Eklin – Onwa

Eklin is het anagram van Klein. Zet daar Michiel voor en je weet gelijk wie de ‘baas’ is van Eklin: Michiel Klein. Hij was ook de drijvende kracht achter het Fries/Groningse collectief Adept dat in 2007 een geweldige debuutplaat afleverde op Wham! Wham! Records, maar waar het vervolgens al snel …

Eklin – Onwa

Eklin is het anagram van Klein. Zet daar Michiel voor en je weet gelijk wie de ‘baas’ is van Eklin: Michiel Klein. Hij was ook de drijvende kracht achter het Fries/Groningse collectief Adept dat in 2007 een geweldige debuutplaat afleverde op Wham! Wham! Records, maar waar het vervolgens al snel …

The Tallest Man On Earth – Sometimes The Blues Is Just A Passing Bird / Sufjan Stevens – All Delighted People

Ik was positief over de afgelopen jaar verschenen cd’s van The Tallest Man On Earth en Sufjan Stevens. Zowel The Wild Hunt als The Age Of Adz zwerven rond tussen plaats tien en twintig van mijn jaarlijst. Beide mannen hebben na de release van hun mooie cd’s niet stil gezeten …

Motek – Dragons

De beste postrockbands blijken de afgelopen jaren wat mij betreft toch die te zijn die niet schaven aan het optimaliseren van hun hard-zacht idioom, maar zij die eropuit trekken en grenzen verkennen. Daarom heb ik grote waardering voor bands als iLiKETRAiNS en 65 Days of Static. En ook voor het …

Lunatic Soul – II

Riverside is de afgelopen paar jaar verworden tot een van mijn favoriete progbands. Alleen het zien van een optreden van deze sympathieke Polen is me tot nu toe nog niet gelukt. Wat me blijkbaar ook niet gelukt is is om op te merken dat bassist Mariusz Duda onder de naam …

ARP – The Soft Wave

Eindeloos gepiel op analoge synthesizers. Misschien zelfs wel oeverloos. Zo zou je ARP kunnen wegzetten met een beetje kwade wil. En daar hoef je helemaal niet zoveel moeite voor te doen in het geval van ARP’s tweede cd The Soft Wave. Alexis Georgopoulos schept er genoegen in zijn tracks langzaam …

ARP – The Soft Wave

Eindeloos gepiel op analoge synthesizers. Misschien zelfs wel oeverloos. Zo zou je ARP kunnen wegzetten met een beetje kwade wil. En daar hoef je helemaal niet zoveel moeite voor te doen in het geval van ARP’s tweede cd The Soft Wave. Alexis Georgopoulos schept er genoegen in zijn tracks langzaam …

Terug naar boven