De naam van deze band lijkt bij aanvang van de cd volstrekt ongepast, want het eerste nummer “Peace Among The Ruins” schiet uit de startblokken als een sprinter in plaats van als een balletdanser. De eerste indruk is die van een soort Savatage ten tijde van Zak Stevens, met Jon …
Lang geleden hebben je vader en moeder, hippies van het eerste uur, besloten hun kinderen niet langer bloot te stellen aan de boze buitenwereld die consumptiemaatschappij heet en met het hele gezin in een autarkische gemeenschap te gaan wonen. Je oudere broers hebben destijds nog de tegenwoordigheid van geest gehad …
Ik word echt helemaal niet goed van die quasi-diepzinnige Nederlandse bandjes met zoetsappige teksten. Alsof Frank Boeijen honderd keer gekloond is. Syb van der Ploeg, de krullebol van De Kast, vond ik dan ook pas sympathiek worden toen ‘ie iets anders ging doen. Nou ja, eerlijk is eerlijk, uit een …
Ik heb m’n hielen in het warme zand, voel het zonnetje boven m’n hoofd en een aangenaam briesje dat de warmte verdrijft. Loom grijp ik naar het glas rechts van mij voor een verkwikkende slok van een exquise wijn. Zachtjes wiegt mijn hoofd op de muziek… Ja, had je gedacht! …
Drie maal is scheepsrecht, moeten ze bij Lion Music gedacht hebben. Crimes of Virtuosity is namelijk al twee keer eerder uitgebracht, waarbij de recensies goed waren maar het succes uitbleef. Onbegrijpelijk, als je het mij vraagt. Okee, het is een “eerbetoon-aan-invloeden”-album, maar afgezien van Steve Morse‘s Major Impacts-albums heb ik …
Je hebt van die dagen dat het schrijven van een eerlijke recensie lastig is. Vandaag is er zo een. Niet omdat ik nou zo’n hekel zou hebben aan Steve Howe, maar domweg omdat ik alwéér een leuke baan nét aan m’n neus voorbij heb zien gaan. Op zulke momenten wil …
Opener “De trein rolt verder” dendert je huiskamer in en eigenlijk weet je het dan al: deze Lohuesplaat is stukken vrolijker dan voorganger Ja Boeh. Dat heeft alles te maken met de veelheid aan stijlen. Ja Boeh stond vol met vette blues met stevige overstuurde gitaren, hier is het gitaargeluid …
“Na twee nummers Robert Johnson word ik zenuwachtig” Een paar jaar geleden ging Daniël Lohues naar het zuiden van de Verenigde Staten, op zoek naar de bron van de blues. Uiteindelijk nam hij daar met vooral Amerikaanse muzikanten de bluesplaat Ja Boeh op, onder de naam Lohues & the Louisiana …
Zeven hoog wonen heeft zo zijn voordelen. Muggen halen die hoogte zelden en mochten ze het per ongeluk toch halen dan zijn ze blijkbaar te moe om nog te steken. Vliegen steken niet, maar halen zeven hoog wel. Zeker in deze tijd van het jaar, met continu de balkondeur open, …
Als je een reppert bent kun je gewoon je naam veranderen als dat zo uitkomt. Puff Daddy werd bijvoorbeeld doodleuk P. Diddy toen een nieuwe naam beter uitkwam. In de rock is zo’n stap toch heel wat minder voor de hand liggend. Harem Scarem deed dat niettemin toch in 1999. …
Ik word oud. Ik heb ergens nog een collectie langspeelplaten staan, u weet wel, die schijven van vinyl met een gaatje in het midden uit de tijd dat er nog geen cd’s wáren. Affijn, die overstap heb ik zonder problemen gemaakt, maar die naar de dvd blijkt lastiger. Althans, naar …
Niets is zo vervelend als cd’s waarop muzikanten menen het filosofisch gehalte te moeten verhogen met gesproken stukken tussen de muziek. De eerste keer is het nog wel uit te zitten, de tweede keer druk je een paar keer op de “next”-knop, de derde keer zet je de cd niet …
Bij het verscheiden van zijn geliefde Eurydice was Orpheus ontroostbaar. Hij besloot zich er niet bij neer te leggen en zijn gestorven geliefde terug te voeren naar het land der levenden. Daarvoor moest hij de rivier Styx oversteken om in het rijk der doden zijn geliefde terug te vinden. Hij …
De mevrouw die in de trein tegenover mij zit kijkt verstoord op. Ik volg haar blik en zie m’n knieën heftig bewegen. Luchtdrummen pur sang. Verontschuldigend kijk ik haar aan en ik zet mijn voeten in rust naast elkaar op de coupévloer. Terwijl mijn blik door het oneindig laagland waart …
Mijn dag begint niet goed. Ik heb me gigantisch verslapen, dus de koffie schiet er al bij in als ik m’n trein nog wil halen voor m’n afspraak in Utrecht. Natúúrlijk vergeet ik op weg naar de trein de krant uit de brievenbus te halen. Gelukkig ben ik nog op …
Bandjes die een lekker retrogeluid kunnen neerzetten, alsof het rechtstreeks uit de late jaren zestig of het begin van de jaren zeventig komt, zijn vrijwel zonder uitzondering uit Engeland afkomstig. Da’s eigenlijk ook niet zo vreemd, want als ze ergens in het verleden leven, is het daar wel. Bij het …
Nog niet zo lang geleden werd energieboer Oxxio voor de rechter gedaagd door Oxio, omdat de nieuwe naam van nummer een teveel op die van nummer twee leek. Het merkenbureau dat beide namen had bedacht (!) piepte dat het heel lastig was om nieuwe namen te bedenken, zeker omdat ook …
Een tijdlang heb ik gewerkt als trainer, vooral in Office-toepassingen en webdesign. Dat laatste werd helaas hoe langer hoe meer een uitzondering. De keren dát ik vervolgens wél een webdesigntraining mocht geven, genoot ik dan ook met volle teugen. Bruce Dickinson maakt volgens mij als zanger hetzelfde door. Weliswaar zal …
Je hebt van die bands die je raken, ook al kun je rationeel bedenken dat het echt niet allemaal even goed is. Voor mij was Diamond Head zo’n band. Een Engelse band die uiteindelijk het bekendst is geworden doordat de heren van Metallica hen voortdurend als belangrijke invloed aanwezen. Op …
In het boek Simulacron-3 gebeuren vreemde dingen. De hoofdpersoon neemt gebeurtenissen waar die daarna door alle andere getuigen domweg vergeten blijken te zijn. Zelfs complete huizen verdwijnen in het niets wanneer hij zich even omdraait. Ik zal de clou niet verklappen, maar in het boek van Daniel F. Galouye – …
Gut, een hele echte glamrockband, die kom ik niet vaak meer tegen. Meestal is het me ook net even wat te opgelegd vrolijk. Zo niet hier. Zan Clan heet het gezelschap en ik heb heel wat door het huis lopen huppelen op dit plaatje. Okee, zoals het glamrock betaamt gaat …
Prikkie doet de ouwelullenrock, dit is in elk geval half dat, zo moet de Chef Distributie van File Under gedacht hebben. Typecasting noemen ze dat in de filmwereld. Nou ja, ik ben een van de weinige FU’ers die deze artiest zelfs maar kènt waarschijnlijk. Ooit was hij een wereldster en …
Ik ben een vaste kijker van Law & Order. Toen daar plots een tweede versie van kwam was dat nog wel leuk. Het speelde in een duidelijk andere omgeving en bood mogelijkheden voor nieuwe dilemma’s. Bij de volgende spin-off ging het mis: het was formulewerk geworden, met acteurs en scripts …
Joh, een plaatje met VandenBerg-trommelaar Jos Zoomer en bassist-van-veel Barend Courbois? Dat wil ik wel even horen, ja! Duitse band? Echt waar joh? Huh, met Marc Storace van die Zwitserse AC/DC-kloon Krokus als zanger? Nou jáá zeg! Het wat vermoeid ogende tweetal op de achterkant is de basis van Biss: …
Molly Hatchet, bestaan die nog? Jawel hoor. Sterker nog, ze vieren hun 25-jarig jubileum. Nou hoort daar wel een kleine kanttekening bij: pas bij de huidige bezetting is er weer een van de oorspronkelijke leden terug te vinden in de band. In 1996 nam gitarist Bobby Ingram het voortouw bij …
