Ondertussen loop ik al bijna anderhalve maand achter mezelf aan te hollen. Een nieuwe baan, dat was mijn eigen keuze natuurlijk, maar dat gebroken been van mevrouw Storm, dat stond duidelijk niet in de planning. En voorlopig lijkt er nog geen einde te komen aan de ellende. Het maakt mijn …
Laatst vroeg iemand waarom we op File Under eigenlijk zelden of nooit aandacht besteden aan R&B. Mijn antwoord was simpel: omdat ik er meestal geen reet aan vind en dat geldt volgens mij voor het gros van de crew hier. Zeker als er gekwijld wordt in ballades dan krijg ik …
Soms luister ik wel eens een tijdje naar een plaat en kom ik maar niet op de naam van de band waar het me aan doet denken. Terwijl dat dan best een voor de hand liggende, bekende naam kan zijn. In het geval van Hundred Year Flood was het de …
Er was een tijd dat ik de albums van My Dying Bride echt bizar veel draaide. Dat was zo rond hun releases begin jaren negentig. Ik had niet verwacht nog eens een evenknie te horen van die geweldige eerste drie albums van deze Engelse treurwilgen. Tegelijkertijd draaide ik ook veel …
Ik was eigenlijk best blij dat ik mijn jaarlijstje voor de Oor al ergens begin november in moest leveren. Hoefde ik daar mooi niet meer over te piekeren. Dacht ik. Ondertussen knaagt het toch stiekem, want nu struikelde ik in de laatste weken van het jaar toch mooi weer over …
Nu gaat het natuurlijk in eerste instantie vooral om de muziek, maar het oog wil ook wat. En ik houd van fraai verpakte cd’s. Alles beter dan een cdr in een plastieken of papieren hoesje. Ik koop dan ook geregeld achteraf nog limited edition exemplaren van zo’n cd als die …
De muziek die het eigengereide Kranky-label uitbrengt wil bij File Under nog wel eens tussen wal en schip belanden. Het is ook niet altijd gemakkelijk wat dit label uit Chicago uitbrengt. Kijk, als het gaat om duidelijke artiesten zoals bijvoorbeeld Deerhunter of het adembenemende Boduf Songs, dan kunnen we er …
Het is bijna bizar om te zien welke grote namen er sinds de oprichting in 1985 meegewerkt hebben aan Revolting Cocks, het zijproject van Al Jourgensen’s Ministry. Allemaal zware jongens: Gibby Haynes, Trent Reznor, Nivek Ogre (Skinny Puppy), Jello Biafra, Timothy Leary. Een deel van de helpende handen speelde ook …
Het stickertje op het behoorlijk vage hoesje van sBach ronkt veelbelovend: A thousand times better than HELLA or THE ADVANTAGE. Daar word ik bij voorbaat eigenlijk al een beetje sceptisch van. Want wat houdt dat dan in, duizend keer beter dan Hella? Duizend keer sneller (arme drummer! arme gitarist!) duizend …
Ik denk nog wel eens mijmerend terug aan de tijd dat MTV nog dondersgoed wist waar de M in hun naam voor stond. Tegenwoordig zie ik ongeveer tachtig procent van de tijd alleen maar van die suffe reality shows of ander geneuzel op die zender. Omdat in mijn zenderpakket alleen …
Ik baal nog geregeld van het feit dat ik nooit doorgegaan ben met pianospelen. Ik vond het op zich namelijk een fijne bezigheid, maar de verplichting om elke week lessen te volgen en heel gericht hiervoor de opgedragen stof te oefenen, kwam me op een bepaald moment de strot uit. …
Het lijkt nog maar zo kort geleden dat Jacqueline Govaert en de haren het publiek op Pinkpop als makke schapen om hun vingers wonden. Toch is het al weer bijna tien jaar geleden dat het gebeurde en maakt Govaert met haar trouwe gevolg een afscheidstournee langs de zalen om 27 …
1. Elbow – The Seldom Seen Kid2. Sleeping Dog – Polar Life3. Face Tomorrow – In The Dark4. No Age – Nouns5. Bon Iver – For Emma, Forever Ago6. Kathleen Edwards – Asking For Flowers7. Boduf Songs – How Shadows Chase The Balance8. Ane Brun – Changing Of The Seasons9. …
Wie wel eens een concert of videoclip van The Flaming Lips gezien heeft, weet dat de fantasiewereld van Wayne Coyne niet bepaald klein is. Aliens, Supermannen, reusachtige ballonnen, weinig gaat de band te ver. Eigenlijk verbaast het me daarom ook niet dat The Flaming Lips komen met een film die …
Ik houd niet zo van auto rijden. Helemaal niet in Nederland. Het is altijd veel te druk op de weg of mensen rijden onhandig waardoor ik niet opschiet. Zeker overdag gebeurt me dat te vaak. Maar vanmorgen reed ik voor dag en dauw weg en was het lekker rustig op …
King Crimson blijft cd’s bakken als een bakker warme broodjes. Voor een fan moet het al bijna ondoenlijk zijn om de productie van Robert Fripp en de zijnen bij te benen, voor een leek wordt het bijna ondoenlijk de krenten uit de pap te halen. De afgelopen maand verschenen onder …
Soms hoor je van die bands waarvan je na een nummer al duidelijk is dat ze de potentie hebben om (binnen het genre dat ze maken) razend populair te gaan worden. My City Burning is zo’n band. Deze vier mannen laten op hun EP White Lies Black Eyes metalcore van …
Alleen al in de kern zijn de post-rockers van Dianogah bij voorbaat een interessante band. Zo vaak zie je geen band met een line-up die bestaat uit bas-bas-drum. Ze worden bespeeld door Jason Harvey, Kip McCabe en Jay Ryan. Voor ghnnnl hebben ze er voor gekozen om gebruik te maken …
Kijk, dat hippe kippen als Pharrell, Berndon Urie (Panic At The Disco), Lil’ Wayne, Travis McCoy (Gym Class Heroes) , Alex DeLeon (The Cab) en William Beckett (The Academy Is…) hun medewerking verlenen aan de nieuwe cd van Fall Out Boy, daar kijk ik niet van op. Veel opmerkelijker vind …
Hoe aanstekelijk de muziek van Britney Spears is werd me afgelopen week maar weer eens duidelijk. Ik begon aan de ene kant van de zolder Circus, de nieuwe cd van La Spears, te draaien en in een vloek en een zucht hoorde ik dat er aan de andere kant van …
De laatste grote productie die Rick Rubin afleverde, daar was ik – en ik niet alleen – alles behalve te spreken over. Het zal je niet verbazen dat ik er op een bepaalde manier dan ook een hard hoofd in had dat zijn werk met The (International) Noise Conspiracy beter …
Ik had het er laatst met Gr.R. over dat ‘we’ het niet vreemd vinden als een klassiek stuk zoals een opera of symfonie opnieuw opgenomen wordt, maar wanneer er een rockopera of gewoon een los nummer door een artiest opgenomen we al snel een beetje argwanend er tegen aan kijken. …
Handig is dat, een cdr opgevouwen in een grote poster. Daar moet ik het mee doen in het geval van The Art Of Movement. Geen tracklisting, geen info, geen niks niet. Normaal kun je dan nog wel wat vinden op het Internet, maar de info op hun website is ook …
Hmm, da’s raar, ik zit naar de dvd The Who At Kilburn 1979 te bekijken en loop een paar keer naar mijn cheap-ass dvd-speler om er een ram op te geven. Het beeld schokt namelijk als de tering bij het bekijken van die dvd en het leek me niet meer …
Mijn jaarlijstje plofte afgelopen zaterdag al op mijn mat, vastgelegd in de OOR. Het is een mooi lijstje, maar ondertussen ook al anderhalve maand oud en er zijn best een paar cd’s langsgekomen die in de onderste helft van de top tien een plekje hadden kunnen krijgen. Tot mijn verrassing …
