Categorie: Storm
Horse Feathers
Black Earth
Bad Guys
Black Mountain
Rachel Grimes – Book of Leaves
Als het aan mij ligt, dan scheur ik mezelf morgen in drieën. Mijn ene part zou dan vertrekken naar het hoge noorden. Om Wilco en andere gave roots georiënteerde bands te zien op Take Root in Assen. Mijn tweede deel zou afreizen naar Tilburg om naar het toffe Incubate festival …
Wino – Adrift
Ik ben iemand die meer houdt van nylon snaren op een akoestische gitaar, dan stalen. Stalen snaren klinken vaak zo schel en hard dat ze me pijn doen aan de oren. Helemaal als ze bespeeld worden door muzikanten die normaal veel hardere muziek maken, dan wil dat nog wel eens …
Dawn Landes & Josh Ritter
Dawn Landes
Josh Ritter
The Puddle Parade – Origami / Drivan – Disko
Tjemig, is het al dik een jaar geleden dat ik Origami van The Puddle Parade in handen kreeg? Het was na een bijna eng intiem optreden dat Ellen Evers en Tiny Vipers gaven in de Kargadoor in Utrecht. De sfeer van de tot concertzaaltje omgebouwde werfkelder speelde daar ook een …
The Intersphere – Interspheres><Atmospheres
De bands die in de hoek van de symfonische rock zitten en de potentie hebben om door te breken naar een groot publiek, ik komt ze zelden tegen. En dan verwacht ik ze al helemaal niet te vinden op een gespecialiseerd label als ProgRock records. Met The Intersphere zou het …
Rhythms Del Mundo – Revival
De eerste Rhythms Del Mundo-cd vond ik een vermakelijke cd. Voor Revival, de tweede – wederom een voor het goede doel – geldt voor een deel hetzelfde. Maar bij sommige van de van een lik salsasaus voorziene songs gaan me de nekharen rechtovereind staan. Welke idioot heeft in godsnaam verzonnen …
Chapter – Three (A Collection Of Monsters)
Vaak is het best prettig als een album snel zijn geheimen prijs geeft. Dat je na een of twee luisterbeurten er al achter bent hoe goed of (en dat gebeurt vanzelfsprekend met bijna dezelfde regelmaat) hoe middelmatig of zelfs slecht een cd is. Soms is het echter fijn om gewoon …
Katy Perry – Teenage Dream
Het spelletje dat Katy Perry speelt fascineert me. Ze lijkt als geen andere popmuzikant een poging te doen te balanceren tussen kunst en kitsch. Pesterig flinterdunne liedjes combineren met melodielijnen die domweg je kop niet uit te branden zijn. Zij weet hoe het spel gespeeld wordt en doet dat on- …
David Gray – Foundling
David Gray had de smaak goed te pakken bij het schrijven van nummers voor zijn vorige plaat Draw The Line. Ongeveer een jaar na het verschijnen van die cd is er al weer een nieuwe plaat van zijn hand. Het aantal restjes van rond Draw The Line was zo groot …
Nosound – Sol29
Als je als band met je album in de maandlijst komt te staan bij Steven Wilson, dan is dat voor een hele schare Porcupine Tree fans een reden om blind een album aan te schaffen. Daarbij kun je wel eens van een koude kermis thuis komen, want Wilson heeft er …
Killing Joke – In Excelsis / BXI – Boris & Ian Astbury
Ik houd ervan als ouwe rotten in het vak niet op routine een beetje op tournee gaan en gemakkelijk met wat greatest hits en wat toeters en bellen in een show flink wat geld opstrijken zoals waar de Stones meesters in blijken. Doe mij dan maar een noeste werker als …
Dungen – Skit I Allt
Het Zweedse Dungen is met Skit I Allt ondertussen aan haar zesde album toe en het lijkt wel of er met elk nieuw te verschijnen albums met grote regelmaat een versnelling verder teruggeschakeld wordt. Nog meer dan op 4 kiezen zanger/pianist/ gitarist Gustav Ejstes en zijn band voor een ingetogen …
Caitlin Rose – Own Side Now
Ik schrok zelf een beetje van het gegeven. De editie van Into The Great Wide Open die komend weekend plaats gaat vinden is het eerste festival in pak ’em beet vijf jaar waar ik zonder (morele) File Under-verplichting naartoe ga. Geen voorbeschouwing, geen nabeschouwing, geen foto’s, niks. Ik vind het …
Ólafur Arnalds / Ólöf Arnalds
Toen de afgelopen maanden de namen voor de tweede editie van Into The Great Wide Open naar buiten kwamen was het een en al hoera-stemming. En terecht, want de line-up is een puike. Ik juichte net iets harder bij het lezen van de naam Ólafur Arnalds bij weer een nieuwe …
Gayngs – Relayted
Een liedje rond een sample uit een andere song opbouwen, dat zie je natuurlijk regelmatig. Maar een heel album baseren op één song, dat is hoogst ongebruikelijk. Dat is bij Relayted, het debuutalbum van Gayngs, min of meer wel het geval. De song waar Ryan Olson, de grote man achter …
Mark Olson – Many Colored Kite
D’r zijn een heleboel zangers waarvan de stem met de jaren donkerder en rijper wordt. Die van Mark Olson niet. Hij droogt op een hele andere manier op. Bij The Jayhawks had hij altijd al een beetje krakende snik in zijn stem. Maar nu hij richting de vijftig loopt gaat …
The Sword – Warp Riders
Als ik de verhalen mag geloven, dan was de editie 2010 van Lowlands een geslaagde. Maar ook een zonder verrassingen of openbaringen. Of ik heb niet goed opgelet. Helaas voor sommigen was het er ook een zonder een echte hardrockband. Natuurlijk valt Finntroll ook in de categorie hard, maar met …
Jaill – That's How We Burn
De hoes van Jaills eerste cd op Sub Pop is er een uit de categorie hip. Hun muziek is dat veel minder. De vier bandleden schuren op That’s How We Burn dichter langs recht-zo-die-gaat pub rock, dan langs alles wat op dit moment hip is (hoewel ze in “Everyone’s Hip” …