Zanger/gitarist Lorenzo Woodrose heeft met zijn bandje annex solo-project al zes albums op zijn naam staan en nummer zeven is onderweg. Love Comes Down is echter uit 2006, toen de band ook bassist Riky Woodrose (‘The Moody Guru’) en drummer Rocco Woodrose (‘Fuzz Daddy’) nog aan boord had. Het album …
Lang geleden, toen ik mezelf nog geen progliefhebber noemde, kreeg ik Arena‘s Pepper's Ghost ter recensie. Inmiddels is het zeven jaar later, vind ik Pepper's Ghost nog steeds heerlijk, is prog wel degelijk een van mijn voorkeursgenres en brengt Arena zijn volgende album uit, The Seventh Degree Of Separation. Zeven …
Met “Go East” knalt The Urban Voodoo Machine er met In Black ‘n Red lekker vandoor in een Pogues-achtige stamper. De sfeer is gezet en die blijft er drie kwartier inzitten. Niet dat het allemaal Poguesachtig spul is, maar wel is het van begin tot einde een buitengewoon swingende aangelegenheid. …
Van Cynic had ik eigenlijk altijd het idee dat het zich in metalsferen bevond die niet de mijne zijn. Pas door Jeff Wagners uitstekende boek Mean Deviation – Four Decades of Progressive Heavy Metal kwam ik erachter dan Cynic in de progressieve hoek thuishoort. Jawel, de gitaren kunnen stevig tekeergaan, …
De beste carrièremove voor een muzikant is vroegtijdig overlijden, zeggen ze wel eens. Kort daarna wordt er immers van alles en nog wat uitgebracht dat jaren daarvoor niet de moeite waard werd geacht. Of, zoals in het geval van Ronnie James Dio, stuurt weduwe Wendy de Dio Disciples op tournee, …
Xanadu is een Poolse band uit de vorige eeuw en ook weer niet. Drummer Hubert Murawski is de verbindende schakel tussen de twee, maar in Xanadu zat destijds ook Mariusz Duda, die al een tijdje geleden is doorgebroken met Riverside. Op The Last Sunrise is een verder volledig nieuwe line-up …
In juni en juli van dit jaar speelde Spock’s Beard op het Sweden Rock Festival respectievelijk het High Voltage Festival. Zonder Nick D’Virgilio omdat die elders verplichtingen had, maar met de vaste toerdrummer van de laatste jaren Jimmy Keegan en Enchant-zanger/gitarist Ted Leonard (‘We are Spock’s Beard – well, they …
Een van Neerlands progvaandeldragers Knight Area heeft op de burelen van File Under voor wisselende reacties gezorgd. Ik was positief over hun tweede album Under A New Sign, ForestSounds was niet erg blij met nummer drie Realm Of Shadows. Nine Paths is album nummer vier. Weer grotendeels het muzikale geesteskind …
Glyder schijnt al drie albums te hebben uitgebracht vóór dit Backroads To Byzantium. Dat verbaast me zeer, want hun muziek ligt precies in mijn straatje en ik had nog nooit van ze gehoord. Ten opzichte van de vorige albums is de bezetting bij deze Noord-Ieren overigens op meerdere plaatsen gewijzigd, …
Vooral door een rijtje bezettingswisselingen kostte het Awake vier jaar om dit album te realiseren. Waar voorganger Illumination nog geproduceerd werd door Evergrey’s Tom Englund, hebben ze het nu zelf gedaan. Mag ik even heel bot zijn? Ik denk dat het weinig verschil gemaakt zou hebben. Awake klinkt in alles …
Vooral door een rijtje bezettingswisselingen kostte het Awake vier jaar om dit album te realiseren. Waar voorganger Illumination nog geproduceerd werd door Evergrey’s Tom Englund, hebben ze het nu zelf gedaan. Mag ik even heel bot zijn? Ik denk dat het weinig verschil gemaakt zou hebben. Awake klinkt in alles …
Gut, Hongaarse prog, die had ik nog niet. Na de tweede Everwood-plaat uit 2007 heeft het lang geduurd, onder andere door bezettingswisselingen, voor er nieuw materiaal uitkwam. Dat is Without Saving geworden, gevat in een prachtige hoes. Is het progrock? Qua instrumentatie en sfeer meestal wel, ja. Is het progmetal? …
‘Hè, Eric Martin van Mr. Big? Nee, dat kan niet. What If… staat wel op m’n iPod, maar dit klinkt als ouder werk van Mr. Big.’ Verbaasd zie ik in het schermpje dat “I’ll Wait For You” van Alfonzetti is, en niet van Mr. Big. Met Eric Martin als gastvocalist …
Ik geef toe, Glass Hammer heeft nooit mijn aandacht kunnen trekken. Door een misverstand, want ik dacht bij de naam steeds aan poprockbandje Glass Tiger. Mijn kennismaking vindt dan ook plaats bij album nummer twaalf, Cor Cordium. Het eerste wat opvalt is de gelijkenis van de stemmen van zanger Jon …
Ik geef toe, Glass Hammer heeft nooit mijn aandacht kunnen trekken. Door een misverstand, want ik dacht bij de naam steeds aan poprockbandje Glass Tiger. Mijn kennismaking vindt dan ook plaats bij album nummer twaalf, Cor Cordium. Het eerste wat opvalt is de gelijkenis van de stemmen van zanger Jon …
Vorig jaar was ik lyrisch over Hakens debuut Aquarius. Vooral de lange afsluiter “Celestial Elixir” bleef ik keer op keer draaien. Ik ging zover ze aan te merken als de toekomst van de prog – al haalde het album op het nippertje m’n jaarlijstje niet. Met album nummer twee, Visions, …
Dit is mijn duizendste stukje op File Under. Een aantal dat ik bij aanvang van mijn schrijfsels hier niet voor mogelijk had gehouden. Om het te vieren een recensie van een bijzondere plaat: Lazuli‘s 4603 Battements. Franse prog. Oui, du progue. Lazuli was overigens bijna opgedoekt, nadat in 2009 drie …
Enige tijd geleden kreeg ik via Spotify een tip toegestuurd van een oud-collega: “Sweaty Knockers” van The Aristocrats. Nou kende ik The Aristocrats wel als grap en als documentaire daarover, maar nog niet als band. Wat bleek? De band bestaat uit drie topmuzikanten die elkaar nog maar amper kenden. Bij …
Tot mijn verbazing dateerde het laatste studio-album van Fishbone alweer uit 2006. Na vijf jaar zou je dan toch wat meer verwachten dan een EP. Het is echter bij zeven songs gebleven, verschenen ter gelegenheid van de recent uitgebrachten documentaire Everyday Sunshine – The Story Of Fishbone. Als je de …
Hun laatste album The Visitation is nog niet zo lang uit, maar laat het maar aan een platenmaatschappij over om een aanleiding te vinden voor een verzamelaar. Die was dan ook snel gevonden: Magnum werd tien jaar geleden opnieuw opgericht en is die tien jaar ook verbonden geweest aan SPV. …
Lang, lang geleden zat “Fast Eddie” Clarke in Motörhead. Maar hij was wel de gitarist van dienst op Ace Of Spades en is alleen al om die reden een legendarische gitarist. Na zijn vertrek uit Motörhead begon hij de band Fastway, samen met ex-UFO-bassist Pete Way – die overigens vrijwel …
Wie het middelpunt van Trillium is, is wel duidelijk als je de website bezoekt. Dat is namelijk gewoon de site van Amanda Somerville. Niettemin zijn haar belangrijkste compadres niet de minsten, namelijk Sascha Paeth (Avantasia) en Sander Gommans (HDK, ex-After Forever). Gedrieën schreven ze de songs en namen ze het …
Ome Storm was ronduit lyrisch over het debuut van Vanderbuyst. ‘Pure liefde voor hardrock met de hoofdletter H’ noemde hij het. Opvolger In Dutch gaat vrolijk door op de ingeslagen weg. Geen hip gedoe, gewoon klassieke hardrock. Maar dan wel met de pret in elke song, in elke riff en …
Mijn eerste stop om achtergrondinformatie te zoeken over The Magnificent is het internet. Dat levert twee conclusies op: ze hebben veel naamgenoten en ze hebben geen site. Wat ook zonder die informatie al opvalt, is het dat het haast wel Scandinaviërs moeten zijn. De associaties met TNT en Europe vechten …
Nog geen minuut zijn we onderweg als het refrein ‘Oh-oh, I need disco/ I need YMCA and Waterloo’ langskomt. Say what!? Nou is het nummer zelf bepaald geen disco. Op dit vijfde album van Treekillaz” – om onnaspeurbare redenen met een dubbel aanhalingsteken aan het eind – is het poprock …
