Als de heren en dames muziekmakerts nu eens wereldwijd een verbod op de vocoder gaan afspreken, dan komt die wereldvrede er misschien nog eens van. Prima hoor, in 2010 teruggrijpen naar gedateerde jaren ’90 emo, maar laat dan die irritante vocoder achterwege, oké? Guilty as charged is in dit geval …
‘Wat je van Matthew Dear vindt, hangt waarschijnlijk ervan af hoe je precies met hem kennismaakt’, schreef Stonehead in zijn recensie van Matthew Dears vorige album Asa Breed uit 2007. Welnu, mijn kennismaking met deze via Michigan naar New York verhuisde techno-Texaan was kort geleden pas, toen ik Black City …
Special Moves is het eerste echte concertalbum van de Schotse post-rockers Mogwai. Met live-albums weet je het maar nooit. In veel gevallen (hier wellicht niet anders) zijn het contractuele vullers bij gebrek aan nieuw materiaal. Of het zijn van die opnamen waarin de studio-originelen verbleken en dunnetjes overgedaan worden. Nuances …
Avigdor Zahner-Isenberg is knulletje die als puber lange tijd niet wist wat hij met zijn leven moest. Hij had zoals veel leeftijdgenoten twee passies: halfpipen met zijn skateboard en het spelen van computerspelletjes. Maar de gameboy die hij zo graag van zijn ouders voor zijn verjaardag wilde hebben, kreeg hij …
Zoals Piet Hein Eek kasten bouwt van sloophout, zo knutselt het Britse duo Malachai zijn muziek. Maar dan van samples van alles wat maar in de tien pence-platenbakken op verlaten vlooienmarkten blijft staan. Het is een hoop geknip, geplak en getimmer, maar het door Portisheads Geoff Barrow geproduceerde resultaat is …
Daar staat hij, bij BBC’s Later With Jools Holland: een klein Iers mannetje met een oude aan elkaar getapete gitaar. In zijn eentje, met de ogen dicht, de microfoon net iets te hoog zodat de woorden vanuit zijn tenen rechtdoor omhoog kunnen. Een heldere, rillige stem, fluisterend en dan venijnig …
Het tweede album van The Strange Boys, Be Brave, is alweer een tijdje uit en heeft nog steeds geen definitief plekje gevonden in mijn cd-kast. Dat komt zo: hij ligt sinds zijn verschijnen op de heavy rotation-stapel, naast mijn cd-speler. Alle nieuw binnengekomen muziek gaat eerst op die stapel, gaat …
Voor de zuurpruimen onder u is Swim, het vijfde album van Caribou, een oppervlakkige nerdplaat waarop de Canadees Daniel Victor Snaith wat experimenteert met waterige housemuziek en daaroverheen richtingloos wat laagjes onbeduidende samples strooit. We hebben de alternatieve elektronische indie van Four Tet al en Caribou is niets meer dan …
Love Is All heeft met hun derde album Two Thousand And Ten Injuries maar een halve minuut nodig om mij blij te maken. Heel blij. De stuiterende punkpop van de openingstrack, “Bigger Bolder” heeft het helemaal. Een scherp staccato riffje met repeterend hobbeltje op een 8-bits orgeltje grijpt me bij …
Supergrass, het leukste britpop-bandje uit de jaren negentig, heeft bekend gemaakt dat ze ermee stoppen. Na bijna zeventien jaar was het niet leuk meer. Dat was te merken, de lol was er af. Na hun debuut Alright en opvolger In It For The Money en het derde, naar henzelf genoemde …
Als je als piepjong indiebandje een strakke en frisse debuut-EP kan maken zoals Pharaohs dat doet met We’ve Tried Nothing And We’re All Out Of Ideas, dan zou je het misschien nog wel eens ver kunnen schoppen. Thuis in Engeland hebben ze al een lift gekregen van niemand minder dan …
Een eerste lentedag. Ik zit in de achtertuin. De bleke zon klimt hoger. De wind raakt me niet in mijn luwe hoekje. Naast me ligt de kat languit gestrekt op de donkere terrastegels, zijn ogen dichtgeknepen tot twee dunne strepen. De tuindeuren staan wijd open en het zonneterras wordt gevuld …
Als ik deze recensie begin met de eenvoudige, korte zin: ‘Stompin’ Souls komt uit Zweden’, wat denkt u dan? Misschien denkt u: ‘Aha, dat wordt weer zo’n fijn dampend hip garagerockplaatje zoals alleen die dekselse Zweden die kunnen maken’. Als dat zo is, dan denkt u precies wat ik dacht …
‘A cosmic headtrip sounding like Screamin’ Jay Hawkins covering MIA, as remixed by Portishead. In a good way’, schreef de Britse krant The Guardian over A Killer and a Sufi. Gonjasufi wordt door dezelfde krant ook omschreven als ‘Electro-Hendrix’. Elders op internet schrijft een anonieme bron: ‘The mad, smokin’ offspring …
The Flying Eyes heeft sinds de oprichting in 2007 pas twee ep’s uitgebracht die zijn samengebracht op dit titelloze debuut. Toch timmeren ze vanuit thuishonk Baltimore behoorlijk aan de weg in het live-circuit. Met hun psychedelische bluesrock vinden ze aansluiting bij doorgebroken bands van naam. Zo speelden ze in het …
Die Aeronauten komen uit Zwitserland, zingen voornamelijk in het Duits en bestaan twintig jaar. Tien jaar te laat begonnen als new wave-band hebben ze zich ontwikkeld tot een toppiedepoppie radiovriendelijk singlesbandje met een vrolijke potpourri van stijlen en invloeden van buiten de Zwitserse grens. En met succes, want hun landgenoten …
Hoe retestrak de nu-metal van het Britse Senser ook mag zijn: een beetje juiste timing is niet de sterkste kant van deze band. Senser begon te vroeg, ergens eind jaren ’80, toen de wereld nog niet klaar was voor de toen nog nauwelijks gehoorde crossover van dance, metal, rap en …
Het kan gebeuren dat er in het overweldigende aanbod van muziek zomaar iets langs je heen gaat. Maar gelukkig hebben we de Vera-poll 2009 nog, waarvan de uitslagen uitgebreid (Lijstjes! Heel veel lijstjes!) opgenomen zijn in het tweede Vera-krantje van 2010 en natuurlijk ook op de Vera-website. Daar kwam ik …
Mijn leukste muzikale halfuurtje van het jaar tot nu toe was toen ik grijnzend het debuutalbum van The Soft Pack voor het eerst beluisterde. Want potverjandullekes, wat een heerlijk plaatje is dat en wat zijn repeatknoppen toch handige dingen. Deze Californische garageband stond eerder bekend als The Muslims, maar hebben …
Terwijl ik dit stukje schrijf en op de achtergrond Perfect Life van ROOD & Nighthawks At The Diner beluister, komt mijn vriendin de kamer binnen. “Hé, weer een nieuwe van Tom Waits?”, zegt ze. Ik zucht. Dat is nu precies wat ik bedoel. Laat ik maar met de deur in …
De eerste tonen van Los Campesinos!‘ derde album Romance Is Boring zetten de luisteraar enigszins op het verkeerde been. De openingstrack “In Medias Res” start met een kabbelend gitaarpatroontje, ondersteund door een melodica op een warm bedje van strijkers. En dat was waar ik stilletjes op gehoopt had: dat de …
Ajakkes! Dat was mijn reactie toen ik “Deny All” hoorde, de single die voorafging aan het nieuwe Bettie Serveert-album Pharmacy Of Love. Ja natuurlijk, het is een aanstekelijk en gretig nummer van een band die het allemaal al gedaan heeft en zichzelf weer heeft ontdekt. Maar het teleurstellende resultaat, een …
Soms kan een cd-hoes zo misleidend zijn. Neem nou die van Shahryar Mazgani. Deze voor mij tot voor kort onbekende Iraans Portugese singer-songwriter is onlangs uitgeroepen tot een van de beste nieuwe Europese artiesten. Op de hoes zit hij in een barokke stoel, gesneden in een glimmend blauw Italiaans maatpak …
Le Loup is ooit begonnen als een solo-project van Sam Simkoff. In zijn eentje op zijn slaapkamer, met de deur op slot en de stekker uit de deurbel experimenteerde hij wat met banjogetokkel, keyboardloops en computerfoefjes, met als resultaat een nerdy soort experimentele indiefolk. In 2007 maakte hij met wat …
1. The Horrors – Primary Colours 2. Bill Callahan – Sometimes I Wish We Were An Eagle 3. The Whitest Boy Alive – Rules 4. The xx – xx 5. Wilco – Wilco (The Album) 6. The Pains Of Being Pure At Heart – The Pains Of Being Pure At …
