Is er nog een verschil tussen een solo-album van James Christian en een House Of Lords-album? House Of Lords is natuurlijk – anders dan in de begintijd – gewoon James Christian en band. En dan doen mannen als BJ Zampa en Jimi Bell, vaste leden van de band sinds James …
Nieuwe platenmaatschappij, nieuwe kansen. Skid Row maakte ooit een aantal fijne platen met zanger Sebastian Bach, maar werd desondanks het kind dat met het badwater werd weggegooid toen de hairmetal het onderspit moest delven tegen de grunge. Toch zijn gitaristen Dave “The Snake” Szabo en Scotti Hill en bassist Rachel …
Door de band werd Queensrÿche omschreven als een kruising tussen Empire en Promised Land. Dat vond ik zowel merkwaardig – want Empire was juist heel proggy en soms zelfs poppy – als verbazingwekkend, omdat Promised Land in mijn ogen een van de zwakste albums uit de Queensrÿchecatalogus is. Nou ja, …
Met de komst van voormalig Firewindzanger Apollo Papathanasio is Spiritual Beggars definitief overgestoken van de stoner naar de gerontorock. Earth Blues, het tweede album met Papathanasio, is daar eens te meer het bewijs van. Vermoedelijk is zijn komst echter eerder het resultaat van die stijlwijziging dan de oorzaak ervan. Misschien …
Er zijn er maar weinig die zo weinig aan hun stijl sleutelen als de Canadees Pat Travers. Sinds zijn carrière in de jaren negentig weer nieuw leven ingeblazen werd door producer en labelbaas Mike Varney heeft hij er weer een goede boterham aan en heeft hij een gestage stroom aan …
Op de hoes van Luther’s Blues staat een foto van een bijna dertig jaar jongere Walter Trout met Luther Allison, genomen na het enige optreden dat ze samen deden. Allison stierf namelijk al in 1997, op slechts 57-jarige leeftijd. Hij brak door dankzij Hownlin’ Wolf en Freddie King en was …
Naar verluidt ontstond nog maar kort geleden bij Whitesnake het idee om de dvd/cd-livecombi Made In Japan uit te brengen, terwijl Made In Britain/The World Record al langer op de planning stond. Bij allebei zijn de opnamen afkomstig uit de Forevermore-tour, dus dat zo’n beetje de helft overlapt en elkaar …
Al bij de openingsklanken van Supermachine‘s debuut is de intentie duidelijk. Recht-zo-die-gaat-drumwerk en riffs per strekkende meter, voortgestuwd door een moddervette bassound. Als zanger David Nebbia dan invalt met een wat rauwe stem en grungy zanglijnen is het plaatje compleet: Supermachine staat voor wat in de basis ouderwetse hardrock is, …
Een paar jaar geleden verscheen een magistrale cd van de Israelische progmetalband Amaseffer, Slaves For Life. Tot op de dag van vandaag een van mijn favoriete cd’s. Deel een van een trilogie, zo werd aangekondigd, maar behalve een titel voor deel twee, The Lion’s Den, bleef het daarna akelig stil. …
Sommige muzikanten doen het erom. Het vorige (en zevende) album van King Kobra heette King Kobra, album nummer acht heet II. Logisch toch? Mja, ware het niet dat in 1988 al het King Kobra-album III uitkwam… Bij de voorganger kwam de oerbezetting weer bij elkaar, zij het dat zanger Mark …
Bij de sociale media hoort voor mij ook Wordfeud. Bij een taal- en puzzelgek is een verslaving aan dat spelletje niet verrassend (en noemt u het alstublieft Wurdfjoed, zoals de Engelse uitspraak hoort te zijn), maar bij de vijftien tot vijfentwintig spelletjes die ik doorgaans heb lopen zitten er een …
King Kingzanger en -gitarist Alan Nimmo is een Schot. Dat is niet te missen, want de man staat voorop Standing In The Shadows én op het podium gekleed in een kilt. Dit tweede album van de band is goed geproduceerd, en biedt warme bluesklanken met gitaar, bas, drums en toetsen. …
‘Deze gitaar is gemaakt van twee wieldoppen (hubcaps), een stok uit de tuin, een bierblikje en wat kerstdecoraties’, zo vertelde Seasick Steve op het Glastonbury Festival. Ook zijn drummer heeft geen behoefte aan state-of-the-art materiaal, want een van zijn bekkens had alleen maar deuken en had een compleet gerafelde rand. …
Met releases van Glassville Records weet je eigenlijk bij voorbaat dat je iets goed in handen hebt. Paatos is de bekendste naam op dat label, maar ook Sun Domingo, A Liquid Landscape en Mandrake Project zorgden voor fraaie releases. Met Rust van Kristoffer Gildenlöw – aanvankelijk alleen op vinyl verschenen, …
Cinematic is een nogal uit de hand gelopen project van vier Poolse muzikanten. Wat aanvankelijk, in 2005, een vlot opgenomen album moest worden groeide uit tot een langzaam en zorgvuldig in elkaar geknutseld project. De bandnaam Lebowski lijkt te verwijzen naar een film en de titel Cinematic is ook niet …
Producer Rick Rubin schijnt een lastig heerschap te zijn om mee te werken, maar na Johnny Cash en vorig jaar ZZ Top flikt ‘ie het weer: het uiterste halen uit een band met meer verleden dan toekomst. Het eerste wat hij deed was de heren Iommi, Butler en Osbourne bij …
Ik schijn de drijvende kracht achter Hey Kid al te moeten kennen. Zwollenaar Marco Hovius heeft namelijk al enige furore gemaakt met 16Down. Maar ja, radiohits, zo lees ik, en dat verklaart veel. Ik hèb al een kleine vijftien jaar geen radio meer. Dat dit album desondanks bij mij terechtgekomen …
Onlangs merkte DubbelMono licht schertsend op dat bandjes er na maximaal zeven jaar mee moesten ophouden. Voor mij zouden dat bijna lege cd-kasten betekenen. Onder andere tachtig Status Quo-cd’s minder. Gelukkig hebben zij zich nooit iets van DubbelMono aangetrokken. Integendeel, waar de Stones nog een enkele keer met pijn en …
Juke joints waren meer of minder legale bars die ontstonden als vertier voor zwarte landarbeiders, vooral in de zuidoostelijke staten van de Verenigde Staten. Naast drank waren muziek, gokken en dansen belangrijk in de juke joints en mannen als Robert Johnson en Son House voorzagen er in hun levensonderhoud. De …
De oppervlakkigheid van De Wereld Draait Door werd volgens mij wel bezegeld toen zelfs Queens Of The Stone Age maar een lullig minuutje mocht spelen. Je hebt een van de invloedrijkste bands van de laatste vijftien jaar in de studio, maar waar schrijvers en televisiemakers uitgebreid de ruimte krijgen om …
Prog en metal gaan goed samen, maar het is lastig om er iets origineels mee te maken. Intronaut slaagt daar wel in. Opener “Killing Bird With Stones” is al acht minuten pure pracht, en dat is nog maar het begin. Het is ingetogen en heavy tegelijk, met fraaie zang-uit-de-verte op …
Steaming Satellites slaagt erin recensenten aardig in verwarring te brengen. Is het nou indie, is het prog, is het spacerock, is het misschien zelfs dance? Zanger Max Borchardt draagt bij aan de verwarring, met een stem die wel aan die van Caleb Folowill van de Kings Of Leon doet denken. …
Eigenlijk had hier ook Kevin “Caveman” Shirley als uitvoerende kunnen staan. Dit is namelijk vooral het project van de producer. Hij bracht Hart en Bonamassa bij elkaar, het is zijn vaste band achter Hart en Bonamassa, het is opgenomen in zijn eigen The Cave-studio en ook in de songkeuze heeft …
Er werd een vakkundige teasercampagne opgezet voor Now What?!, het negentiende studio-album van Deep Purple en het eerste nieuwe werk sinds Rapture Of The Deep uit 2005. Stukje bij beetje werd er informatie losgelaten over titel, songs en stijl. Het werkte, want nog voordat het album daadwerkelijk te horen was …
Onlangs zei ik al dat Doug Aldrich niet de opvallend eigen stijl had van zijn Whitesnake-voorgangers. Begrijp me niet verkeerd, hij is een meer dan uitstekende gitarist – wat hij ook al tien jaar bewijst aan de zijde van David Coverdale -, maar waar John Sykes als nooit tevoren gierende …
