daarvoor was een huisgenoot die de hele dag niet anders deed dan deze teringherrie snoeihard te draaien. Gelukkig had hij daarbij doorgaans zijn deur gesloten maar dat …
Nadat ik tot 23.00 uur gewerkt heb rij ik in de pissende regen op mijn brakke fietsje naar huis. Het is zo koud dat ik er geen seconde over pieker om mijn handschoenen uit te trekken en de mp3-speler te bedienen en dus ben ik volledig gebonden aan het lot …
Op de middelbare school hadden wij een fantastisch instituut genaamd het Populair Muziekconcours. Dit hield zoveel in dat alle schoolbandjes eens per jaar de gelegenheid kregen om op drie, door de school verspreidde, podia hun kunsten aan een aanzienlijk publiek te vertonen. Uiteindelijk werd er dan een winnaar uitgeroepen door …
Ben je nu echt een ouwe lul wanneer je jezelf er heel vaak op betrapt dat je het over vroeger hebt? Vroeger, toen mensen nog gewoon muziek maakten voor de lol en je de slechteriken en goedzakken er meteen uit kon pikken. Vroeger, toen je een punkband die voor een …
Een goede vriend leerde mij ooit dat, wat je ook wilt bereiken, presentatie altijd 50% van het werk is. Met een goede binnenkomer heb je vaak al snel de aandacht te pakken. Deze wijsheid – jaja, ik heb wijze vrienden – geldt al helemaal in het geval van meningen over …
Het Nijmeegse Bambix is een van Neerlands best bewaarde geheimen. Al jarenlang behoren ze tot de favorieten van de vaderlandse undergroundscene en treden ze in het buitenland op met grootheden. De echte doorbraak wil er in eigen land maar niet komen, terwijl ze in exotische oorden als Brazilië de sterrenstatus …
Er zijn in beginsel twee duidelijk te onderscheiden redenen voor een band om een compilatie-cd met B-kantjes en/of onuitgegeven materiaal uit te brengen. Het gros van dit soort releases is gefundeerd op goedkoop winstbejag en het uitmelken van de behaalde status. Even snel wat oude troep bij elkaar roeren, een …
Soms heb je van die bandjes die je in een ver verleden verafgoodde maar waarvan je liever had dat ze op hun hoogtepunt gestopt waren. “Zolang we maar geen Rolling Stones worden”, is een vaak gebezigd criterium voor bands om toch nog maar een paar jaartjes door te gaan. Agnostic …
Wanneer slaat de drang tot vernieuwing over in irritant afwijkend gedrag? Het is een vraag die ik mijzelf meerder malen heb gesteld tijdens het beluisteren van The Mars Volta‘s jongste boreling. Op Frances The Mute wordt weer een gooi gedaan naar de pretentieprijs van dit jaar. Ook dit keer hebben …
Ik heb vanaf deze plaats al vaak genoeg lopen zaniken dat de Nederlandse spierballenpunk-acts gekenmerkt worden door een schromelijk onvermogen de energie van hun liveoptredens op plaat te vertolken. Steeds blijft het weer bij een teleurstellend vlakke uitvoering in een veel te klinische studio. Gelukkig bevestigt ook op dit gebied …
Het blijft fascinerend om te merken op hoeveel verschillende manieren woede zich laat kanaliseren. Zijn normaal gesproken de hardcore en metal de meest logische uitlaatkleppen voor kwade meneren, Sage Francis heeft de moderne hip-hop gekozen als vehikel. Op zijn tweede officiele album – A Healthy Distrust – wijkt hij wederom …
Sinds een jaar of wat zijn de fijne meneertjes bij Fat Wreck Chords druk doende met het uitbrengen van livealbums van enkele van hun meest aansprekende artiesten. Geen laffe tussendoortjes dit keer maar volwaardige platen, waar misschien wel meer tijd en moeite in wordt gestoken dan de gemiddelde reguliere releases. …
Bescheidenheid siert de mens. Een gezegde dat staat als een huis maar absoluut niet van toepassing is op de vrolijke vrienden van And You Will Know Us By The Trail Of Dead. Fysiek geslonken van kwartet naar trio, muzikaal is er een hoop uitgebreid. Trail of Dead stond er al …
