Ik kom uit Haarlem, uit de stad van de Droste fabriek. Als wij het hebben over het Droste-effect, dan hebben we het niet over muziek, dan hebben we het ook niet over het steeds in zichzelf terugkerende nonnetje met een schaaltje waarop een blikje Droste cacao staat. Nee, dan hebben …
Jochem Baelus is Slumberland, een Belgisch muzikant en filmmaker. En hoe het komt weet ik niet maar Baelus slaat met deze LP de spijker op de kop. Hij pakt dezelfde dreiging op die David Lynch, Barry Adamson, Nick Cave en Neon Judgement met elkaar verbinden. Hij is in staat om …
De Eindhovense kunstenaar Dick Verdult is cult! Niet hier in ons bedompte kikkerlandje maar in Mexico lusten ze, naar verluidt, wel pap van zijn schizofrene muziek. Wat voor de Brazilianen Baile Funk is, is voor Midden-Amerika en dus ook voor veel Mexicanen, de Cumbia, repetitieve tweekwartsmaatmuziek met mandolines, gitaar en …
De liedjes van Bender gaan over dingen waar we ons graag aan voorbij ‘haasten’, maar die, hoe hard je ook rent, eigenlijk niet te ontlopen zijn. Liedjes die raken en ontroeren. Neem nou de voetbalsingle Wonder over de geknakte voetbalcarrière van kleine Bertje Vissers. Eens in de 25 jaar komt …
Zoals ik nog steeds niet kan geloven dat er geen directe connectie is tussen Jaco Pastorius en Frank Zappa, zo kan ik ook niet geloven dat kunstenaar Rik van Iersel en kunstenaar/architect John Körmeling nooit tot een echte samenwerking zijn gekomen. En, dat terwijl Van Iersel met Der Junge Hund, …
Soms hoor je types als Midas Dekkers weleens zeggen dat ‘de natuur’ overal om ons heen aanwezig is. Hyde Park vindt dat ook, maar draaft een beetje door. Als kunstenaar maakt hij videoscapes in een vissenkom. Tja, ik ben dan geneigd om te zeggen dat Hyde Park een man als …
We Fall Slowly uit Drenthe maakt indie-core. Lees je mee, Aart Stekelenburg, indie-core; heb je wat met die term? Dit singletje bevat twee songs waarvan de tweede het beste is. Niet omdat We Fall Slowly zich graag wil meten met ‘n Face Tomorrow, ‘n Green Lizard of ‘n Deftones. Nee, …
Engelse jonkies zijn niet allemaal op zoek naar erkenning in bands als One Direction of Arctic Monkey. Niet allemaal willen ze op Paul Weller lijken. Deze gasten die elkaar kennen van de Universiteit van Leeds slaan op de opener van Cannibals With Cutlery een brug tussen Madrugada, Thindersticks en The …
Het hiernamaals kan verschillend geschreven worden, los, aan elkaar, met ae, met de toevoeging van ‘naer’ in plaats van ‘na’. Maar, de betekenis blijft dezelfde; het hiernamaals is wat later, hierna of naderhand komt. Oftewel, wat later nog zal blijven voortkabbelen. Eigenlijk een combinatie van klankschalentherapie en atmosferische, meditatieve muziek. …
Vroeger ging je naar de bank, leverde een ondernemingsplan in en bedelde om een lening. Nu ga je voor elk losgeslagen idee naar een crowdfunding-site, houd je je target bewust laag en haal je wat geld op. Rina Mushonga uit Zimbabwe, een zelfverzekerde muzikante, deed hetzelfde. Het geld ontbrak om …
Een paar jaar geleden zag ik opeens uit het niets Echo & The Bunnymen weer eens. Die rare Ian McCulloch kon 25 jaar na dato toch best aardig toon houden. Dat was weleens anders. Maar je vergaf het de man omdat hij prachtige melodramatische en pompeuze melodieën maakte. The Airborne …
Ergens nadat Faith No More zijn intrede maakte met “We Care A Lot”, de oplettende fan al stagedivend genoot van bands als Mucky Pup, Rich Kids On LSD en ikzelf nogal fan was van bands als Nuclear Assault, Verbal Assault, Prong, Excel en natuurlijk Suicidal Tendencies… toen liet Fons Dellen …
Grails uit Portland is alweer een tijdje bezig. Voornamelijk op vinyl met experimentele rock. Ik zeg dat het kwartet zich totaal niet hoeft te schamen voor David Gilmour-soundscapes en Pink Floyd-passages. Dit moment is reuzespannend voor de band omdat het experimenteert met gitaargeluiden uit lang vervlogen tijden. Op een manier …
Ik heb helemaal niets met synthesizers plus overstuurde drums vol echo’s en wanstaltige galm. Echt helemaal niets. Het geeft alleen maar aan dat producers in de jaren tachtig echt niets anders deden dan coke snuiven. En het geeft aan dat iemand als Phil Collins alleen maar groot is geworden omdat …
Blood Orange is Dev Hynes en hij is dan weer de Newyorkse cosmopoliet die eerder optrad als postcoreband Test Icicles, als Lightspeed Champion met ontvlambare dancebeats en als producer voor Solange en Sky Ferreira. Wat hij met Cupid Deluxe maakte zou zomaar een blauwdruk kunnen zijn van het nieuwe Outkast-album. …
Vergeet The Strokes, die rijkeluisstinkertjes van Manhattan. Parquet Courts uit Brooklyn is Pavement, Vaccines, Strokes en Noise Addict bij elkaar. Timmetje Knol riep het al neuzelend in DWDD: ‘ik vin Parquet Courts best wel goed’. Nou, daar moeten we dan maar in geloven. Want, als Timmetje het zegt! Knol heeft …
Ik ken deze campingbaas een beetje. Wat Koen Lommerse in zijn kop heeft zitten, heeft-ie niet in zijn kont. Ideetjes moeten er bij hem altijd meteen uit. En als het op muzikale ideetjes aankomt, dan is er bij Koen Fu een regelrechte verbinding tussen hersens, hart en vingers. Die gast …
Na Room For A Pony uit 2011 veranderde er een hoop voor Gods Monkey. Bassist Wannes Coolen vertrok, werd opgevolgd door Ronald Herregraven (ex-7Zuma7) die redelijk plots overleed aan kanker. Marc Lemmen (ex-Miners Of Muzo) volgde hem op. De vraag is in hoeverre deze tragiek van invloed is geweest op …
Gun Club Cemetery is eigenlijk in de opener een Bryan Adams die eens fatsoenlijke muziek is gaan maken. En dan moet je denken aan oude Oasis-deuntjes, Black Keys, The Faces en The Stones. Grootse rock met hese vocalen, pakkende melodietjes en op gezette tijden de onvermijdelijke gitaarpartijtjes. Alan McGee weet …
Waarom weet ik eigenlijk niet, maar Katadreuffe is ‘n Jesus Lizard en Shellac ineen. In interviews en onderonsjes met zowel David Yow als Steve Albini gingen beide heren altijd vol voor de complete overgave, de nietsontziende intentie, een overslaande hartslag, de tomeloze woede en agressie en een destructief karakter. Maar, …
Kijk als ik zeg dat iets lijkt op dit of dat dan beginnen de beoordeelde muzikanten gelijk te piepen dat ze heel integer zijn en al jaren hun eigen zorgvuldig bij elkaar geraapte identiteit niet zomaar vergeleken willen zien worden met zomaar een uit de lucht gegrepen vergelijking. Elisha Wiesner …
Ken je de elpee van Ray Manzarek waarop hij de “Carmina Burana” van Orff bewerkt? Nee? Moet je eens beluisteren dan! En vergeet dan de te aanwezige madrigalen. Beluister het als een instrumentaal album. Carl Orff deed tenslotte ook maar wat. Op basis van de bekende madrigalenstructuur vulde hij een …
Popmuziek pur sang. Empire of the Sun, maar dan volledig ontdaan van alle opsmuk. Letterlijk en figuurlijk. Een MGMT zonder oeverloos synthesizer-gepiel. Bij vlagen prachtig georkestreerd en voorzien van de juiste beats. Het roept weemoed op, het heeft op sommige momenten leuke invallen die bijna uitnodigen tot meezingen. Maar, de …
Qua tekst schoppen de Sp aties wild om zich heen. Ze moeten zich hebben laten inspireren door Aart Bouwer, ZZ & De Maskers en bietbands als Het. Kan haast niet anders. Maar, dat doet de band dan met een punkattitude die de heren hebben overgehouden van het rammelige trio waar …
Muziekfreaks onder de muzikanten, bestaan ze nog? Jazeker wel! En die hebben zich verenigd in Sentient. Een club van drie heren op leeftijd die het gelukkig niet hoeven te hebben van schreeuwerig uiterlijk vertoon. Zelf vindt het trio zich een improvisatiegezelschap dat de psychedelica, de jazz, de fusion, de Afrobeat …
