De vorige ronde was ik gematigd positief over het debuut van Blowback. Niet verrassend, maar wel goed. Dat hebben de heren uit Örebrö, Zweden op Eight Hundred Miles zo gehouden, zij het dat er wel degelijk een compositorisch stapje vooruit is gedaan. Het resultaat is stoner die weliswaar netjes de …
Triumph schijnt weer op tournee te gaan, dus een nieuwe verzamelaar doet het altijd leuk. Nou ja, de aankondiging van de tour was voor 2009, dus een korreltje zout is noodzakelijk. De vorige twee verzamelaars komen uit 2005 en 2006, dus hoeveel is hier nog nieuw aan? Nou, het remixen …
Ik had vooraf geen idee of ik al eens iets van Shylock besproken had, en ook het beluisteren bracht geen duidelijkheid. RockBuster mag dan het vijfde album van deze heren zijn, het is stereotiepe Duitse hardrock àa la The Scorpions, Bonfire, Jaded Heart en hoe ze allemaal ook mogen heten. …
Met The Garden leverde Unitopia twee jaar geleden een album af dat ik bij het recenseren al prachtig vond, maar dat in de tijd daarna doorgroeide. Het gemak waarmee progbombast en pop samengingen bij de zevenkoppige band met saxofonist, maakte dat ik steeds weer verrast werd door de bijna vanzelfsprekende …
Het heeft even geduurd sinds het vorige album, maar album nummer drie is nu daar en het heet Man Up. Of beter gezegd, het nieuwe album is hier verkrijgbaar. Het blijkt namelijk al in 2008(!) verschenen te zijn. Of je als band-in-ontwikkeling blij moet zijn met zo´n late release kun …
Er zijn van die muziekjes die eigenlijk nogal een clichématige opzet hebben, maar je desondanks meteen bij de kladden pakken. Foo Fighters is zo´n band die dat effect heel wat keren voor elkaar heeft gekregen bij mij. Het Nederlandse Daybroke vist in dezelfde vijver en blijkt het kunstje ook te …
Alweer dik drie jaar geleden bracht Pretty Maids het album Wake Up To The Real World uit. Inmiddels is er een nieuwe bassist (King Diamond‘s Hal Patino) en met Pandemonium ook een nieuw album. Het geluid van de heren is in die vier jaar niet veranderd. Pandemonium start met het …
Vorig jaar werd ik erg blij van de titelloze debuutplaat van drummer Phil Jourdain en gitarist Malcolm Lacrouts, dus toen album nummer twee uit de envelop met recensie-cd’s rolde was ik daar uitermate verguld mee. Ook na beluistering is dat nog het geval. Ze zijn doorgegaan waar ze gebleven waren …
Bandnaam en titel doen eigenlijk al het hele werk van het beschrijven van deze band. Er wordt op Long Distance Trip inderdaad duchtig geëxperimenteerd, de blues is nooit ver weg, maar de psychedelica voert de boventoon. Veel effecten op de gitaar en de bas, uiteraard komt er ook een sitar …
Met een collega had ik het onlangs over de kwaliteiten van muzikanten in coverbands. Qua beheersing van hun instrumenten doen muzikanten uit goede coverbands niet onder voor bands die origineel materiaal ten gehore brengen. Integendeel, een beperkte muzikant kan in een niet-coverband makkelijker binnen de grenzen van zijn beperkingen blijven …
Toen ik de informatie ging opzoeken voor deze cd, kwam ik in eerste instantie bij de verkeerde uit. Bij de Engelse singer-songwriter Tarrbaby, om precies te zijn. Maar nee, dat was een r teveel. Tarbaby – geen site en geen MySpacepagina – was een trio dat in het begin van …
Anderhalf jaar geleden was ik getuige van het concert van Extreme in 013. De vier heren (drie bekenden en een nieuw gezicht in de persoon van drummer Kevin Figueiredo) barstten van de energie en met name zanger Gary Cherone stuiterde over het podium alsof hij net twintig was. Het resultaat …
Infinite Horizon is een Duitse band, maar dat blijkt slechts uit het domein van de website. Muzikaal doet het namelijk vooral denken aan Amerikaanse genregenoten als Savatage en Circle II Circle. Daarnaast is zanger Marc Lemler een prettige verrassing. Geen moddervet accent en een power en overtuiging die je niet …
Was ik blij de rerelease van Ween´s The Pod te ontvangen? Jawel hoor, want dat was de enige die nog in mijn collectie ontbrak. Maar je kunt moeilijk beweren dat het een hoogtepunt is in Ween´s carrière, laat staan in de muzikale geschiedenis. Het is hun meest weirde album, met …
Asia is zo´n band die bewondering of afschuw zal opwekken, en weinig ertussenin. De gepolijste bombast laat ook weinig ruimte voor iets anders. Met John Payne in de gelederen leek Asia wat meer gematigde reacties op te roepen, maar met de reënie van het “oude” Asia in 2006 ging de …
Ik weet niet hoe het u vergaat, maar bij de bandnaam Acacia Avenue denk ik meteen ‘Iron Maiden!’. Gezien het label, Lion Music, zou dat ook prima kunnen. Maar nee, Acacia Avenue is melodieuze hardrock en AOR en heeft bar weinig overeenkomsten met Iron Maiden. Eerder met het rockier werk …
Slim ventje hoor, die Steve Vai. Eerst brengt ‘ie een live-cd uit en een dvd met meer tracks dan op de cd. Tegelijkertijd vertelt ‘ie er bij dat de extra songs op iTunes te krijgen zijn, maar niet op cd uitkomen. Tegen de tijd dat de fanatieke fans braaf allemaal …
Danny Bryant schijnt ooit een wonderkind geweest te zijn. Als nog-geen-dertiger heeft hij dan ook al zeven albums op zijn naam staan. Het zevende, Just As I Am wordt de komende dagen in Nederland gepresenteerd. Het artwork getuigt helaas niet van inventiviteit, met een matige foto en grijs, grijs en …
Dit album is nog niet zo heel lang uit, maar oprichter/gitarist Dushian Petrossi schrijft op de bandwebsite dat de elf songs voor het volgende album Black As Death al klaar zijn. Na titel, hoes én muziek van Shadow Of The Red Baron tot me genomen te hebben, was ik ervan …
Jason de Laat, alias DishKing, heeft de altijd lastige opvolger van zijn goede en ook goed ontvangen debuut The Power Of A Loaded Gun klaar en Sell Yourself In Gold ligt inmiddels in de winkels. De basis is hetzelfde gebleven: een veelheid aan stijlen met steeds een ondertoon van Americana …
Soms kun je je flink vergissen in een band. Al die jaren heb ik gedacht dat Treat een van-dik-hout-zaagt-men-planken-metalband was. De comebackplaat Coup de Grace was ervoor nodig om mij te corrigeren. De heren blijken toch echt al vanaf 1985 AOR te maken. AOR Van de typisch Zweedse soort, waarbij …
Over mijn activiteiten in het Paasweekeinde kan ik kort zijn: ik heb geen reet uitgevoerd. Dat is overigens geheel in lijn met andere vrije dagen in de afgelopen maanden. In december ben ik met een nieuwe baan begonnen en die verandering vergde nogal wat energie, vandaar. Ik was en ben …
Voor beluistering van dit schijfje las ik al de nodige positieve woorden over House of Broken Promises. Dat mag, en het is ze gegund, maar ik kan toch echt niet tot een heel positief oordeel komen bij hun eerste full-length cd, Using The Useless. Dit Amerikaanse gezelschap kan dan wel …
Het is geen politieke partij, het is geen spelconsole, het is een project van drie van de meestgevraagde sessiemuzikanten ter wereld. PSP (nee, geen website of MySpace-pagina) staat voor Philippe Saisse (toetsen, bas), Simon Phillips (drums) en Pino Palladino (bas) en simpel gezegd behoor je niet tot de echte top …
Wat te zeggen over deze Finnen? Tja, het is damesmetal volgens de regeltjes, en eerlijk gezegd is dat al niet helemaal mijn ding. Het is overigens geen sprookjesmetal met een klassiekerig zingende dame, zangeres Annika Jalkanen zingt met een goede, maar vooral normale stem. Met name in de combinaties met …
