Eind jaren negentig van de vorige eeuw vond ik Crowbar, samen met Unearth en Pro-Pain een soort hub voor nieuwe bands in de metal. Gastjes die net kwamen kijken zoals Chimaira en Killswitch Engage of Trivium, die konden altijd op een warm metalwelkom rekenen van Kirk Windstein van Crowbar. Hij …
Het verzadigingspunt qua talentenjachten op tv is zo onderhand wel bereikt. Bij mij althans wel. ‘De beste singer-songwriter van Nederland’ vind ik een van de leukste varianten van al deze programma’s, al moet ik bekennen dat ik hier ook niet echt meer voor thuisblijf, aan het derde seizoen ben ik …
Ik weet niet waar het door komt, maar Australische prog is meestal nogal rough around the edges. Het klopt allemaal wel, maar je krijgt de indruk dat ze qua productionele vaardigheden nog twee decennia achterlopen. Misschien is het ook gewoon een kwestie van geld, want Australië is volgens mij niet …
Jaap Boots – Donderweg. Mijn leven in de fast lane van de popmuziek.rtfAchterop staat de auteursfoto: een klein hoedje, een sik. Zijn ogen dichtgeknepen tegen de zon. Waar kennen we die man toch van? De opgefokte medewerker van het tv-programma Onrust is het, Mr. Lee is het ook, van Mister …
Er was een tijd dat zangeressen vooral de functie hadden om mooi te zijn en mooi te zingen. Vrouwen die zelf hun liedjes schreven, je moest er niet aan denken. Als ze het al konden. Inmiddels is het 2014 en zijn er de nodige vrouwen aan het muziekfront die heel …
Eind jaren zeventig hadden we nog maar twee televisienetten. Makkelijk en overzichtelijk, ongelooflijk voor te stellen door de kids van nu. We waren toen met zo’n twaalf miljoen Nederlanders en, hoewel ik geen idee heb of er in die tijd al kijkcijfers gemeten werden, dan kan het dus maar zo …
Net als bij de EP Secret Showroom heeft Counter Jib gekozen voor een cd die zit vastgeklemd op een uitklapbaar hoesje op vinylsingleformaat. Onhandig om in je kast te zetten, maar o wat is het weer prachtig gedaan. Op die EP waren ze al te horen als een rockband in …
Tuurlijk, Gee Brown is eigenlijk de Alkmaarse songwriter Guido Bruin die met studiotechnicus Gijs Steenbergen wat reggae in elkaar wilde knutselen. Dat deed hij. En nog een keer voor The Dropout Party, maar dan in Portugal. Daar ontmoette hij trompettist Paul Robert die alle partijen voor deze plaat inspeelde. Toen …
In 1985 begon Mats ‘Dalton’ Dahlberg, voormalig drummer van Treat, een poprockbandje: Dalton. Ze maakten twee albums, The Race Is On (1987) en Injection (1989) en daarmee – en met de koffers vol haarlak en schoudervullingen – toerden ze een tijdje rond, vooral in Zweden zelf. In 2012 kwamen ze …
Mocht je gevoelig zijn voor het droeve karakter van de herfst, dan moet je Passerby van Luluc niet draaien. Je donkere gevoel zal namelijk alleen maar versterkt worden. U bent gewaarschuwd. Achter Luluc zitten de Australiërs Zoe Randell (vocalen en gitaar) en Steve Hasset (vocalen, bas, fluit, mandoline, percussie en …
Groot nieuws was het. Eind augustus laat een band uit Baltimore via Noisey weten dat op hun nieuwe Pianos Become The Teeth-album niet meer zal worden geschreeuwd. Een deel van de fans is niet geamuseerd. Strepen in het zand worden getrokken, kampen worden verdeeld. Want een lekker potje schreeuwen kan …
Met zo’n albumtitel moet ik natuurlijk gelijk aan de nieuwe plaat van Flying Lotus denken (You’re Dead!). Die propt 19 songfragmenten in minder dan een half uur, weeft de dood als Groot Thema erdoorheen en boezemt met de clip van “Never Catch Me” diepe indruk in. Maar Death After Life …
Gitarist Chris van Niekerk en Beukes Willemse zijn Zuid-Afrikanen die naar Londen verhuisden, daar Livingston oprichtten en gelijk verkasten naar Berlijn. Livingston is een stevige rockband met Tool, Placebo en Muse als invloeden. Zeker Placebo minus het karakteristieke stemgeluid van Brian Molko. Maar Livingston heeft genoeg klasse, melodie en structuur …
mij=BMG
Oh, wat is-ie toch charmant en slim. Zijn twee tv-optredens bij DWDD waren bijna hetzelfde: ongeïnteresseerd en afwezig gaf hij keurig een voorgerepeteerd antwoord op alle vragen. Hij draaide tegelijkertijd een rondje op zijn kruk en hing precies zo de clown uit dat half Nederland het erover had. Stoned op …
39 minuten muziek, da’s voor space- en krautrockbegrippen bijna een EP. England Have My Bones van Earthling Society is een vinylrelease, vandaar. Opener “Aiwass” is een elf minuten durende soundscape die Monomyth-liefhebbers wel zal aanspreken, maar die mij toch vooral voorkomt als een intro dat te lang duurt. Dat gezegd …
In een eerdere recensie over de Brian Jonestown Massacre schreef ik dat Amerikanen na veertig jaar nog steeds niet goed weten hoe ze Britse indiepop moeten produceren. En dat zouden ze toch o zo graag willen. Het snotty geluid van The Buzzcocks, gecombineerd met het rammelende en slordige karakter van …
Om eens een einde te brengen aan de diverse op het randje van omvallen balancerende stapeltjes met CD’s in onze woonkamer, besloot ik de mouwen op te stropen en de boel opnieuw te alfabetiseren. Eerst nog even een nieuwe kast bij de kringloop op de kop getikt en aan de …
Eigenlijk is The Edge een avondplaat, zo rustig en zalvend gaat het eraan toe. Het is een darkwaveplaat waarop niet gedanst mag worden, hooguit soms wiegend of echt heel langzaam. “Ethereal dances” heeft een typisch wavegeluid en “Cygnus” een typisch leidend basgitaarlijntje, Vooral liefhebbers van Leonard Cohen zullen onmiddellijk de …
Je zult maar met Tony Visconti de studio in mogen. Oef, als Bowie-fan heb je dan al meteen mijn aandacht. Jim Stapley, geboren in Manchester, had de eer en Long Time Coming is zijn eerste solo-album, na eerder in wat bands gezongen te hebben. Wat we te horen krijgen zag …
Bij het horen van de naam Billy The Kid stel ik me een countryband voor, of toch tenminste een er als cowboy uitziende countryzanger. Deze Billy The Kid is echter het alter ego van de 32-jarige Canadese singer-songwriter Billy Pettinger. Naast haar sololoopbaan is ze ook frontvrouw van de rockband …
Dat Knife Party de doorstart van Pendulum is, moge ondertussen bekend zijn. Met bewezen dansvloerkrakers als “Internet Friends” (met de ‘You blocked me on Facebook…’ sample), “Bonfire”, “Centipede”, “Power Glove” en “Antidote” en dito livereputatie heeft deze act eigenlijk geen introductie meer nodig. Zoek je naar een hedendaagse equivalent van …
Een paar decennia na de unplugged-hype besloot Status Quo zich er ook eens aan te wagen. De eerste track van Aquostic (Stripped Bare) die werd vrijgegeven, “And It’s Better Now”, was veelbelovend. Een uitstekende productie en een Westcoast-tintje door de koortjes maakten het een interessante versie. Jammer genoeg heeft Status …
Ik probeer altijd om recensies op tijd af te krijgen vóórdat een band in Nederland toert. Met Little Dragon ben ik helaas net te laat. Deze week stonden ze in TivoliVredenburg, het Paard, en Paradiso en dat is ook niet voor niets: de band heeft net twee platen uit. Hun …
Heeft u het Canadese Viet Cong ergens in 2013 live gezien, dan hebt u mogelijk – hipster als u bent – de cassette die ze bij zich hadden aangeschaft. Was u hier niet bij, dan is er nu de release hiervan op cd met als verrassende titel Cassette. Viet Cong …
