Ik heb Colin Meloy heel hoog zitten. De vier cd’s die hij uitbracht met The Decemberists vond ik allemaal van superieure kwaliteit. De eerste keer dat ik ze live aan het werk zag was ook ronduit geweldig. De laatste keer ging er echter wat knagen. Het spontane van de eerste …
Lachend poseert hij in het boekje van zijn nieuwe cd Release The Stars in een custom made Lederhose met de initialen RW erop. Hij vindt het niet erg om campy gevonden te worden, die Rufus. Bij de cd zit ook een klein briefje dat de release van de dvd van …
Oh lieve vrienden! Oh lieve vriendinnen! Warm krijg ik het! Mijn hart bonkt met de seconde luider in mijn borstkast! Mijn huid begint aangenaam te tintelen. Benedikt H. Hermannsson, kom hier, jij IJslands eenmansorkest, ik sla je amicaal op je iele schouder en zoen je op je voorhoofd, vriend.. Dat …
Het ligt natuurlijk allemaal aan mij. (Absoluut. Wat dan ook.) Na het bloedstollende optreden dat André Manuel in mijn oude huis verzorgde en met in het achterhoofd zijn eerdere solo-cd’s, verwachtte ik dat hij met Allene een cd af zou leveren die in de lijn zou liggen van Manuel – …
Zestig jaar is hij deze week geworden en als cadeautje voor ons allemaal – al zullen er flink wat mensen zijn die daar anders over denken, met één deel ik het huis – brengt hij met On An Island zijn derde cd onder eigen naam uit. Echt productief kun je …
We hebben het er serieus over gehad. Emigreren naar een ander land. Het probleem is alleen dat mijn voorkeur eigenlijk uitgaat naar de warmere zuidelijke helft van Europa en die van mevrouw Storm naar de koude noordelijke helft. Een dilemma. Misschien wel vandaar dat we nog steeds gewoon in Nederland …
Ergens in oktober van 2005 verscheen onder de titel Five Years: Selected Songs 2000-2005 een bloemlezing aan tracks van de cd’s die John Vanderslice in die periode uitbracht. Goed getimed. In de maand november trad Vanderslice namelijk twee keer op in Nederland. Enkele van de tracks op Five Years kwamen …
Toen we verhuisden richting de Keienstad, namen we ons voor te gaan schiften in de boeken. Alhoewel ik een hekel heb aan het wegkieperen (de prut) cq verkopen (het betere werk) van boeken vond ik het wel terecht. In de loop van de tijd hebben we gewoon teveel verzameld. Helemaal …
Sinds we in het nieuwe huis wonen doen we het weg vouwen van de was op zolder. Die is zo belachelijk groot dat ondanks alle cd’s, bureaus en andere meuk die er staat de strijkplank en de wasmanden met was er makkelijk nog bij kunnen. Erg handig, want was in …
Het was zo’n band die ik pas laat ontdekte, maar nadat het eenmaal raak was, was het goed raak en met als gevolg dat ik een wintermaand lang verslaafd aan Mogwai. Met Come On Die Young en Young Team versleet ik heel wat uurtjes half slapend in de trein, fietsend …
De bel gaat. Ik storm naar beneden. Het zal waarschijnlijk wel de postbode zijn. Hij krijgt wel vaker de post voor File Under niet door de brievenbus en belt dan aan. En ik weet ondertussen dat als ik niet open doe, hij het bij een willekeurig adres in de buurt …
Elfjes hebben een fijn zorgeloos, maar meestal wel sober leven. Ze zijn gelukkig in de bossen waar ze zitten. Dat maakt dat je ze weinig hier in de omgeving ziet. Meestal zitten ze lekker ergens in Scandinavië verwonderd te kijken naar het groeien van het gras onder de grootste boom …
‘He Danko, er moet wel een nieuwe plaat komen hoor als je ons weer mee wilt krijgen op tournee. Ik ben die setlijst nu echt wel zat’ ‘Man zeur toch niet. Niet lullen, maar spelen. Dat is toch het mooiste’ ‘Dat kun je wel zeggen, en dat is voor ons …
Ze vonden het geloof ik zelf ook maar een vreemde plaats om te spelen. Vers ingevlogen uit San Francisco stond het tweetal heren van Two Gallants er een beetje wazig bij op het podium van Crossing Border. Ik vermoed dan ook dat ze hiervoor nog nooit voor zo’n groot publiek …
Ik verlang weer naar een piano in huis. Ik ben er aan toe. Daar kwam ik achter terwijl ik luisterde naar Kelley Stoltz nieuwe cd Below The Branches. Steeds als ik deze plaat draai dan bespelen mijn vingers een piano die er niet is. Ze tikken achteloos mee op mijn …
‘Merz sounds like nobody else in the world and the would be alright if it listened to nobody else. We absolutely love him.’ Zo die kan mijnheer Merz in zijn zak steken, want het is niet de minste die dit over hem zegt. Het zijn namelijk de woorden van Chris …
Hoe prijs je jezelf de markt uit in Huize Storm. Nou, da’s heel eenvoudig. Doe als het Finse Sinamore. Je zet op je site dat je jezelf ziet als Katatonia meets HIM while gangbanging Bon Jovi. Doe je ogen dicht en zie het voor je. Na het zien van die …
Ik mailde voor twee dingen. Ik vroeg hem of hij trots was op zijn zoon, die een wel hele mooie stageplek had. Daarnaast meldde ik hem dat Duncan Sheik binnenkort met een nieuwe cd zou komen. Ook al was hij het die me ooit tipte over Duncan Sheik, vermoedde ik …
Ik heb het niet zo heel vaak met cd’s, dat het nogal per draaibeurt verschilt of ik ze wel of niet goed vind. Volcano!‘s debuut Beautiful Seizure is zo’n raar geval. De ene keer word ik hoorndol van het ontbreken van een fijn gemakkelijk liedje op deze plaat. De andere …
‘Woeha!’ schreeuwt mijn kamergenoot. Nou ja, een vergelijkbare kreet dan, maar ik houd van Woeha, dus ik maak er gewoon van dat hij dat zo schreeuwde. ‘Spaanse punk! Daar ben ik gek op! Dit lijkt op Los Ass-Draggers!’ Ik sta even met mijn oren te klapperen van deze obscure vakkennis …
Als je een foto van Devin Townsend ziet, dan snap je wel dat dit niet iemand is die normale muziek maakt. Zijn lange, nou niet bepaald als Pam dansende manen langs zijn verder kale klets in combinatie met rossige sik en apothekersbril maken hem ook niet bepaald tot het prototype …
post-rock Kroonstekerij, zo labelde ik de vorige EP van Vehicle. Wat ze lieten horen op The Fire Is Warmer On The Inside was zeker niet slecht, maar het zat wat mij betreft net iets teveel met zijn hoofd in het achterste van de heren van Explosions in the Sky (en …
Ze is 32 jaar en zong onder andere mee met hiphop-acts uit Londen en New York, en met The Beta Band en Marc Almond. Het verbaast me enigszins dat Petra Jean Phillipson, daar gaat het hier over, de tijd nu pas rijp acht voor een eigen plaatje. Alhoewel… ze levert …
Ik miste de trein op station Schiphol. Het kostte me net wat meer tijd om me een weg te banen door de drukte van Schiphol Plaza naar het perron dan ik had verwacht. Ik hoorde het fluitje van de conducteur en zag de deuren sluiten. Verdomme. Er zat niets anders …
Ik zag de ietwat norse kop van Chris Squire achter op het hoesje van Syndestructible staan en dacht: ‘Goh, Yes heeft een tijdje vrijaf en mijnheer de bassist gaat een hobbybandje oprichten; die kan ook niet zonder zeg!’ Woepsie, foutje van mijn kant, want The Syn, zo heet dat hobbybandje …
