Tjemig, als ik het goed begrijp, dan is Martin Orford één van de eerste muzikanten van de oude stempel die de pijp aan Maarten geeft vanwege Internet. Zijn ‘No Thanks To’ op de laatste pagina van het boekje bij zijn nieuwe, tweede solo-cd laat er weinig twijfel over bestaan. Het …
Ik worstel al een paar weken met Belanov‘s debuut langspeler Paragraph. Het stemmetje in mijn ene hersenhelft piept dat ik hun plaat heel mooi moet vinden, het stemmetje aan de andere kant vindt de mix van post-rock en slowcore van deze Utrechters te saai. Dus ik probeer nu al vele …
Een van de meest onderschatte muzikanten van Nederland is Wouter Planteijdt. Al meerdere decennia timmert deze (zanger/)gitarist in bijna ontelbare projecten aan de weg, maar echt een boven komen drijven, dat wil maar niet lukken. Da’s jammer, want zijn gitaarspel is verrukkelijk en over het gros van zijn songs kan …
Volgens Far Out Recordings bestaat de Bossa Nova in 2008 vijftig jaar en dat is voor het label een reden voor een feestje. En hoe kan je dat als platenmaatschappij beter doen dan door het uitgeven van een verzamelaar. Dat Far Out Bossa Nova klinkt als een aangenaam feestje op …
Trail of Dead is overgestapt van major Universal naar het ambitieuze nieuwe Duitse Superball label. Daar zijn ze naast Cog, The Amber Light en Oceansize prima op hun plek. Het eerste wapenfeit is de release van een EP, Festival Thyme, die gevolgd zal worden door een hele cd begin 2009. …
De eerste keer dat ik Simply Red‘s Mick Hucknall hoorde zingen was ik enorm onder de indruk van zijn stem. Ik weet vrij zeker dat het in het nummer “Holding Back The Years” was, dat gedraaid werd in het zondagavondprogramma van Hubert van Hooft. De debuutplaat van Simply Red, Picture …
Natuurlijk lekken er wel vaker albums via de diverse internetkanalen uit en dat wekte veel woede op bij de makers van de albums. Soms lekken er zelfs albums uit die nooit verschijnen. Zo was ik ooit heel erg in mijn nopjes met nieuw materiaal van Andrew Dorff, maar die cd …
Met zijn doorbraaksingle “Swim With Sam” liet A Balladeer al horen een meer dan bekwaam verhalenverteller te zijn. Dat dat niet een toevalstreffer uit de pen van Marinus de Goederen was, bleek wel bij het verschijnen van het eerste album Panama uit 2006, dat ook bol stond van de fraaie …
Als we binnen de File Under-redactie gaan stemmen over wie Nickelback verschrikkelijk vindt en Chad Kroeger met zijn schapenkrullen de meest sneue Harrie uit de rockgeschiedenis vind, dan weet ik vrij zeker dat 90% van de handjes de lucht ingaan. Toch denk ik dat als ik vraag stel wie wel …
‘Jemig, draai je deze cd nu nog steeds? Die had je ook al mee op vakantie naar Denemarken in augustus.’ ‘Ja, ik had Headworms echt al bizar ver in het voren in huis. Zo ver van te voren zelfs dat ik ’em al weer een beetje vergeten was en hij …
In concertzalen treedt Fréderique Spigt bijna niet meer op. Ik vind dat best jammer eigenlijk, want de muziek die ze tegenwoordig maakt, zou het volgens mij ook prima doen in een Paradiso of een andere zaal. Voor fraaie, gepassioneerd gezongen liedjes is daar ook altijd plek. Toch kan ik me …
Helloween (ep), Walls of Jericho, Keeper of The Seven Keys pt. 1 en 2. Wie een beetje liefhebber is van power/happy metal heeft deze vier cd’s netjes naast elkaar geordend staan in de kast bij de H van Helloween, klassiekers zijn het. Niet geheel toevallig verschenen deze vier nog met …
Verwarring scheppen door het uitbrengen van onvoorspelbare releases heeft het Finse Circle in de afgelopen jaren tot hogere kunst verheven. De teller staat sinds het oorspronkelijk in 1994 (en in 2007 opnieuw) uitgebrachte Meronia op 24. Inderdaad, dat leest u goed, vier-en-twintig cd’s in krap vijftien jaar tijd. En dan …
Het gebeurt me wel vaker, dat ik op basis van een hoesje al bijna zeker weet wat ik van een cd ga vinden. Helemaal als er op de voorkant een vrouw staat. Hieronder twee redelijk recente voorbeelden waarin mijn gevoel geheel juist was. Zo kijkt Kassette me een beetje schuchter …
Ik ben vast niet de enige die vindt dat Chris Cornell zijn indrukwekkende stem de afgelopen tijd verleend heeft aan de ‘verkeerde’ muziek. Zo’n immense strot als hij heeft moet een rots in de branding zijn in denderende en dampende rock en niet lijzig figureren in een Timbaland-productie. Dat ik …
Twee weken terug was Fred Eaglesmith al drie dagen in Nederland en de komende week hangt hij hier weer vier dagen rond. Da’s een mooi excuus om de lezers hier alsnog even te wijzen op zijn eerder dit jaar verschenen album Tinderbox, want die plaat blijkt bij nader inzien in …
De plaat die ik de afgelopen weken naast Fucked Up’s The Chemistry Of Common Life verreweg het meest gedraaid heb, is Daniel Martin Moore‘s debuut-cd Stray Age. Een groter contrast dan tussen deze twee is bijna niet mogelijk. Waar Fucked Up hard, avontuurlijk en opwindend is, is de debuutplaat van …
Eerlijk is eerlijk, ik was Grace Jones al tijdenlang vergeten. En ik sta daarin niet alleen, want ik kan me niet herinneren dat ik de laatste paar jaar een nummer van haar op de radio gehoord heb, zelfs Jones bekendste hit “La Vie En Rose” niet. Het nummer was in …
Ik betwijfel ten zeerste of er opzet in het spel is, maar tracktitels als ” Save Us All” , “Our Bright Future”, “For A Dream” en “Something To See (No More War)” zouden bijna kunnen suggereren dat Tracy Chapman de liedjes voor haar nieuwe cd Our Bright Future al op …
‘Fucked up is Pink Eyes, 10,000 Marbles, Gulag, Young Governor, Mustard Gas and Mr. Jo’ staat er op het op hoesje van The Chemistry Of Common Life. Ik mag hopen voor het zestal dat dit niet de namen zijn waaronder ze ingeschreven staan bij de burgerlijke stand in Canada. Het …
Voor mijn gevoel rommelt het ondergronds al een tijdje in de indiescene in stad Utrecht. Het leek van af een afstandje bezien er op alsof de boel opnieuw gerangschikt moest worden of zo. Daardoor is het prettige Zabel Music helaas opgedoekt. Gelukkig komen in dat soort tijden ook nieuwe initiatieven …
Over het vorige EP-tje van Kensington was Ewie niet super positief. Ik had anders verwacht, want hij vond hun track op de verzamelaar van hun toenmalige platenlabel Stuck In A Day de ontdekking van die EP. Kan gebeuren. Ik was zelf toch wel redelijk overtuigd van hun kunnen toen ik …
