Kishi Bashi – Lighght
@Kishi_bashi
Categorie: Recensie
Gov’t Mule – Dark Side Of The Mule
Twintig jaar lang was Gov’t Mule, het project ontstaan uit The Allman Brothers, de tweede band voor opperhoofd Warren Haynes. Omdat gitaristen Haynes en Derek Trucks The Allman Brothers vaarwel zeiden werd die band definitief opgeheven. Voor Haynes is daarom na twintig jaar Gov’t Mule zijn belangrijkste band. Dat twintigjarig …
Cymbals Eat Guitars – Lose
De kritische ik vond van het uit 2011 afkomstige album Lenses Alien dat het New Yorkse gezelschap Cymbals Eat Guitars wat van teveel walletjes aan het eten was. Ik ben mij er eentje. Want als ik dan de opvolger Lose onder mijn neus krijg ben ik niet geneigd, ook al …
Afterpartees – Glitter Lizard
@afterpartees
Tim Wheeler – Lost Domain
Zo halverwege de jaren negentig maakte het Ierse trio (en later even kwartet) Ash een paar superaanstekelijke indierockplaten. Vooral de singles “Oh Yeah”,”Burn Baby Burn” en “There’s A Star” nestelden zich in mijn hoofd. Ik kan ze nu, jaren later, meteen weer meezingen. Voor mij was de lol er echter …
Crazy Lixx – Crazy Lixx
Vier albums hebben ze nu gemaakt, de Zweden van Crazy Lixx. En vier albums lang doen ze waar ze goed in zijn: eighties-hairmetal maken, met een productie die aan de moderne tijd is aangepast. Def Leppard, Mötley Crüe, Alice Cooper, Kiss, dat werk. Popmuziek op volume, met deuntjes tussen de …
Hesperian – Unruly
En dan denk je met een of andere nieuwe Amerikaanse sensatie van doen te hebben, en dan komt Hesperian gewoon uit Utrecht. Een melodieus hardcore-gezelschap bestaande uit vijf muzikanten waarvan een aantal ooit deel uitmaakte van My City Burning en Why We Fight. Naar eigen zeggen zijn de heren beïnvloed …
The John Steel Singers – Everything’s A Thread
Soms sta ik verbaasd over hoe een bandje schijnbaar compleet verschillende genres kan samensmeden tot een logisch geheel. Neem nou het zestal van The John Steel Singers uit Brisbane. Zij gooien B-52’s, Vampire Weekend, Tame Impala en The Mamas & The Papas in de blender en er komt een prachtig …
Igorrr & Ruby My Dear – Maigre EP
Eigenlijk kan het niet natuurlijk. Als prog-, classic rock- en bluesliefhebber kán ik helemaal niet blij worden van een nieuwe EP van Igorrr. Van het genre, breakcore, moet ik nog steeds de definitie opzoeken. Die dan weer bestaat uit definities die ik óók weer moet opzoeken. De referenties in collega …
Shabazz Palaces – Lese Majesty
Ishmael Butler van Digable Planets is als Palaceer Lazaro terug met zijn tweede Shabazz Palaces-plaat. Nog meer dan voorganger Black Up heeft de man uit Seattle alle structuren en conventies losgelaten. Eigenlijk is Lese Majesty een grote opsomming van termen, tonen en woorden geworden. Daar mag je zelf wat herkenningspunten …
Bear's Den – Islands
De Britse producer Ian Grimble, toetsenist Ben Lovett en drummer Kevin Jones richtten in 2006 het platenlabel Communion Records op. In de bijna tien jaar dat het label nu bestaat bracht het albums uit van uiteenlopende artiesten als Tennis, Manic Street Preachers en Ben Howard. Twee van de drie eigenaren …
Tømrerclaus – Tømrerclaus
Soms krijg je de meest vage platen toegestuurd als recensent. Dit album van Tømrerclaus bijvoorbeeld. Eigenlijk heet hij Claus Clement Pedersen en is hij een Deense multi-instrumentalist (gitaar, cello, bas, klarinet, hurdy gurdy) die zich in de jaren zeventig ophield in de hippiecommune Thylejren. Daarna verkaste hij naar Kopenhagen om …
Barbarisms – Barbarisms
Lekker zoeken op het internet is het niet als je info over Barbarisms zoekt. Tik je aanvullend echter de naam in van Nicholas Faraone of Control Freak Kitten Records dan komt het alsnog helemaal goed. Faraone is de frontman van de anti-folkband Barbarisms. Hij werd geboren in Amerika,maar besloot eropuit …
Whitesnake – Live In 1984 Back To The Bone
Hèhè, eindelijk een live-cd van Whitesnake met John Sykes! Hé, maar wacht, Live In ’84, da’s dus voordat hij Whitesnake nieuwe successen bezorgde met zijn gierende uithalen? Jup, dit album is van na het verschijnen van Slide It In. Sykes zat net in de band en speelde in zijn eentje …
The Algorithm – Octopus4
De Franse variant op Orbital heet Remi Gallego en hij schreef in opdracht van tv-zender ESPN ooit tien songs waar hij zoveel respons op kreeg dat hij nu hetzelfde doet op zijn tweede plaat Octopus4. Dat is een mix van Jan Hammer-synths, wat metalriffs en electrohouse. Daarmee gaat Gallego onze …
GRMLN – Soon Away
Als je 21 jaar oud en al aan je tweede album toe bent, dan lijkt het wel goed te zitten met je muzikale carrière. In dit geval gaat het om Yoodoo Park: geboren in Tokyo en op jonge leeftijd naar Californië verhuisd. Zijn band heet GRMLN. Geinig die letters, ik …
Today Is The Day – Animal Mother
Mister badass himself is natuurlijk al jaren de onbeschofte, cynische fitnessgoeroe Steve Austin. Austin die uit Tennessee komt hield jarenlang het Amphetamine Reptile-label levend. Hij wist Relapse een ondergronds geluid mee te geven en nu zit hij alweer een tijdje doodleuk bij Southern Lord. Austin is niet voor watjes. Als …
Cliffsight – Kokoro
Toen hardrock en heavy metal in tientallen stromingen uiteen vielen – van hair, via funk, industrial, power, gothic, death, grindcore naar nog veel meer soorten metal – wisten we niet dat het nog gekker kon. Wat ooit gemakshalve maar stoner werd genoemd – ook een subgenre binnen hardrock – is …
Vega – Stereo Messiah
Oei. Bij het nazoeken van de informatie voor deze recensie kom ik er achter dat ik het Britse Vega vier jaar geleden al eens besproken heb. Dat had ik in de tussentijd dus grondig uit mijn geheugen gewist. Gezien die recensie is dat niet zo vreemd. Vega was destijds goed …
Monuments – The Amanuensis
Technische metal, progcore, de zware metalvariant op Linkin Park, geef het beestje maar een naam. Feit is dat het Britse Monuments een valse start maakte met het debuut Gnosis. De plaat was vlak, kende weinig hoogtepunten en had een tamme productie. Jammer want de heren van Monuments hebben genoeg ervaring …
Noah Gundersen – Ledges
Bij het schrijven van deze recensie is de laatste week van 2014 ingegaan. De jaarlijstjes zijn gemaakt en ook ik heb de tien albums die ik dit jaar het mooist vond op een rijtje gezet. Ik vind dat altijd een heel gepuzzel. Want waarom is het ene album beter dan …
Michael Riesenbeck – II
Ik moet eerlijk zeggen dat ik de naam Michael Riesenbeck niet kende. Toch is deze Nederlandse multi-instrumentalist/producer/engineer, maar vooral gitarist, al een hele tijd bezig in de AOR. Met tributealbums, met werk voor anderen zoals China Blue en Phil Vincent en met solo-albums. Zijn debuut Shouting Silence verscheen in 2003, …
TOPS – Picture You Staring
Godezijdank is de kortste dag weer voorbij en de bijbehorende somberheid dus ook weer langzaam aan het verdwijnen. We vergeten maar even dat er nog zeker twee maanden koude, natte winterellende over ons uitgestort kan worden. Mocht de winterdroefenis teveel worden, dan bestaat er een tegengif: zangeres Jane Penney van …
Wunder Wunder – Everything Infinite
Hoe zou de popmuziek eruit gezien hebben zonder The Beatles? Ik denk heel anders. En zonder The Byrds? Antwoord: ook heel anders. Als je het resultaat (Everything Infinite) van het uit Los Angeles afkomstige producersduo Aaron Shanahan en Benjamin Plant hoort – dat ze uitbrengen onder de bandnaam Wunder Wunder …
David Byrne – Hoe muziek werkt (boek)
Het ging David Byrne nooit alleen om de liedjes, maar ook, en misschien wel vooral, om het muziek maken. In How Music Works, simpelweg en effectief vertaald als Hoe muziek werkt, bespreekt David Byrne de context van liedjes, toegespitst op zijn eigen ervaringen. En dat kun je in de meest …