Wie Bound To Ramble uit 2015 van Trixie Trainwreck kent zal weinig verrast worden door 3 Cheers To Nothing van Trixie & The Trainwrecks. De opener “Daddy’s Gone” en “No Good Town” komen stonden namelijk al op haar debuutplaat. Trixie Trainwreck aka Trinity Sarratt, geboren in San Francisco, maar inmiddels …
Wist ik iets van Tommy Emmanuel? Nee, helemaal niks! Maar als Jason Isbell van The Drive-By Truckers vertelt dat er geen beter gitaarspel is dan dat van Tommy, dan ben ik al overtuigd. Chet Atkins gaf ooit officieel zijn goedkeuring over zijn ‘fingerpicking’ gitaarspel af. En dus is Tommy Emmanuel …
Eigenlijk hadden de bandleden van Durand Jones & The Indications een heel andere toekomst voor ogen. De drummer en gitarist studeerden geluidstechniek aan de universiteit van Indiana. Daar ontmoetten ze Durand Jones die behoorlijk saxofoon bleek te kunnen spelen maar ook een ouderwets goede soulstem had. Samen met wat mede-studenten …
Weet je wat me enorm intrigeert? Elvis die nummers zingt van The Ronettes en The Crystals. En dan niet de gospelvertolkingen maar meer de opvolger van doowop, soul en de bubblegumpop waarvoor Phil Spector verantwoordelijk was. Die muziek was op en top Amerikaans en voor mij een logisch antwoord op …
Eerst maar eens vrijzinnig met de billen bloot. Dat Animals Spirits van James Holden, ik kon er niks mee. Heel erg ‘free’-geneuzel, gerommel in de marge. Nu heeft Laurence Pike van dat laatste een carrière weten te maken. De Australische drummer speelde onlangs nog in het voorprogramma van Holden, en …
Dag Bert Hadders, dag De Nozems. Met een afscheidsconcert en het verzamelalbum Tjeu hebben ze afgelopen februari afscheid genomen. In 2006 begon het als Bert Hadders en Consorten, maar later werden dit de Nozems. Dat het niet constant dezelfde leden waren, en dat er toch wel een tijd overheen is …
Ook Algerijnse pop is allang niet enkel pure Toeareg-muziek meer, maar put uit de blues, rock, funk en soul van de jaren ’70. Fela Kuti heeft op het gehele Afrikaanse continent diepe sporen nagelaten. Imarhan uit Tamanrasset liet zich ooit leiden door het werk van Ali Farka Touré. Met deze …
Zo de voetjes mogen even van de vloer. Dat kan niet anders bij het horen van de opener “Strawberry Sunday”. Het in Berlijn gevestigde Un Ãne Gonflable probeert de stemming er meteen in te krijgen. Het lijkt allemaal wel een beetje op de huidige Franz Ferdinand: een beetje gitaar, een …
Er bestaan minstens drie soorten experimentele muziek, hypothetiseer ik. In het gebruikte geluid (noise), in songstructuur (ambient) en in sfeer. Een, toegegeven, wel wat lastig te definiëren derde groep, om nog te zwijgen over het vluchtige woordje ‘sfeer’. Toch kan Italiaanse Almagest! hier als voorbeeld dienen. Het geluid van de …
Toen Ray Lamontagne in 2016 met het prachtige album Ouroboros kwam leek het alsof zijn muziek een kleine stijlwisseling had ondergaan. Het album luisterde het best als geheel en was voornamelijk sfeervol van toon. Op zijn zevende album Part Of The Light wordt die stijl ten dele in ere gehouden …
Met More Than Any Other Day (2014) en Sun Coming Down (2015) maakte het Canadese Ought indruk in indierockland. Vergelijkingen werden gemaakt met Talking Heads, Pere Ubu en Sonic Youth. Wie de release van vorig jaar van voorman Tim Darcy heeft gemist kon echter wel eens verrast worden door hun …
Ooit was de Amerikaan Ed Schrader alleen en had hij slechts een floor-tom tot zijn beschikking.. Echter, een schizofreen komt nooit alleen en dus kwam Ed met bassist Devlin Rice op de proppen. We kunnen heel lang ouwehoeren over wat de man nu precies doet, maar eigenlijk komt het erop …
Het kwartje DeWolff is hier nooit helemaal gevallen. Aanvankelijk een fijn talentvol bandje, maar daar heb je er wel meer van. Na een concert zo’n jaar of zeven geleden vond ik het allemaal veel te uitgesponnen geworden. Ze leken het liedje kwijtgeraakt. En dan krijg je het zesde studioalbum Thrust …
Berlijn grossiert in rafelrandjes. Al decennialang. In muziek, in kunst, in film en in het maatschappelijke leven. En dus vinden wij het nu met zijn allen heel vanzelfsprekend dat pompeuze soundscapes, elektronica, industrial en gitzwarte avantgarde een magisch Berlijns nihilistisch sausje hebben. Hope is een Berlijnse band die het beste …
Een nieuwe plaat van Leon Bridges leek me goed nieuws. Zijn debuutalbum Coming Home uit 2015 doet tijden waar soulhelden als Sam Cooke en Otis Redding de dienst uit maakten herleven. En dat op een positieve eigen manier. Dan is het 2018 en komt het album Good Thing uit. Naar …
Jason Heller schrijft over muziek in gerenommeerde media als Pitchfork en The New Yorker maar heeft behalve voor muziek ook heel veel passie voor Science Fiction romans. Vandaar dus Strange Stars, een boek waarin de invloed van het genre op de populaire muziek vanaf pak ‘m beet midden jaren zestig …
Het is en blijft te makkelijk om Leif de Leeuw weg te stoppen in een muffig bluesrock-bakje naast de uitverkoop. We zijn helaas als Nederlanders veel te verwend en zien nagenoeg niet meer in hoe geweldig en piepjong gasten zoals Pablo van DeWolff en Leif de Leeuw eigenlijk zijn. We …
Wanneer je 71 jaar bent en al een heel muzikaal leven achter de rug hebt mag het een prestatie genoemd worden dat je nog steeds albums maakt die er muzikaal en tekstueel toe doen. De Engelsman Iain Matthews presteert dat. Een korte biografie: hij maakte van 1967 tot 1970 deel …
Als kind van de jaren tachtig maakte ik de opkomst van Nederpop mee met bands als Doe Maar, Het Goede Doel en ga zo nog maar even door. Tegenwoordig duikt er af en toe nog wel eens een band in een reünietournee op, maar verder is het toch niet best …
Wie niet beter weet die denkt op het allereerste gehoor dat Ian Siegal het jongere, veel gezondere en dus niet-rokende broertje is van Mark Lanegan. Dat lijkt maar zo. Siegal mag wellicht een paar jaartjes jonger zijn, zijn sporen heeft hij in de blues allang verdiend, bijvoorbeeld met The Lee …
Robert Earl Thomas, de naam deed bij mij geen belletje rinkelen. Toch is hij al sinds 2010 met Molly Hamilton actief als gitarist in de mij eveneens onbekende indieband Widowspeak waarmee hij vijf albums uitbracht. Another Age is zijn solodebuut en hij omschrijft het als ‘an album about small moments …
La Luz is een Amerikaans dameskwartet dat oorspronkelijk uit Seattle komt, maar in 2015 verhuisden ze naar de andere kant van het land en werd Los Angeles hun basis. Na hun eerste album uit 2013 zijn ze inmiddels aan hun derde album toe. Dit keer werd niemand minder dan Dan …
‘You eat it in wraps, you eat in in wraps!’, blaft de veelal onverstaanbare zanger van Das Geld tijdens opener “Falafel”. Een nogal flauw geinende postpunksong – ondanks de stevig gekruide recept-tekst. Het belangrijkste ingrediënt blijft echter ongenoemd. Wat moeten wij hierbij drinken? De zanger mag van mij nog wat …
David Thayer is een druk en breed inzetbaar baasje en een wereldburger. Afkomstig uit Californië woont hij alweer jaren in Zwitserland, maar werkt hij evengoed in Colombia. Hij is filmmaker, milieuactivist (zo houdt hij zich bezig met een project om de rivier de Bogota weer schoon te maken) en organisator …
Muziek is bezieling. Als je een plaat op wilt nemen waarop je je liefde uit wilt spreken voor ‘The Northern Soul of Stax/Volt’ dan moet je er voor zorgen dat je de plaat opneemt in Memphis. En zo toog Dana Fuchs (1976) voor de opnames van haar vierde studioalbum Love …
