Alom bekende songs afbreken en opnieuw opbouwen met als resultaat iets dat toch een duidelijke herinnering oproept, ondanks dat het volstrekt anders klinkt. Een act als Susanna & The Magical Orchestra heeft aangetoond dat het wonderschone albums op kan leveren. Ik kan me echter niet heugen dat een Grote Naam …
Ergens begin 2003 brak ik hier een lans voor het Britse Archive. In mijn directe omgeving verspreidde het Archive-virus zich als een kleine olievlek. Maar waar de band in bijvoorbeeld Frankrijk en België behoorlijk groot geworden is, wil het hier in Nederland maar niet lukken met deze Engelsen. Ik ben …
Tjonge jonge, wat kunnen die Amerikanen toch ook enorm liegen met het artwork op cd-hoesjes. Ik had hiervoor nog nooit gehoord van Allison Moorer en met een blik op de hoes dacht ik te maken te gaan krijgen met het debuut van een jonge (en knappe) roodharige singer-songwriter. Maar wat …
Afgelopen nacht kwam Pieter Holkenborg, de zanger van Automatic Sam, ons aller Stonehead tegen in de NDRGRND in Nijmegen. Hij vroeg hem waarom er nog geen stukje op File Under stond van hun album Hot Foot Oil. Nou, daar was een redelijk goede reden voor: in december stond er op …
Gerard van Maasakkers is zo’n Nederlandse muzikant die jarenlang mijn radartracks wist te ontwijken. Pas toen ik enkele jaren geleden met een Brabantse collega op een kamer kwam te zitten, die een grote voorliefde had voor deze provinciegenoot van hem, hoorde ik voor het eerst een liedje van Van Maasakkers. …
De release van Heligoland, de vijfde studioplaat van Massive Attack, was ondertussen zo vaak uitgesteld dat ik eigenlijk alweer vergeten was dat ik erop zat te wachten. Het schijnt dat er ongeveer een half album de prullenbak in gegaan is, inclusief gastbijdragen van onder meer Beth Orton en Mike Patton. …
Afgelopen week zag ik dat iemand die de Last.fm-events een concert toegevoegd had van Porcupine Tree dat de band in 1998 gaf in Delft. Het voorprogramma was toen de Nederlandse geestverwant The Use Of Ashes dat op dat moment nog net zo obscuur was. Bizar om te zien hoe mijlenver …
Holly Williams is dubbel erfelijk belast. Niet alleen is haar opa Hank Williams Sr. een master, ook haar vader Hank Williams Jr. kan er wat van. En dan is er ook nog eens haar vuige half-broertje Hank Williams III. Geen sinecure om daartegen op te boksen. Maar Holly is niet …
De positieve kant van het succes van de debuutplaat uit 2006 van Corinne Bailey Rae werd in een keer overschaduwd toen haar man twee jaar na release onder duistere omstandigheden dood aangetroffen werd. Het klinkt misschien een beetje cru, maar als luisteraar plukken we hier nog weer twee jaar later …
Niet geheel toevallig dacht ik vorige week nog eens aan Del Amitri. Dat kwam doordat ik bij het inruimen van de cd-kasten de goede solo-cd van Justin Currie tegenkwam. Dat ik nu weer aan Del Amitri moet denken komt door Somewhere Man. Zij doen op de naar henzelf vernoemde EP …
Is een band nog wel dezelfde als van de drie bandleden er twee ajuus zeggen en vervangen wordt door drie nieuwe leden? Dat kan bijna niet, lijkt me. In het geval van Labasheeda, waar alleen frontvrouwe Saskia van der Gissen overbleef, zeggen ze het zelf al duidelijk in hun biografie: …
Hoe zou deze cd geheten hebben als Will Hoge niet een bijna fataal ongeluk gehad had tijdens de opnamen ervan? Dan was het vast niet The Wreckage geworden. Alhoewel, misschien ook wel, want het liefdesverhaal dat hij vertelt in het titelnummer verwijst in niets naar het ongeluk. Muzikaal gezien is …
Ik houd van bands als These New Puritans. Bands die ambitieuze albums maken die dreigen om te vallen naar pretentieus, maar juist aan de goede kant van de streep blijven en daardoor bijna geniaal zijn. Hidden, de nieuwe cd van deze Engelsen, is hier weer zo’n geweldig voorbeeld van. Neem …
De orchestrion is een bizar instrument. Dit negentiende-eeuwse vreemde bouwsel stelde een persoon in staat om in zijn eentje een heel orkest te vormen terwijl hij maar achter een soort van pijporgel zat. Een beetje als een draaiorgel dus, maar dan met de klank van een orkest. Pat Metheny vond …
De punkbands die twee decennia blijven bestaan, die zijn zeldzaam. Bouncing Souls is zo’n zeldzaamheid. Om hun twintig jarig bestaan te vieren namen de Bouncing Souls vorig jaar elke maand een track op die ze dan aanboden op hun website. Nou was het leuk geweest voor de trouwe fans (en …
Opvallend: de vorige ep’s van Only Seven Left werden uitgebracht door het Amersfoortse Stuck In A Day-label, maar hun nieuwe ep Wake Up Call is labelloos. Dat zou volgens mij op twee dingen kunnen duiden: of er is mot in de tent of de band wordt binnenkort getekend door een …
Krautrock heeft natuurlijk niet voor niets een Duits woord in zich. Maar om als Electric Orange dan in het intro van je nieuwe cd Krautrock From Hell dan ook nog eens met een Duitstalige inleiding te beginnen, dat werkt vrees ik niet echt drempelverlagend. Ik kan me echter zo voorstellen …
Anneke van Giersbergen & Agua de Annique, Anneke van Giersbergen of Agua de Annigue, ik weet ondertussen niet meer wat de juiste noemer is waaronder ik de cd’s die Anneke van Giersbergen uitgebracht heeft sinds ze The Gathering achter zich gelaten heeft moet plaatsen. Wat ik wel weet is dat …
Het concert dat No-Man in 2008 gaf in De Boerderij in Zoetermeer vond ik niet zo goed als ik gehoopt had. Ik ben bang dat dat vooral kwam door mijn veel te hoog gespannen verwachtingen. Maar het zal denk ik ook meegespeeld hebben dat de optredens van Steven Wilson en …
Het begin van Blackjazz de nieuwe cd van Shining had zo van een goede Ministry-plaat getrokken kunnen zijn. Na een vervormde oerschreeuw dondert er een muur aan industrial je kamer in die zijn weerga niet kent. Binnen een vloek en een zucht zit je murw geslagen in de hoek en …
Het lijkt me als remixer heerlijk om de vrije hand te krijgen van een artiest om zijn of haar werk te mogen remixen. Als zo’n zangeres dan naar de naam Shara Worden luistert en een van de fijnste stemmen heeft die op dit moment beschikbaar is in de popmuziek, dan …
Het contrast tussen Low en Alan Sparhawk’s andere band, Retribution Gospel Choir, is bizar groot. Waar hij bij Low kiest voor verstilde, vaak uitgesponnen liedjes, gaat bij Retribution Gospel Choir het gas vaak flink open en zijn de tien liedjes die deze tweede cd telt in een vloek en een …
Het lijkt me een serieus probleem voor een zaal: wat zet je in godsnaam in het voorprogramma van Stryper? Inderdaad, d� Stryper, de Godvrezende poedelrockers die immer gekleed gaan in de zwart-gele leren pakjes. Tivoli stond voor dit dilemma en zij kozen ervoor om vanavond stadsgenoot The Medics van stal …
Oké, het lag dus niet aan mij. Of juist wel, zo je wilt. Bij de laatste paar post-rock-cd’s die ik besprak kreeg ik het gevoel had dat mijn langzaamaan gegroeide aversie tegen post-rock weggeëbd was. Het waren gewoon dondersgoede platen die ik besprak. Platen van bands die het avontuur zochten, …
