Bij opener “Where The Sidewalk Ends” denk ik even te maken te krijgen met een album vol semi-garagerock. Dat mag dan een flink deel uitmaken van Holdin’ Onto Trouble’s Hand, het daaropvolgende titelnummer doet me in alles denken aan Izzy Stradlin & Juju Hounds. Het is niets anders dan heerlijk …
Bij opener “Where The Sidewalk Ends” denk ik even te maken te krijgen met een album vol semi-garagerock. Dat mag dan een flink deel uitmaken van Holdin’ Onto Trouble’s Hand, het daaropvolgende titelnummer doet me in alles denken aan Izzy Stradlin & Juju Hounds. Het is niets anders dan heerlijk …
Richie Kotzen is een van de gitaarhelden van de reservelijst. Hij kwam bij Poison als de vervanger van de gitarist ten tijde van de successen, hij kwam bij Mr. Big als de vervanger van de gitarist ten tijde van de successen. Niet echt het fijnste moment om in te stappen. …
Eerlijk gezegd kreeg ik het een beetje benauwd toen ik in de bio van Xavier Rudd naast de naam van Ben Harper ook die van de Dave Matthews Band en Jack Johnson tegenkwam. (Ja, maar Xavier Rudd is toch al heel bekend? Zal best, maar MTV, TMF en andere radiozenders …
Greg Howe was een van de gitaristen die opkwam in de periode van de shredders. Paul Glbert, Marty Friedman, Tony MacAlpine, allemaal hadden ze een waanzinnige techniek, allemaal waren ze sneller dan het licht en vrijwel allemaal begonnen ze op het label van pionier Mike Varney, Shrapnel. Een flink deel …
Silent Rage is zo’n band waarvan ik de naam al jaren ken, maar waarvan het materiaal me eerlijk gezegd nog onbekend was. Als ik moet afgaan op Four Letter Word, het eerste studio-album na de heroprichting in 2001, zou dat wel eens een vergissing kunnen zijn. Poppy rocksongs met fraaie …
Van de voorgaande twee albums van het Duitse Soul Doctor was ik zeer gecharmeerd. Omdat ik een verstokte liefhebber van live-albums ben, was het dan ook feest in Huize Prikkie toen That’s Live! in de brievenbus belandde. Hop, op de iPod en luisteren. Hè? Wat braafjes! Nou ja, zo’n iPod …
Al jaren koester ik Extreme‘s III Sides To Every Story, niet zozeer Pornografitti met de enorme hit “More Than Words”. Juist op III Sides To Every Story kwam de combinatie van hardrock, funk en retecommerciële deuntjes volledig tot zijn recht. De verkopen waren echter bedroevend en na een matte poging …
Ik moet toegeven dat ik me de afgelopen tijd in toenemende mate ergerde aan mevrouw Anouk. Alles wat er fout ging lag aan bandleden of de platenmaatschappij en optreden vond ze eigenlijk ook maar niks. Collega Stonehead was weliswaar gecharmeerd van haar nieuwe album, maar om de voor mij verkeerde …
Op zoek naar de hoesfoto voor bij deze recensie kwam ik op een site die Sieges Even classificeerde als Rock/Metal Verenigde Staten. Terwijl Sieges Even heel erg Duits/Nederlands is en progrock speelt, maar beslist geen metal. De verwarring over de herkomst is wel enigszins verklaarbaar, want het klinkt ookt als …
Op zoek naar de hoesfoto voor bij deze recensie kwam ik op een site die Sieges Even classificeerde als Rock/Metal Verenigde Staten. Terwijl Sieges Even heel erg Duits/Nederlands is en progrock speelt, maar beslist geen metal. De verwarring over de herkomst is wel enigszins verklaarbaar, want het klinkt ookt als …
Als in de bio van Black Tide wordt gerept van “think Guns N’ Roses, Megadeth, Metallica, Iron Maiden and Skid Row while giving it a 21st century kick up the ass”, wat denkt u dan? Waarschijnlijk denkt u net zoiets als ik: “Oh jee, weer een hitparaderockband die omhoog geschreven …
Als in de bio van Black Tide wordt gerept van “think Guns N’ Roses, Megadeth, Metallica, Iron Maiden and Skid Row while giving it a 21st century kick up the ass”, wat denkt u dan? Waarschijnlijk denkt u net zoiets als ik: “Oh jee, weer een hitparaderockband die omhoog geschreven …
Een van de bluesmannen die relatief onbekend is en toch (vooral in Europa) succesvol opereert is Walter Trout. Al jaren laat hij heel degelijke bluesrock horen, waarbij er eigenlijk amper slechte albums tussen zitten. Een zwakke plek is er echter wel: Trout klinkt al jaren vrijwel hetzelfde en ook zijn …
Je moet het maar durven: twee cd’s lang live-improvisaties achter elkaar zetten. Zonder zang. Umphrey’s McGee doet het, op het album Jimmy Stewart 2007. In Umphrey’s McGee-taal is een Jimmy Stewart een live-improvisatie, waarbij getracht wordt ter plekke een melodielijn neer te zetten en uit te werken. De basis is …
Soms denk je na een paar honderd recensies alles wel een keer gehoord te hebben. Tot er een progmetal-cd van een Israelische band op je deurmat valt. Amaseffer heet de band en het intro “Sorrow” laat al horen wat er te verwachten is: klanken uit het Midden-Oosten zetten de toon …
Little Feat‘s klassieke live-album Waiting For Columbus siert mijn cd-kast al jaren. In twee versies zelfs. Tussen alle live-albums die ik heb – dat zijn er zeker een paar honderd – is dit er een die ik meteen in de top tien plaats. Op dit album was Little Feat in …
Soms kun je heel verbaasd zijn over de zaken die muzikanten nog meer gedaan blijken te hebben. Nog verrassender wordt het wanneer de muzikant in kwestie het trots in zijn biografie opschrijft: ‘1995, ausgewählt aus 2500 Sängern, gewann ich den ersten Preis bei LINDA DE MOL´s SOUNDMIXSHOW, ausgestrahlt von Europas …
Soms kun je heel verbaasd zijn over de zaken die muzikanten nog meer gedaan blijken te hebben. Nog verrassender wordt het wanneer de muzikant in kwestie het trots in zijn biografie opschrijft: ‘1995, ausgewählt aus 2500 Sängern, gewann ich den ersten Preis bei LINDA DE MOL´s SOUNDMIXSHOW, ausgestrahlt von Europas …
Onlangs las ik in een interview met John 5 dat hij speelde op een Fender Telecaster-gitaar. Dat mag opmerkelijk heten, want dat is een gitaar die de meesten mijden als de pest als er solo’s op gespeeld moeten worden. Velen gebruiken hem graag als slaggitaar – met als bekendste voorbeeld …
De broers Ron and Russell Mael zijn onder de naam Sparks een nogal apart stel. Ik kende eigenlijk niet meer van ze dan één hit, “This Town Ain’t Big Enough For The Both Of Us” uit 1974, een springerig nummer waarin Russell de kopstem leverde en Ron, getooid met wat …
Misschien wel de merkwaardigste release die ik ooit onder mijn neus heb gehad, is De-Grunged van Disturbing Foresights. Deze Haagse band bestaat al jaren niet meer en het product dat voor me ligt is een cd uit 1993 die destijds nooit het daglicht heeft gezien. Destijds slaagde een platenmaatschappij erin …
Misschien wel de merkwaardigste release die ik ooit onder mijn neus heb gehad, is De-Grunged van Disturbing Foresights. Deze Haagse band bestaat al jaren niet meer en het product dat voor me ligt is een cd uit 1993 die destijds nooit het daglicht heeft gezien. Destijds slaagde een platenmaatschappij erin …
Thrill Of The Chase, zo heet het nieuwe album van M.ill.ion. Als je deze en andere titels op het album bekijkt (“Menace To Society”, “From Heaven To Hell”, “Beware Of The Wolf”) verwacht je een stevig potje metal voor je kiezen te krijgen. Het tegendeel is waar, M.ill.ion klinkt vooral …
Sommigen willen opvallen, anderen willen liever wat op de achtergrond blijven. Dat kan prima, zolang de een de ander niet in de weg zit. In dat verband hoorde ik ooit de fraaie opmerking:”Brutale mensen hebben de halve wereld. Ik vind het best, als ze maar wel op hún helft blijven.” …
