Nederland Rockland. Nee, dat is er nooit van gekomen. Helaas. Toch zijn er best bands die het rockhart op de goede plek hebben zitten. Kersverse, maar ook oudgedienden zoals de band rond Simone Holsbeek Drive By Wire. In de jaren negentig speelde ze met haar indierockband The Cords in het …
@daniellanois @AntiRecordsEU
@bjork @olirecords
@pettercarlsen
@lambofficial
@Kishi_bashi
Twintig jaar lang was Gov’t Mule, het project ontstaan uit The Allman Brothers, de tweede band voor opperhoofd Warren Haynes. Omdat gitaristen Haynes en Derek Trucks The Allman Brothers vaarwel zeiden werd die band definitief opgeheven. Voor Haynes is daarom na twintig jaar Gov’t Mule zijn belangrijkste band. Dat twintigjarig …
De kritische ik vond van het uit 2011 afkomstige album Lenses Alien dat het New Yorkse gezelschap Cymbals Eat Guitars wat van teveel walletjes aan het eten was. Ik ben mij er eentje. Want als ik dan de opvolger Lose onder mijn neus krijg ben ik niet geneigd, ook al …
@afterpartees
Zo halverwege de jaren negentig maakte het Ierse trio (en later even kwartet) Ash een paar superaanstekelijke indierockplaten. Vooral de singles “Oh Yeah”,”Burn Baby Burn” en “There’s A Star” nestelden zich in mijn hoofd. Ik kan ze nu, jaren later, meteen weer meezingen. Voor mij was de lol er echter …
Vier albums hebben ze nu gemaakt, de Zweden van Crazy Lixx. En vier albums lang doen ze waar ze goed in zijn: eighties-hairmetal maken, met een productie die aan de moderne tijd is aangepast. Def Leppard, Mötley Crüe, Alice Cooper, Kiss, dat werk. Popmuziek op volume, met deuntjes tussen de …
En dan denk je met een of andere nieuwe Amerikaanse sensatie van doen te hebben, en dan komt Hesperian gewoon uit Utrecht. Een melodieus hardcore-gezelschap bestaande uit vijf muzikanten waarvan een aantal ooit deel uitmaakte van My City Burning en Why We Fight. Naar eigen zeggen zijn de heren beïnvloed …
Soms sta ik verbaasd over hoe een bandje schijnbaar compleet verschillende genres kan samensmeden tot een logisch geheel. Neem nou het zestal van The John Steel Singers uit Brisbane. Zij gooien B-52’s, Vampire Weekend, Tame Impala en The Mamas & The Papas in de blender en er komt een prachtig …
Eigenlijk kan het niet natuurlijk. Als prog-, classic rock- en bluesliefhebber kán ik helemaal niet blij worden van een nieuwe EP van Igorrr. Van het genre, breakcore, moet ik nog steeds de definitie opzoeken. Die dan weer bestaat uit definities die ik óók weer moet opzoeken. De referenties in collega …
Ishmael Butler van Digable Planets is als Palaceer Lazaro terug met zijn tweede Shabazz Palaces-plaat. Nog meer dan voorganger Black Up heeft de man uit Seattle alle structuren en conventies losgelaten. Eigenlijk is Lese Majesty een grote opsomming van termen, tonen en woorden geworden. Daar mag je zelf wat herkenningspunten …
De Britse producer Ian Grimble, toetsenist Ben Lovett en drummer Kevin Jones richtten in 2006 het platenlabel Communion Records op. In de bijna tien jaar dat het label nu bestaat bracht het albums uit van uiteenlopende artiesten als Tennis, Manic Street Preachers en Ben Howard. Twee van de drie eigenaren …
Soms krijg je de meest vage platen toegestuurd als recensent. Dit album van Tømrerclaus bijvoorbeeld. Eigenlijk heet hij Claus Clement Pedersen en is hij een Deense multi-instrumentalist (gitaar, cello, bas, klarinet, hurdy gurdy) die zich in de jaren zeventig ophield in de hippiecommune Thylejren. Daarna verkaste hij naar Kopenhagen om …
Lekker zoeken op het internet is het niet als je info over Barbarisms zoekt. Tik je aanvullend echter de naam in van Nicholas Faraone of Control Freak Kitten Records dan komt het alsnog helemaal goed. Faraone is de frontman van de anti-folkband Barbarisms. Hij werd geboren in Amerika,maar besloot eropuit …
Hèhè, eindelijk een live-cd van Whitesnake met John Sykes! Hé, maar wacht, Live In ’84, da’s dus voordat hij Whitesnake nieuwe successen bezorgde met zijn gierende uithalen? Jup, dit album is van na het verschijnen van Slide It In. Sykes zat net in de band en speelde in zijn eentje …
De Franse variant op Orbital heet Remi Gallego en hij schreef in opdracht van tv-zender ESPN ooit tien songs waar hij zoveel respons op kreeg dat hij nu hetzelfde doet op zijn tweede plaat Octopus4. Dat is een mix van Jan Hammer-synths, wat metalriffs en electrohouse. Daarmee gaat Gallego onze …
Als je 21 jaar oud en al aan je tweede album toe bent, dan lijkt het wel goed te zitten met je muzikale carrière. In dit geval gaat het om Yoodoo Park: geboren in Tokyo en op jonge leeftijd naar Californië verhuisd. Zijn band heet GRMLN. Geinig die letters, ik …
Mister badass himself is natuurlijk al jaren de onbeschofte, cynische fitnessgoeroe Steve Austin. Austin die uit Tennessee komt hield jarenlang het Amphetamine Reptile-label levend. Hij wist Relapse een ondergronds geluid mee te geven en nu zit hij alweer een tijdje doodleuk bij Southern Lord. Austin is niet voor watjes. Als …
Toen hardrock en heavy metal in tientallen stromingen uiteen vielen – van hair, via funk, industrial, power, gothic, death, grindcore naar nog veel meer soorten metal – wisten we niet dat het nog gekker kon. Wat ooit gemakshalve maar stoner werd genoemd – ook een subgenre binnen hardrock – is …
Oei. Bij het nazoeken van de informatie voor deze recensie kom ik er achter dat ik het Britse Vega vier jaar geleden al eens besproken heb. Dat had ik in de tussentijd dus grondig uit mijn geheugen gewist. Gezien die recensie is dat niet zo vreemd. Vega was destijds goed …
Technische metal, progcore, de zware metalvariant op Linkin Park, geef het beestje maar een naam. Feit is dat het Britse Monuments een valse start maakte met het debuut Gnosis. De plaat was vlak, kende weinig hoogtepunten en had een tamme productie. Jammer want de heren van Monuments hebben genoeg ervaring …
