Gisteren deed de commerciële nieuwssite NU.nl een oproep op Twitter aan mensen om hun muziekrubriek te komen vullen. Er volgde wat ophef over de voorwaarden en over de gekozen muzikale blik (met beide valt het in de praktijk trouwens nog best mee). File Under heeft als muziek-groepsweblog dan wel niet …
Het mag dan van ver voor mijn tijd zijn, maar ik heb een zwak voor sommige jaren ’70-pop én voor Daft Punk-disco. De liedjes op de eerste plaat van de Midnight Juggernauts waren zo’n allemachtig sterke kruising van die twee genres dat Dystopia prompt mijn plaat van 2007 werd. Gelukkig …
De vorige keer dat ik op deze plek over Ed Harcourt schreef, was het vier jaar geleden, had ik een vriendin en waren we beiden hartstochtelijke bewonderaars van deze fijne Engelse piano-singer/songwriter. Maar de albumtitel The Beautiful Lie werd bewaarheid en onze relatie ging uit. Het is raar hoe je …
Hoe lang zouden de Chemical Brothers gedaan hebben over het opnemen van dit zevende album? Vermoedelijk niet lang. Het klinkt als een psychedelisch tussendoortje, een Electronic Battle Weapon-achtige vingeroefening, een moetje om te voldoen aan het contract met EMI, of hooguit een setje b-albumtracks dat prima gedijt op een undergroundfeest. …
Ook als de schemering is gevallen, en er geen passagier meer te bekennen is, brandt er nog licht op de rails. Het zijn de schoonmakers van de NS. Op het verlaten rangeerterrein maken zij hun toer door de trein, door de rij van zinloos verlichte raampjes. En ik verbeeld me …
Op dit moment van schrijven staat de drum’n’bass/rock-act Pendulum nummer 1 in Engeland. Ja, in de albumlijst. En dan nóg durft 3VOOR12 te beweren dat er niemand is die zich anno 2010 kan meten met The Prodigy. Sorry hoor, maar op de plekken waar ik dj uithang is de afgelopen …
Elk écht mooi ep’tje verdient een eigen stukje. En al helemaal als het gaat om vrouwelijke singer-songwriters met een fijne stem. Megan Washington komt helemaal uit fucking Brisbane in Australië en ik had – eerlijk is eerlijk – dit fraaie werkje nooit nu opgepikt als het dit weekend niet op …
Ze heeft een prachtige naam voor Scrabble, Erica Quitzow. En ook muzikaal is ze nogal veelzijdig, want ze speelt gitaar, synthesizer, viool en cello, ze houdt van bliepjes, ze zingt, ze componeert haar eigen nummers en runt haar eigen platenlabel. Haar debuutplaat Quitzow nam ze in 2003 nog thuis op …
Het volgende klinkt anno 2010 misschien erg stom. Maar ik geloof niet dat ik ooit zo onder de indruk ben geweest van een cybergothicplaat dan als van deze. Misschien komt het omdat het geen cybergothic is, maar een evolutie (de band omschrijft zichzelf liever als een ‘Goethiaans toonkunstgezelschap‘ en bedoelt …
Tjee, het wordt echt steeds makkelijker om Keane de grond in te boren. “I’ve got time to kill, I’m not living for the moment anymore”, balkt Tom Chaplin in “Back In Time”, nota bene het enige nummer op de jongste EP Night Train dat überhaupt nog enige angst en overtuiging …
Makkelijk is dat, als je de recensie van de vorige plaat van een band eigenlijk moeiteloos kunt overdoen. Ondanks de weinig belovende, wat puberale titel The Chaos sprankelt ook deze vierde plaat van The Futureheads weer even fris en blij als de vorige. Er staan weer wat echte vondsten op …
Het is natuurlijk leuk en aardig zo’n muziekweblog vol nichemuziek, maar je hoeft maar op een willekeurige illegale mp3-site te kijken waar het 538-publiek zoal naar luistert. Er staat opvallend veel praktisch naamloze dance in de populariteitsmeters. Of een 3CD-danceverzamelaar als deze. Een paar weken terug had ik voor een …
IJsland heeft wat goed te maken, dat is wel duidelijk. Op deze soloplaat doet de zanger van Sigur Rós een aardige poging. Met die hoes en de eerste paar nummers lijkt zijn missie duidelijk: Jónsi doet een Mikaatje. Of, zo je wil, een Patrick Wolfje. Iets met een dandyeske soloplaat …
Wat nog te schrijven over Split The Atom? Vergeet Black Sun Empire, het Groningse trio Noisia is al sinds hun FabricLive-mix uit 2008 de hotste Nederlandse naam in drum’n’bass-land, en een zegen voor het genre. Dit net verschenen “debuutalbum” is binnen een week al vaker in het Engels gerecenseerd dan …
Apart. Dat mag je Jennifer wel noemen. Ze heeft al een gigantisch YouTube-kanaal, tv-programma’s, een GeenStijl-topic, meer kunst- en mediaprojecten dan Lowlands er kan huisvesten, ze is een Twitter-junk en met dit debuutalbum gaat ze nu dus de muziekgeschiedenis in. Van achteren. ‘Ik kwam een producer tegen die de halve …
Een van de raarste hangouts van Nijmegen is cafè Allicht, dat ooit werd opgericht door muziekliefhebber en regelmatig File Under-bezoeker Sjaak. De huidige eigenaar en barman Kees, een prachtig prototype ouwe hippie, heeft er een hobby van gemaakt om demo’s op te nemen van beginnende bands die bij hem komen …
Ik weet niet wie ermee begonnen is om Kashmir ‘de Deense Radiohead’ te noemen. Er zijn nog wel een paar uitstekende Deense bands in dat straatje, neem Carpark North en Saybia. Als overeenkomst met Radiohead kun je echter aanvoeren dat de OK Computer van Kashmir het meesterwerk The Good Life …
Hee die Prikkie, Is het een aardig idee om een soort dubbelrecensie van dat album van Orphaned Land, The Never Ending Way Of OrWarriOR, te doen? De promo daarvan schijnt al twee maanden bij jou te liggen, waarschijnlijk heb je ‘m over het hoofd gezien. Een kennis van me, bij …
‘Zeg collega, zal ik eens wat muziek opzetten? Ik mag voor File Under iets nieuws beluisteren.’ ‘Sure. Wat is het voor iets?’ ‘Nou, dit is de tweede plaat van Alphabeat. Je weet wel, die Deens-Londense popband die in 2008 een gigantische hit had met “Fascination”. Het is een beetje gay, …
Het kan niet op voor het Noord-Ierse trio Two Door Cinema Club. Hun danssingle “I Can Talk” is al net zo’n blijvertje als de Customs’ “Rex” van vorige week, en ook hier blijkt de rest van het debuutalbum even snel, vrolijk en consistent te klinken. Er zit geen enkele misser …
Soms is recenseren heel eenvoudig. De Belgische Customs klinken als de oude snelle gitaarhitjes van Editors en Interpol, en moeten het ook puur van dat ene format hebben. “Rex” valt op door zijn geeky tekst (‘change your bookmarks, browse this page’), en “The Matador” is al net zo catchy. Wie …
Vooral in Groot-Brittannië was de hysterische new rave van het jonge Engelse kwintet Hadouken! een hit in 2008. Ook op Lowlands mocht de groep knallen, maar het publiek kende de groep nog niet en bleef wat gereserveerd staren naar het kleine Charlie-podium. Sowieso had de groep beter gepast in de …
Afgelopen nacht kwam Pieter Holkenborg, de zanger van Automatic Sam, ons aller Stonehead tegen in de NDRGRND in Nijmegen. Hij vroeg hem waarom er nog geen stukje op File Under stond van hun album Hot Foot Oil. Nou, daar was een redelijk goede reden voor: in december stond er op …
Eigenlijk zegt het feit dat er inmiddels zelfgemaakte ‘best of’-torrents van Hot Chip de ronde doen, genoeg. One Life Stand is het vierde album van de vijf heren uit Leeds en Londen, en daarvoor geldt precies als voor de vorige plaat Made In The Dark: een handvol nummers is super …
Liedjes waar ik extreem vrolijk van word: opener “Fruit Salad” op de debuutplaat van het Utrechtse Knobsticker is dusdanig maf dat er een tekenfilm voor geschreven zou moeten worden. Fantastisch lullig, aanstekelijk dansbaar én met diepe funky baslijn: dit is het type songs waar zowel Jamiroquai als Slagsmalsklubben een moord …
