Bij de naam “Koninkrijk Kome” dacht Lenny Wolf vast aan zichzelf als koning. Een Cruijffiaans onbescheiden opstelling, zeg maar. Nou heb ik een zwak voor mensen die tegen de stroom in blijven doen wat ze willen doen, hoe absurd ook. Lenny Wolf is een perfect voorbeeld van zo iemand. In …
Hoewel ik al jaren een paar Tom Waits-cd’s had, ontdekte ik hem pas echt in 1999 bij Mule Variations. Een cd met een heel traditioneel geluid maar in instrumentatie en arrangementen meer dan ooit de grenzen verkennend. Groot was dan ook mijn vreugde toen er een concert in Carré werd …
In het eerste nummer vertelt een meneer me dat Atlantis gevonden is, maar dat de zoektocht doorgaat. Hij is nog niet uitgesproken of er barst een partij bombast los die moeiteloos gebruikt had kunnen worden voor het intro van een Lord of the Rings-film. In het tweede nummer is de …
Millenium is een band die ondanks slechts drie cd’s redelijk wat bekendheid heeft gehaald. Dat ligt aan de kwaliteit en niet aan de originaliteit. Als voorproefje voor de in Japan al verschenen nieuwe cd Jericho wordt nu deze verzamelaar uitgebracht. Een dubbele verzamelaar voor een band die drie cd’s heeft …
De toekomst van Savatage lijkt ongewis, nu producer Paul O’Neill als eigenaar van de naam geen tournees onder die naam toestaat en er ook geen nieuw plaatwerk op de rol staat. De bandleden zijn daarom met eigen projecten begonnen. Onlangs kwam Chris Caffery met een prima solo-album, nu is het …
Aan de overkant van de plas woont een raar volkje dat ze wel “de Amerikanen” noemen. Tikkie luidruchtig, zo nu en dan een tikkie simpel en met een nogal afwijkend muziekgeluid. Maar ze hebben ooit de perfecte naam bedacht voor de muziek zoals Bonrud die maakt: “highway music”. Raampje open …
The Hustle is de eerste cd van G. Love voor een nieuwe platenmaatschappij. Het vertrek bij de vorige is verre van plezierig gegaan en de opluchting is hier duidelijk hoorbaar. De naam G. Love & Special Sauce is ingekort – al wordt die binnenin het digipack nog wel gebruikt – …
Je hebt bombast, over-the-top bombast en Michael Pinnella. Dit heerschap is toetsenist bij neo-classical progmetalband Symphony X, een bandje met een stijl ergens tussen Dio en Yngwie J. Malmsteen waarin hij de solopartijen moet delen met de gitarist. Blijkbaar kon hij zijn ei daarin nog onvoldoende kwijt, want hij heeft …
Drummen kan ik voor geen meter, maar airdrummen des te beter. Bij sommige platen móet ik wel. De platen van House of Lords met drummer Ken Mary zijn vaste prik. Ik lever daarbij werkelijk méésterlijke partijen af. Bij deze solo-cd van House of Lords-zanger James Christian heb ik dat beduidend …
Neil en Tim Finn kwam ik voor het eerst tegen bij Split Enz. Een stel merkwaardig uitgedoste Nieuwzeelanders die leuke springerige pop met mooie samenzang maakten. Later kwam ik Neil tegen bij Crowded House en Tim met z’n solohit “Fraction Too Much Friction”. Nog steeds was de specialiteit het maken …
Je kunt van Yngwie Malmsteen veel zeggen, maar hij heeft wel een neusje voor goede zangers. Twee ervan hebben net nieuw werk uitgebracht: Jeff Scott Soto een solo-album, Mark Boals een album met zijn band Ring of Fire. Alleen Mark Boals is met Ring of Fire dicht bij het werk …
De verzengende hitte van de woestijn doet je huid samentrekken. Zelfs de meest geharde dieren hebben de beschutting van hun hol opgezocht. Een enkele keer waait er een tumbleweed voorbij. In de verte is een schijnbaar vervallen huisje te zien. De hond die loom in de schaduw op de veranda …
Wanneer ik een leuk pakketje cd’s binnenkrijg van onze opperdespoot is deze dubbelaar, voor een beperkt gezelschap live opgenomen in een studio, de eerste die ik opzet. Na afloop ben ik toch een tikkie teleurgesteld. Ik mis iets, maar ik weet niet wat. Na het bekijken van de vrij droge …
Met de hedendaagse soul heb ik weinig, domweg omdat het gevoel ontbreekt. Joss Stone heeft dat gevoel in ruime mate en dat viel velen op vorig jaar. Toen bleek dat Joss Stone een zestienjarig tienermeisje was, was de hype compleet. Na een fiks verkopend debuut volgt onvermijdelijk de beruchte tweede …
“Chris Caffery, dat is toch die gitarist van Savatage?” “Yup!” “En Savatage, dat is toch die band van Jon Oliva en producer Paul O’Neill die geen millimeter van stijl verandert, welke musici er ook in de band zitten?” “Eh…yup! Maar Caffery is een Savatage-oudgediende, dus die heeft de sound wel …
Ooit de rockmockumentary This is Spinal Tap gezien? In deze film werd een rockband neergezet met alle clichés die er te vinden waren. Het kan bijna niet anders of Saxon is een van de grootste inspiratiebronnen geweest. Spandexbroeken, lange haren, teksten over motoren en veldslagen en keer op keer hetzelfde …
Ik lees de titel, zie de toevoeging The Romantic Collection en hap even naar adem. Dat worden alras koude rillingen als ik in de bio lees “We call this record our wedding album, because friends and fans have told us that they play these songs as background music at weddings.” …
Als Karl Buskohl word je natuurlijk nooit beroemd, maar ook onder zijn pseudoniem Carl Carlton kende ik hem niet. En toch heeft deze Duitser bij tal van Nederlandse bandjes gespeeld: Herman Brood‘s Wild Romance, Long Tall Ernie & The Shakers, Time Bandits en Vitesse. Naderhand heeft hij gespeeld bij landgenoten …
Als rockliefhebber word ik altijd een beetje nerveus wanneer er te lang geen scheurende gitaren te horen zijn. Bandjes die vooral samples en synthesizers gebruiken komen dan ook niet snel in mijn cd-kast terecht. Tot voor kort waren dat maar twee – inmiddels ter ziele gegane – bandjes: Soul Coughing …
