De eerste keer dat ik Anna Aaron zag is ondertussen bijna een jaar geleden. Ze deed verwoede pogingen om het publiek in de bovenzaal van het Grand Theatre te boeien tijdens Eurosonic in Groningen. Dat viel niet mee, want d'r waren maar weinig bezoekers speciaal voor haar gekomen en het …
METZ!!!! MMMEEEEEETZ!!!! MEEEETTTTTZZ!!!!! MMMMEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEETZZZZZZZ! MMMMEEEEEEEEEEEEEEEEEETZZZZZZZ!!! MMMMEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEETZZZZZZZ!!!! MEEEEEEEEEETTTTTTZZZZZZZ! MMMMMEEEEETTTTTZZZZZZ!!!! METTTTTZZZZ!!!!! MMMMEEEEEETTTTZZZZZ!!!! MMMMEEEEEEEEEEEEEEETTTTTZZZZZZZZZ! MEEEEMEEEETTTZZZZZZZZ!!!!!!!!' MMMMMMMMMEEEEEEEEEEEEEEEEEETTTTTZZZZZZZ!!!! MMMEEEEETTTTTZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ!!!!!!! MMMMMEEEETTZTZTZTZTZZZZZZZZ!!!!! MMMMMMEEEEEEEETTTTTTTZZZZZZZZZZZZZZZ!!!!!!!! MEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEETTTTTZZZZZZZ! ME ME ME MEEEEEEEEEETTTTTTZZZZZZZ!!!!! MEEEETTTTTZZ!!!!! MMMMEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEETZZZZZZZ! MMMMEEEEEEEEEEEEEEEEEETZZZZZZZ!!! MMMMEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEETZZZZZZZ!!!! MEEEEEEEEEETTTTTTZZZZZZZ! MMMMMEEEEETTTTTZZZZZZ!!!! METTTTTZZZZ!!!!! MMMMEEEEEETTTTZZZZZ!!!! MMMMEEEEEEEEEEEEEEEETTTTTZZZZZZZZZ! MEEEEMEEEETTTZZZZZZZZ!!!!!!!!' MMMMMMMMMEEEEEEEEEEEEEEEEEETTTTTZZZZZZZ!!!! MMMEEEEETTTTTTZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ!!!!!!! MMMMMEEEETTZTZTZTZTZZZZZZZZ!!!!! MMMMMMEEEEEEEETTTTTTTZZZZZZZZZZZZZZZ!!!!!!!! MEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEETTTTTZZZZZZZZ! ME ME MEEEEEEEEEEETTTTTTZZZZZZZ!!!!!
In de categorie bands die we heul hard missen scoort Aereogramme hoge ogen. Alleen de samenwerking die deze Schotten ooit deden samen met ISIS tijdens een In The Fishtank-sessie stelde me een beetje teleur. Dat kwam misschien nog wel vooral door de hele hoge verwachtingen die ik er van had. …
s
Een schrijfwak overwinnen. Dat was niet bepaald iets waar ik vertrouwen in had de afgelopen maanden, want elke keer als ik weer naar dat lege witte vel in mijn tekstverwerker keek dacht ik: 'Misschien is het wel mooi geweest ook na ruim 2800 stukkies en foto's en moet ik het …
Ik houd van Nina Nastasia en Laura Marling. Heel veel. Dat ik al een tijdje verkikkerd ben op de debuut-cd van Tiny Ruins, da's dan ook niet zo gek. Met de liedjes die Holly Fullbrook je voorschotelt op Some Were Meant For Sea kom je in eenzelfde soort schuitje terecht …
Ik denk niet eens dat de organisatoren van Into The Great Wide Open zullen ontkennen dat het festival vooral draait om gezelligheid voor de hele familie. Wel genesteld in een weelderig bad van puike muziek, maar toch, het moet – zeker overdag – zo zijn dat chillen voor het hele …
Ik zei het quasi luchtig tegen DubbelMono toen de nieuwe Peter Hammill te voorschijn kwam bij een enveloppenuitpakfeest: 'Oh, daar schud ik wel een stukje over uit mijn mouw, dan heb ik gelijk een mooie reden om wat over Henk te schrijven.' Henk stierf een week eerder en ik vond …
Ik. Ik zit. Verbijsterd. Verbouwereerd. Van de kaart. Van de leg. Steeds weer. Hoe. Krijg. Hoe krijg je het voor elkaar. Was het binnen een jaar. Nee, het was korter. In een vloek en een zucht lijkt het wel. Tot twee keer toe lukt het om me – ware ik …
Het klinkt misschien een beetje teveel als toeval, toch is het waargebeurd: de derde cd van het bandje Disappears was na enkele positief uitgevallen draaibeurten beneden in de huiskamer letterlijk verdwenen. Tijdens een opruimorkaan die regelmatig over onze benedenverdieping woedt, schoof de cd tussen een stapel tijdschriften om pas deze …
Ik kan er niets aan doen, ik blijf een kind van de jaren tachtig. Ik word graag verrast door artiesten die plots een onverwachte koers gaan varen die teruggrijpt die kant op. Als ze het daarbij overdrijven, dan vind ik dat helemaal niet zo heel erg. Het kan net als …
Met In Halflight Our Soul Glows is Chris van der Linden met zijn Fourteen Twentysix-project toe aan zijn derde release. Helaas hebben de vorige twee releases niet gezorgd voor de röring die ze wat mij betreft wel verdiend hadden. Gelukkig heeft dat geen invloed gehad op Van der Lindens ambities …
Het is twintig jaar geleden dat ik kennis maakte met Anathema. Samen met Paradise Lost markeerden ze het begin van mijn studieperiode in Groningen. Man, man, wat heb ik die eerste cd’s van beide bands oneindig veel gedraaid. Vanaf tapes, dat wel, want geld voor cd’s was in die tijd …
Toen ik een jaar of zeven geleden Means To An End van Biohazard besprak dacht ik ook daadwerkelijk dat die plaat de laatste zou zijn die deze New Yorkers uit zou brengen. Er was immers genoeg heibel geweest binnen de band. Maar blijkbaar kruipt het bloed toch waar het niet …
Toen Wallis Bird in 2007 debuteerde met Spoons dacht ik dat ze snel een grote dame zou worden. Ze had namelijk alles mee. Leuk kopje, krachtige stem en – vooral ook – goede liedjes. Ondertussen zijn we vijf jaar verder, is de Ierse Bird toe aan haar derde cd en …
De liefde voor lezen en boeken zit er diep in bij ons thuis. Misschien nog wel meer dan die voor muziek. Als ik thuis kwam na het legen van de postbus, stonden ze er sowieso altijd als eksters omheen, maar toen de jongedame een boek spotte werd ze helemaal enthousiast. …
Voor een one-hit-wonder heeft Nada Surf een wel hele lange adem. 1996 was het dat “Popular” een hit was en sindsdien is Nada Surf ondanks het uitblijven van nieuwe hits in de schaduw een constante factor gebleven in het clubcircuit. Dat is op zich niet zo heel raar, want sinds …
Ik heb mijn singer-songwriters het liefst een beetje apart. Dat ze net wat verder zoeken dan gitaar, strijkorkestje en getormenteerde stem. Daarom ben ik ook – nog steeds – zo verkikkerd op de cd van DM Stith en de solo-cd van Mark Hollis. Hetzelfde geldt voor Evasion van Werner Kitzmüller. …
Natuurlijk hadden we kunnen gaan kijken bij School Is Cool op de zojuist afgelopen editie van Eurosonic, maar het paste niet helemaal in ons strijdplan. Dat deze winnaars van de Humo Rock Ralley goed zouden zijn, dat wisten we namelijk bij voorbaat al wel en de bij voorbaats te trekken …
Het was me al vaker opgevallen dat ik best vaak reacties krijg op mijn last.fm-stats als die langs komen waaien op Twitter. Niet zo heel raar, want het wil nogal eens gebeuren dat er één dominante tussen zit (of een vreemde eend als Nick & Simon). Toen ik in december …
Ook dit jaar zal ik Roadburn weer aan me voorbij moeten laten gaan. Da’s jammer, maar vooral ook mijn eigen schuld doordat ik niet snel genoeg was om kaartjes te halen. Ik snap wel dat er zo’n rush is op de tickets, want de line-up is er ook nu weer …
Bij het verschijnen van hun debuut-ep was ik aardig overhoop geblazen door de orkaan aan geluid die deze Californische band mijn speakers uit joeg. Die woeste mix van garage met psychedelica temden ze al iets voor hun cd Tentacles, een album dat nu terugkijkend, voor mijn gevoel net wat te …
Zowel Henk Koorn als Melle de Boer heeft een meer dan nuttige bijdrage geleverd aan de Nederlandse popmuziek. Henk bracht met zijn Hallo Venray een aantal geweldige rockalbums uit, Melle heeft met Smutfishs debuut Lawnmower Mind een van beste Nederlandse rootsalbums ever op zijn naam staan. De twee sloegen de …
Het is al weer vijf jaar geleden dat Bram van den Oever onder de fraaie artiestennaam Gluid debuteerde. Twee is zijn tweede echte plaat sindsdien, in de tussentijd heeft hij wel degelijk nog muziek uitgebracht. Vooral Binnensuis, een samenwerking met danseres Janneke Lenzen en schrijver Jehudi van Dijk was erg …
De Heideroosjes geven na 22 jaar de pijp aan Maarten. Zoals gewoonlijk bij een afscheid is er niets dan lof. En luisterend naar hun laatste cd Cease-Fire wordt dat nogmaals bevestigd. Zolang Marco Roelofs maar in het Nederlands zingt vind ik De Heideroosjes een geweldige band. Vond ik altijd. Liedjes …
