Veel overlap tussen acteren en muziek is er niet in Nederland. Hooguit besluit een actreutel dat ze kan zingen, of besluit een B-zanger dat 'ie wat vaderlandse geschiedenis nóg dramatischer moet maken dan het al was. In de Verenigde Staten is dat heel wat gewoner. Nou ja, sommigen zijn niet …
Iets meer dan een maand geleden
Michael Schenker is wat mij betreft een van de beste rockgitaristen van zijn generatie. Des te pijnlijker was het dat drank en drugs zijn carrière gestaag naar de afgrond duwden. Met In The Midst Of Beauty, met Gary Barden weer als zanger, leek hij de weg omhoog weer te pakken …
In 2009 kwam het debuut van W.E.T. uit, een samenwerking van de voormannen van Work Of Art (Robert Såll), Eclipse (Erik Mårtensson) en Talisman (Jeff Scott Soto). Destijds waren er vooraf al songs geschreven door Såll en Mårtensson die perfect bij de stem van Jeff Scott Soto pasten. Deze ronde …
Terwijl m'n iPod het volgende nummer voorshuffelt heb ik heel even het idee dat ik naar Van Halen zit te luisteren. Maar als de zang invalt merk ik dat het helemaal geen Van Halen was, maar de Nederlandse Ruben Hoeke Band. “High On A Bottle” is het nummer in kwestie …
Classic rock en AOR zijn niet de meest innovatieve muzieksoorten. Behalve dat bands decennia later doorgaans nog stevig met hun voeten in het succesvolle verleden staan, geldt sowieso – ook voor jongere bands – dat er vaak wat al te krampachtig aan het stramien wordt vastgehouden. Sinds een paar jaar …
Na de rauwe, luide bluesrock van Gov't Mule is het even wennen aan Robben Ford. Een artiest wiens muziek me al die jaren voorbijgegaan is, ondanks mijn voorliefde voor blues. Toch is dit al zijn achttiende solo-album, naast tien albums met de Ford Blues Band en zijn werk met o.a. …
Gisteren werd de documentaire Pearl Jam Twenty weer uitgezonden. Indrukwekkend was het fragment waar de bandleden vertelden dat ze Pearl Jam verdelen in 'voor Roskilde' en 'na Roskilde', het festival waar negen toeschouwers werden doodgedrukt tijdens een Pearl Jam-concert. Onwillekeurig moest ik meteen aan Great White denken. Deze maand is …
Liefhebbers weten dat je Gov't Mule vooral live moet horen. Op 6 juli kan dat in ons eigen Utrecht, op het nieuwe festival Roots In The Park, maar met The Georgia Bootleg Box doet Gov't Mule vast aan een fraai stukje geschiedschrijving. Drie opeenvolgende concerten uit 1996, mét de inmiddels …
Een radio heb ik al jaren niet meer, dus ik heb al heel wat hypes gemist – en daar ben ik heel tevreden over. Bovendien zijn mijn favoriete bandjes en artiesten sowieso meer bezig met stromingen die hun inspiratie in de jaren zeventig, tachtig en negentig halen. Totdat ik iets …
The Mrs. is een band van drie dames een en heer die hun eigen muziek omschrijven als grooverock. Een omschrijving die de inhoud van hun debuut-EP Get It Out volledig dekt. Het is rock die het niet van diepte of enorme vernieuwing moet hebben, maar wel van uitstekende, vrolijke melodieën …
Hè, watte? Een flamenco-cd? Op de website van Adrian Elissen staan tal van namen genoemd die kenners vast wel wat zeggen, maar ik moet eerlijk zeggen dat Paco Peña de enige is die mij iets zegt. Toch zegt de bio genoeg: we hebben hier te maken met een bovenmatig getalenteerde …
Bij de vorige gelegenheid was ik niet al te positief over Crashdïet: niet slecht uitgevoerd, maar volstrekt kleurloos. Zouden ze in de tussentijd iets bijgeleerd hebben? Al snel blijkt dat wel het geval. Het is strak uitgevoerd, strak geproduceerd en ook de songs zitten lekker in elkaar. Het blijft glam …
Uit de categorie 'misschien was dit niet de best denkbare naam': The Alcohotlicks. Een akelig puberale bandnaam, waardoor je band bij voorbaat minder serieus neemt. Wat ik in elk geval niet verwachtte was een instrumentaal trio uit Australië dat zich bezig houdt met een amalgaam van rock, prog en jazz. …
Bij het intro van opener “I Came To Rock” is het meteen duidelijk wat je op Symphonic kunt verwachten: moddervette bombast, waarbij subtiliteit – toch al niet Jorns sterkste punt – geen enkele rol heeft gespeeld. Voor Symphonic zijn bestaande songs voorzien van orkestrale partijen en waar nodig geremixt. Eigenlijk …
Over de Nederlandse bluesscene hoeven we ons geen zorgen te maken. We zijn niet afhankelijk van projecten van Daniël Lohues voor lekkere blues van vaderlandse bodem. Julian Sas, The Rhythm Chiefs, Little Louis en z'n Mighty Ya-Ya, DishKing, ze leveren allemaal fraai werk af – en dan laat ik nog …
Het is alweer een tijdje geleden dat we iets van Pink Cream 69 hoorden, maar met Ceremonial is er na zes jaar (!) eindelijk weer nieuw werk. Niet dat ze stil hebben gezeten, de heren zitten in meerdere projecten en bands tegelijk. Zanger David Readman heeft inmiddels drie platen met …
Met Steve Lukather heb ik een haat-liefde-verhouding. De man is een begenadigd muzikant en componist, maar zowel met Toto als solo wisselt hij prima platen af met weinig geïnspireerd materiaal. Over cheesy kerstplaten zal ik helemáál niet beginnen. Tussen het toeren met Ringo Starr en Toto door verschijnt Transition, zijn …
Je behoorde tot wat misschien de beste bezetting van een wereldberoemde band was, je bent een meer dan uitstekende muzikant en songschrijver, en toch moet je iedere keer weer verwijzen naar die ene band. Het lijkt het lot van Neil Murray en Micky Moody, beiden lid van Whitesnake ten tijde …
De Volendamisering van de Nederlandse muziek kun je vergelijken met de ontwikkelingen bij commerciële omroepen. Of het nu zang- of danswedstrijden, kookprogramma's of scripted reality betreft: als er eentje van scoort, dan is er binnen de kortste keren niets anders meer te zien. Originaliteit of eigenheid speelt geen enkele rol, …
Met het gedonder met Buma van de laatste weken, is het makkelijk om te vergeten dat platenbonzen niet allemaal fat cats zijn die vooral in zo kort mogelijke tijd zo rijk mogelijk willen worden. Integendeel, veel van de platenbazen wier albums op File Under besproken worden, zouden om dat doel …
Een heel enkele keer komt er op een van de hectische File Underburelen ineens een cd'tje bovendrijven dat allang besproken had moeten zijn. Dat gebeurde ook met Mindrunning van The Vision Of Johanna. Mindrunning stamt uit 2011, maar ik zou het zonde vinden om dit album onbesproken te laten, zelfs …
'Ik heb geen smaak. Dat weet iedereen.' Volgens collega Gr.R. moest dat het begin van mijn eerstvolgende recensie zijn. Het is een gekkie, die Gr.R. Iedereen weet immers dat ik een briljante smaak heb. Nounou, Prikkie, smaken verschillen, toch? Zeker, en het is ook helemaal niet erg dat anderen niet …
De Spotifybanner op File Under ziet er vandaag ineens wat anders uit. Wat is er aan de hand? In 2009 vond Buma/Stemra dat voor het embedden van YouTube-filmpjes op een site betaald moest gaan worden, ook al was door YouTube en artiesten uitdrukkelijk toestemming gegeven voor het doorplaatsen daarvan. Na …
Magnum heeft blijkbaar wat moeite gehad met het bedenken van de schrijfwijze van het zeventiende studio-album: de hoes heeft het over On The Thirteenth Day, de meeste online informatie heeft het over On The 13th Day en op de site worden beide varianten gebruikt. Natuurlijk is er niet aan de …
