Eerlijk gezegd was ik wel klaar met Tindersticks. Na de niet al te beklijvende en inspiratie-arme platen van de afgelopen jaren – Across Six Leap Years, met bewerkingen van oudere nummers was zelfs een overbodige plaat wat mij betreft – verrast The Waiting Room in positieve zin. Niet dat bij …
Een beetje onbezonnen was ik wel toen Storm mij vroeg of ik Our Blood, het nieuwste album van I Am Oak, wilde recenseren. Want wat moet je nog zeggen over albums die Thijs Kuijken solo, of met band, onder de naam I Am Oak maakt, als alle voorgaande albums met …
Forever Faithless. Verbazing alom toen Faithless vorig jaar opeens weer bestond. De Britse band had zichzelf in 2011 opgeheven maar wilde toch haar 20-jarig bestaan in 2015 niet ongemerkt voorbij laten gaan. Dus waren er weer concerten, waaronder die in de openlucht op Strijp-S in Eindhoven op 5 juli en …
Anna Michaela Ebba Electra von Hausswolff, dochter van geluidskunstenaar Carl Michael von Hausswolff, noemde ik eerder een soort Kate Bush in kerkorgel-doom-stijl. En dan anders. Haar sterke en wat ijle zang geeft een bijzonder contrast met de donkere, lome en vaak bombastische muziek. Na een spannende opbouw op “Discovery” knalt de zang er …
Zomaar een bericht in de krant: drie Iraanse muzikanten worden doodgeschoten door een andere muzikant die zich vervolgens ook van het leven beroofde. Nee, dit is niet de inhoud van de roman Golden Years. Dit is er écht op 11 november 2013 in New York gebeurde. Een van de doden …
Ruim twee jaar geleden verraste het Belgische duo Eriksson Delcroix mij met de prachtige alt.country-plaat For Ever. Björn Eriksson, ooit gitarist van Zita Swoon, en Nathalie Delcroix, die ruim twintig jaar zangeres van Laïs was, zijn zowel privé als professioneel een duo. Op hun debuutalbum gingen ze verder met de …
Tjee, wat vliegt de tijd. Het blijkt alweer vijf jaar geleden te zijn dat Isle Of You van El Pino And The Volunteers verscheen en ik deze aanschafte. Sindsdien stond mijn leven behoorlijk op zijn kop, maar dat schijnt bij David Pino en zijn vrijwilligers niet anders te zijn. Niet …
Elephant9 wordt wel de beste Noorse live-band genoemd. Ik snap wel waarom. Op Roadburn 2014 was ik erg onder de indruk van het prog-/neo-psych-/jazz-rock trio, aangevuld met de Zweedse gitarist Reine Fiske (Dungen, Landberk, The Amazing), die ook op Atlantis meespeelde en op Silver Mountain ook weer van de partij is. Samen met toetsenist Ståle Storløkken (Supersilent, Humcrush, Terje …
Eigenlijk wilde ik het stukje over het tweede album Thilda van het Gentse King Daltons ophangen aan Tomas de Smet, bassist van deze band en producer van deze schijf. Met name omdat hij ooit in Zita Swoon zat, en deze plaat heel erg naar een van mijn favoriete Belgpop-albums I …
Het was één van de meest aansprekende cadeau’s voor de afgelopen feestdagen: de enorme box met opnames die deel 12 in Bob Dylans The Bootleg Series vormt, The Cutting Edge 1965-1966. En nee, de vertraging waarmee dit stukje online staat, komt niet doordat ik nu pas die enorme hoeveelheid outtakes …
Als u vaker recensies van mij gelezen heeft, dan weet u dat File Under-chef Storm en ik elkander al heel wat jaren kennen. Dat heeft zo zijn voordelen. Je komt namelijk nog eens ergens. Vooral omdat er toch iemand bier moet halen, als meneer de popfotograaf loopt uit te hangen …
‘I drew a map of Canada, Oh Canada’ verzucht Joni Mitchell in het prachtige ‘A Case Of You’. Zij kan het weten, als geboren Canadese is zij één van de vele talenten die dit land voortbracht. Ik heb het ook al vaker opgemerkt, het lijkt wel alsof er qua muziek …
Als ik weleens naar onze dochter van een halfjaar zit te kijken, dan vraag ik me af wat ze met haar leven zal gaan doen. Als ik de vier jongedames uit Madrid op de hoes van Hinds’ (voorheen Deers) Leave Me Alone zo bekijk, dan stel ik me de vraag …
‘The season is changing, what is happening to me, colours fading, leaves falling from the tree” (“Leaves Falling From The Tree”). Januari schijnt de meest depressieve maand van het jaar te zijn. Een plaat uitbrengen die dat gevoel nog eens versterkt lijkt me gevaarlijk. Toch is dat wat het Arnhemse …
Welgeteld één rustpunt kent Lost Dream, Cool Fire, de debuutplaat van de angry young men van Monster Youth. “Boredom Of Life” klinkt als een zware knipoog naar “1969” van The Stooges, met een zelfde soort scherp gitaargeluid en een zelfde soort bijna vertraagd ritme. De teen angst van de jonge …
Wie zijn prog het liefst puur en onversneden consumeert is bij Lion Shepherd aan het verkeerde adres. Zoveel is al snel duidelijk voor wie het debuut Hiraerth van Lion Shepherd op zet. Kamil Haidar en zijn band (met in de gelederen onder meer multi-instrumentalist Mateusz Owczarek) halen overal hun invloeden …
De uren tussen twaalf en vier uur ‘s nachts schijnen de uren te zijn waarop je het meest creatief bent. Sam Bentley nam de proef op de som en schreef alle liedjes voor het tweede album van zijn indiefolkband The Paper Kites in deze nachtelijke uren. Of met het resultaat …
Relaties, over hoe ze beginnen en hoe ze eindigen. Je kunt er boeken over schrijven. En platen. Dat gebeurt dan ook veelvuldig en een van de betere break-up platen, zo niet de beste, van 2013 was If You Leave, het debuut van Daughter. Zangeres/gitariste Elena Tonra had, zoals men in …
De legendarische status van Love, met name onder musici en platenverkopers, is natuurlijk volkomen terecht. Toch was Love in haar toptijd geen heel erg succesvolle band. De spillen van de band, Arthur Lee en Bryan MacLean, schreven en zongen een aantal tijdloze klassiekers bij elkaar maar hun label was zo …
Ooit was er de reiziger die rondtrok met prachtige verhalen. Zo mooi bezongen in Boudewijn de Groots “De Reiziger”: ‘Geef de reiziger een stoel, geef hem brood en droge kleren, laat hem zitten bij de haard.” Tegenwoordig is iedereen overal geweest, kun je avonturen beleven op bestelling en wordt de …
“De Nijmeegse Lea klinkt als een kruising tussen Lucinda Williams en Sheryl Crow en levert met ‘Can I Come By?’ een prachtig debuut vol mooie americanaliedjes af” schreef ik in 2010 over het veelbelovende debuutalbum van Lea Kliphuis. Eindelijk eens een goed rootsalbum van eigen bodem, dat was destijds nog …
Savages slingert je met openingsnummer “The Answer” gelijk terug naar ‘de donkere jaren tachtig’. De band klinkt alsof het de crunchy gitaarpaartijen van The Cramps’ Poison Ivy koppelt aan de karakteristieke vocalen van Siouxsie Sioux. “Evil” en “Sad Person” kennen eveneens deze adrenaline verhogende ervaringen. Pas op “Adore” nemen de …
De Frank Zappa van de country, noemde iemand hem ooit: maatschappijkritisch, een scherp satiricus en tegelijk een muzikant die zijn vak (meer dan) verstaat. Het grootste verschil tussen de twee: Zappa was een workaholic, terwijl The Loneliest Man I’ve Ever Met de eerste studioplaat sinds drie decennia is van The …
Nu ook in het Nederlands: Jos Hol. Zijn twee eerdere albums waren in het Limburgs, maar ik denk dat het een goede zet is om Windvogel in het Nederlands op te nemen. Succes heeft hij tot op heden niet écht gehad en gezien zijn kwaliteiten is dit mijn inziens onterecht. …
Na het fantastische I_CON was ik bang dat een nieuw De Staat-album alleen maar kon tegenvallen. De nieuwe nummers in livesets op Down The Rabbit Hole en tijdens de Vierdaagsefeesten kwamen toen nog niet helemaal over. Maar het valt enorm mee. De lijn van I_CON wordt gewoon doorgezet. Er klinkt …
