U denkt misschien bij het zien van dit hoesje van de heren van Artanker Convoy: “Wat een rare mannen met rare baarden en rare kapsel. Die maken vast ook rare muziek!” Wacht maar tot u de binnenkant ziet. Daar zijn de heren getooid met allemaal fijne foute hoofddeksels en dito …
Ik weet niet wat u verwacht bij een plaat die Fábrica de Cemento heet. Ik verwacht dan toch wel minimaal dat de vellen strak in de speakers staan, het haar in hoog tempo meebangt en ik zin krijg in heel veel bier. Niets van dat al gebeurt op de eerste …
De vrouw op leeftijd tegenover me in de trein pakt een banaan uit haar tas. Hmm banaan, denk ik. Daar heb ik ook wel zin in. Ik bedenk me dat ik eigenlijk nooit meer Chili Peppers platen draai de laatste paar jaar. Terwijl ik dat eind jaren 90 toch heel …
Hopeloos verliefd was ik op haar. Stephanie. Maar ja, ze was wel een Française en natuurlijk niet meer dan een vakantievriendinnetje. Dus dat kon nooit echt wat worden tussen ons. Pinksteren voor de vakantie was ik naar Pinkpop geweest en had daar Mano Negra gezien. We hadden samen geweldige weken …
Ik was vast en zeker één van de laatsten die Coparck ontdekte. Nou ja, in ieder geval zeker niet de eerste. En dat ik zo laat was, was best raar. Ik las toch de Oor, luisterde radio en hing rond op de juiste delen van internet. Dat had me toch …
Het aantal Israëlische artiesten dat ik ken is in een jaar tijd fors gestegen. De eerste die ik leerde kennen was Aviv Geffen met dank aan Steven Wilson. De tweede was Hadag Nachash met dank aan een tijdelijk in Israël bivakkerend vriendje van één van de schrijvertjes hier. De derde …
in de auto (pt.8) “Pak die cd maar eens met dat getekende hoesje” “Wat is dat? Toch niet hard hè, want daar staat mijn hoofd niet naar?” “Maskesmachine – Plaktang, rare Belgische meisjes muziek” “Raar, raar. Zet nou maar op, dan hoor je het wel” “Ja ja, is al goed” …
Toen ik nog jong was, was ik gek op toverballen. Als ik een toverbal at, dan moest ik van mijn moeder altijd gaan zitten. Die dingen zijn namelijk hard en ze was bang dat ik me er in zou verslikken. De steeds maar wisselende kleurtjes fascineren me nog steeds. Hoe …
Ik heb het laatste album van Jonatha Brooke, Back In The Circus, nog steeds niet besteld. Waarom weet ik eigenlijk zelf ook niet. Haar vorige album Steady Pull haalde in 2002 toch gemakkelijk mijn jaarlijstje. Gelukkig heeft ze wel het prachtige kerstduet van haar en Kevin Gilbert weer online gezet.
Audiotransparent heeft zich ook dit jaar vergrepen aan een kersttraditional. Dit jaar hebben ze gekozen voor een soort electronische bliepknor versie van “God Rest Ye Merry Gentlemen”. En volgend jaar komen ze met een nieuwe plaat. Gelukkig maar, want die vorige was én goed en is al aardig oud.
Wat is erger dan “I Believe In A Thing Called Love” van The Darkness? Een stelletje flapdrollen in tuinbroeken uit de Appalachen dat met hun banjo en mandoline een versie van deze monsterlijke hit opneemt. Echt niet dus! The Darkness is koel en de uitvoering van Hayseed Dixie – inderdaad …
Het was u vast al opgevallen. Alle mannelijke schrijvers hier lijken wel op zoek naar elfjes de laatste tijd. Het zal wel the time of the season zijn of zo. Air had ook een elfje. Ze heet Beth Hirsch en zong mee op hun album Moon Safari. Het elfje Hirsch …
Wij hebben geen huisdieren. Wel kinderen. En daarom hebben we geen huisdieren meer. We hadden een lief konijn. Die heette niet voor niets Youp. Youp knaagde fijn aan kabels, luidsprekers en plinten. Wij vonden het best. Youp was lief. Maar niet eens zo lang na de geboorte van Storm Jr. …
Sinterklaas schonk me een fijne dvd. Het ontbrak ons aan namelijk een open haard in huize Storm. Daar had de Sint wat op gevonden. De dvd bevatte schitterende beelden van een mooi nep haardvuurtje. Eén of andere malloot had de moeite genomen zijn haardvuur te filmen en voor ons te …
Het was eenvoudiger geweest om afgelopen oktober gewoon in 013 te gaan kijken. Maar nee, ik moest persé die live-DVD van IQ in mijn eigen huiskamer bekijken. Daar is dus heel wat voor nodig. Die dubbel DVD duurt namelijk best lang. En zo lang kan ik de huiskamer niet leeg …
Al twee maanden kom ik hem steeds weer tegen. Dan hoor ik hem weer ergens op straat spelen. Elke keer weer sta ik even stil en geniet ik van zijn gitaarspel. Nu is hij eigenlijk overal te horen, die Charlie Parr. Soms komt hij zo maar in één keer uit …
Wat was de oorzaak van de rare beelden die door mijn hoofd spookten vanmorgen terwijl de intercity door het nog duistere landschap zoefde. Was het het gebrek aan slaap door de gebroken nachten van de afgelopen weken? Of werden de beelden veroorzaakt door de cd van The Use Of Ashes? …
Het moet niet doller worden. Dat French Kicks‘ tweede album Trial of the Century hier meer dan een half jaar later uitkomt is al heel stom, maar nog tot daar aan toe. Dat ze voor de cd die hier in de schappen ligt het hoesje dat gelijk je aandacht trekt …
Ik kijk naar de hoes van Trouble en denk: ‘Een dansje met de duivel. Ik zou me er wel eens aan willen wagen.’ Ik dans echter zelden. Als ik dans dan is het bijna altijd in beschonken toestand en eigenlijk altijd met een vrouw. Het zou dus een dansje met …
Van cowboys en een elfje Ze wist niet dat we zouden komen. En op de foto wilde ze liever niet. Ze vond zichzelf sweaty en haar haar zat niet goed. Helaas hadden we geen spiegel bij ons om haar van het tegendeel te overtuigen. Een gevoelige dame? Wellicht, maar we …
Ik had beloofd wat vaker bio’s te lezen. Dat doe ik nu vaker dus, maar niet te vaak hoor. Toevallig viel mijn oog op de bio die meegeleverd werd bij A Once And Future Thing, de cd van Pubert Brown-Fridge Occurrence. En toen voelde ik me dom. Er stond ‘Names …
We zaten in de kroeg. Nog steeds een beetje katerig lazen we ons krantje. De Volkskrant. Gelukkig wel gewoon beschikbaar daar in Engeland. We hadden voor de afwisseling er namelijk maar eens voor gekozen om met een groepje oud jaar buiten de landsgrenzen te vieren. Toen ik mijn eerste lager …
Ik moet Saddle Creek nog betrappen op hun eerste slechte release. Het rare is dat ik de band die bovenaan staat in de hiërarchie van dit label uit Ohoma, Bright Eyes dus, eigenlijk het minst leuk vind. Daar sta ik wel redelijk alleen in, maar dat zal me worst zijn. …
(in de auto pt. 7) “Wil jij even een cd in de cd-speler drukken?” “Dat wil ik best, als het maar niet te hard is. Ik barst van de poppijn en de paracetamol helpt nog niet bepaald.” “Ik kan amper wakker blijven, ik had eigenlijk Club Diana gewild. Daar blijf …
Opeens was onze schoonmaakster in rook opgegaan. Daar hadden we flink de balen van in huize Storm. Weg, foetsie, opgelost. Terwijl wij eigenlijk net tot de conclusie waren gekomen dat het toch wel erg relaxed was zo’n dame die onderhoud doet aan in je huis. Van ons mocht ze blijven. …
