Vanmorgen aan het ontbijt. De Jongedame wil d’r boterham niet opeten. Ze heeft echter wel een dijk van een smoes. ‘Als ik deze muziek hoor, dan wil ik dansen.’ Breng daar dan maar eens wat tegenin als (muziek)liefhebbende vader. Ik snap het nog ook best, want op een bepaalde manier …
Volgende week zit ik met een half elftal File Under-mensen in Groningen om verslag te doen van de 2011-editie van Eurosonic/Noorderslag. Dat is naast hard werken ook reuzegezellig. Ik weet nu echter al dat ik de vrijdag van Eurosonic graag ook ergens ander geweest was. Ofwel in Utrecht waar in …
Volgende week zit ik met een half elftal File Under-mensen in Groningen om verslag te doen van de 2011-editie van Eurosonic/Noorderslag. Dat is naast hard werken ook reuzegezellig. Ik weet nu echter al dat ik de vrijdag van Eurosonic graag ook ergens ander geweest was. Ofwel in Utrecht waar in …
Eklin is het anagram van Klein. Zet daar Michiel voor en je weet gelijk wie de ‘baas’ is van Eklin: Michiel Klein. Hij was ook de drijvende kracht achter het Fries/Groningse collectief Adept dat in 2007 een geweldige debuutplaat afleverde op Wham! Wham! Records, maar waar het vervolgens al snel …
Eklin is het anagram van Klein. Zet daar Michiel voor en je weet gelijk wie de ‘baas’ is van Eklin: Michiel Klein. Hij was ook de drijvende kracht achter het Fries/Groningse collectief Adept dat in 2007 een geweldige debuutplaat afleverde op Wham! Wham! Records, maar waar het vervolgens al snel …
Ik had best een hard hoofd in de samenwerking tussen Ben Folds en Nick Hornby. Waarom? Nou, Ben Folds is als tekstschrijver zelf al briljant genoeg, dus waarom zou hij de hulp nodig hebben van Nick Hornby? Ja, natuurlijk schreef hij ooit in zijn boek 31 Songs over “Smoke” van …
Ik had best een hard hoofd in de samenwerking tussen Ben Folds en Nick Hornby. Waarom? Nou, Ben Folds is als tekstschrijver zelf al briljant genoeg, dus waarom zou hij de hulp nodig hebben van Nick Hornby? Ja, natuurlijk schreef hij ooit in zijn boek 31 Songs over “Smoke” van …
In Austin op de campus van de universiteit van Texas worden al sinds eind jaren zeventig opnames gemaakt voor het programma Austin City Limits. De lijst van artiesten die hierin voor een select gezelschap toeschouwers (300 passen er in) optreedt, is ronduit indrukwekkend. Op TV zenden ze vaak maar een …
Ik was positief over de afgelopen jaar verschenen cd’s van The Tallest Man On Earth en Sufjan Stevens. Zowel The Wild Hunt als The Age Of Adz zwerven rond tussen plaats tien en twintig van mijn jaarlijst. Beide mannen hebben na de release van hun mooie cd’s niet stil gezeten …
Ik snap niet zo goed dat Old 97’s aan deze kant van de plas niet net zo groot is als in thuisland Amerika. Ik had verwacht dat hun venijnige opgepompte twang hier wel voet aan wal zou kunnen krijgen. Misschien dat het ze met The Grand Theatre (Volume One) wel …
Begin december zag ik een trailer van de film die Greg Olliver en Wes Orshoski maakten over Motörhead frontman Lemmy. De trailer gaf een kijkje in het huis van Lemmy. Waar iemand als Ozzy protserig en potsierlijk leeft in een villa, woont Lemmy – zoals het hoort zou je bijna …
Begin december zag ik een trailer van de film die Greg Olliver en Wes Orshoski maakten over Motörhead frontman Lemmy. De trailer gaf een kijkje in het huis van Lemmy. Waar iemand als Ozzy protserig en potsierlijk leeft in een villa, woont Lemmy – zoals het hoort zou je bijna …
Mijn ouders waren er vroeger nooit echt dol op als ik als jochie wilde kijken naar Miami Vice. De boze buitenwereld die daar werd gepresenteerd, dat vonden ze maar niets. Als ik dat vergelijk met wat kinderen tegenwoordig voorgeschoteld krijgen op TV, dan was Miami Vice nu Sesamstraat. Het koelste …
Mijn ouders waren er vroeger nooit echt dol op als ik als jochie wilde kijken naar Miami Vice. De boze buitenwereld die daar werd gepresenteerd, dat vonden ze maar niets. Als ik dat vergelijk met wat kinderen tegenwoordig voorgeschoteld krijgen op TV, dan was Miami Vice nu Sesamstraat. Het koelste …
Het schrijven van een kersthit is volgens mij nog moeilijker dan het schrijven van een ‘normale’ hit. Er zijn er niet veel die dat in de vingers hebben. Je moet het ook willen natuurlijk. Guuzbourg somde afgelopen week al vier releases op die geheel gewijd waren aan kerstmis. Dit jaar …
De beste postrockbands blijken de afgelopen jaren wat mij betreft toch die te zijn die niet schaven aan het optimaliseren van hun hard-zacht idioom, maar zij die eropuit trekken en grenzen verkennen. Daarom heb ik grote waardering voor bands als iLiKETRAiNS en 65 Days of Static. En ook voor het …
Riverside is de afgelopen paar jaar verworden tot een van mijn favoriete progbands. Alleen het zien van een optreden van deze sympathieke Polen is me tot nu toe nog niet gelukt. Wat me blijkbaar ook niet gelukt is is om op te merken dat bassist Mariusz Duda onder de naam …
Op zich is het natuurlijk niet erg als een artiest zijn sound verandert. Ik vind het ook maar saai om tijden achter elkaar hetzelfde werk te doen. Kelley Stoltz heeft dan ook alle recht gehad om zijn melancholische pianogeoriënteerde geluid achter zich te laten en die geleidelijk te vervangen door …
Toen ik aanbeland was bij het einde van het vierde nummer op Love & Molasses, de nieuwe cd van het Rotterdamse Politics scrollde ik mijn iPhone maar terug naar het eerste nummer. Tot vier keer toe had ik tot op dat moment namelijk mijn oren al in een ander standje …
Van een band die zich Ten Second Epic noemt, zou je toch mogen verwachten dat ze nu ze hun tweede cd uitbrengen wel eindelijk met iets kort en episch op de proppen komen. De heilige graal zeg maar. Die blijkt op Hometown niet op te doemen. Het zou misschien ook …
In de afgelopen jaren kwamen er flink wat door Mark Ronson geproduceerde albums uit. In 2010 waren dat er maar twee. De reden hiervoor zal wel geweest zijn dat de ene zijn eigen tweede cd Record Collection was. De andere is van het uit LA afkomstige The Like. Dit vrouwelijke …
Op de afgelopen editie van Incubate had ik eindelijk de kans om het Finse Circle live aan het werk te zien. De afgelopen jaren was het een van de meest onvoorspelbare bands die ik langs heb zien komen. Hoe een volgende plaat klinkt weet je nooit. Op basis van de …
In drie jaar tijd evenveel prachtige platen afleveren, dat is weinig artiesten gegeven. Emily Jane White wel. In 2008 verscheen Dark Undercoat, vorig jaar Victorian America en alsof het niets is komt ze nu met het prachtige, maar duistere Ode To Sentience op de proppen. Veel gelachen wordt er namelijk …
Eindeloos gepiel op analoge synthesizers. Misschien zelfs wel oeverloos. Zo zou je ARP kunnen wegzetten met een beetje kwade wil. En daar hoef je helemaal niet zoveel moeite voor te doen in het geval van ARP’s tweede cd The Soft Wave. Alexis Georgopoulos schept er genoegen in zijn tracks langzaam …
Eindeloos gepiel op analoge synthesizers. Misschien zelfs wel oeverloos. Zo zou je ARP kunnen wegzetten met een beetje kwade wil. En daar hoef je helemaal niet zoveel moeite voor te doen in het geval van ARP’s tweede cd The Soft Wave. Alexis Georgopoulos schept er genoegen in zijn tracks langzaam …
