Slon – Antenne

In het kwartet postrockers uit Alpenlanden ontbrak tot nu toe altijd nog een Oostenrijkse naam die het verdiende deel te nemen aan ons geliefde spel ‘We verklaren postrock dood, maar vinden toch steeds weer leuke nieuwe bands’. Dat gat kan nu met verve gevuld worden door het kwartet Slon. Hun …

Indukti – Idmen

Sinds ik voor het eerst een cd van Riverside hoorde, hoor je uit mijn mond geen grappen meer over Poolse symfo. In Polen bleken ze potverdorie wel degelijk progressieve rock te kunnen maken die de moeite van het aanhoren waard was. Pas later hoorde ik ook van het bestaan van …

Clues – Clues

Het is indirect de schuld van de reünie van Sunny Day Real Estate dat ik na mijn vakantie helemaal verslingerd ben geraakt aan Clues. Na de vreugdevolle mededeling van die reünie pakte ik voor de vakantie Rising Tide uit de kast en draaide deze vervolgens grijs. Na zo’n korte, heftige …

The Tragically Hip – We Are The Same

Recensies schrijven over je favoriete bands, da’s een linke bezigheid. Helemaal als ze The Tragically Hip heten. Ik moet namelijk de eerste The Tragically Hip-cd nog horen waar ik vanaf de eerste luisterbeurt hetzelfde over blijf denken. Haat-liefdeverhoudingen met platen zijn wat mij betreft overigens een goed teken. Zeker bij …

Hoobastank – For(n)Ever

In de categorie bands die blijk geven van veel zelfkennis bij het kiezen van de titel van hun nieuwe plaat scoort Hoobastank hoge ogen met hun nieuwe cd. Hun nieuwste plaat is namelijk treffend getiteld For(n)ever. Voor hun trouwe, vooral Amerikaanse fanschare, is het Forever, wat mij betreft blijft het …

Terug naar boven