Zoals sommigen wel weten heb ik ook echt werk. En in dat echte werk ben ik net – nou ja twee maanden geleden – geswitcht van job. Dat was goed en dat was ook hoognodig. Toch mis ik vooral mijn oude kamergenootje best wel vaak. Zeker als het om muziek …
Ik kreeg zo ongeveer alle scribenten van File Under over me heen toen ik vertelde dat Tacker‘s Addiction, met Eric Corton op zang en gitaar mij 200% meeviel. “Corton is een lul, al gaat hij in Mogwai spelen dan nog vind ik het bij voorbaat niets”, brieste de ene. Een …
Ik mocht niet mopperen over de lengte van de plaat mailde gitarist Frank Schiphorst me toen ik me een beetje beklaagde over de lengte van A Soul’s Roadmap. Nou dat bepaal ik natuurlijk lekker zelf. Toch heeft’ie wel een punt. Als A Soul’s Roadmap, het tweede volledige album van Symmetry …
Leeuwen en tijgers en beren. Nou daar heb je een aardig zooitje gevaarlijke dieren bij elkaar. Kun je beter bij uit de buurt blijven. Zou ik bij de Lions and Tigers and Bears van Victor Malloy niet doen, want die zijn best mak en lief. D’r zit in de hele …
Ik heb echt twee schatten van kinderen. Maar niet echt stille schatten van kinderen. En dat is niet erg, want levendige kinderen zijn koel. Als je echter probeert om met enige regelmaat stukjes te schrijven over cds is dat soms lastig. Dit vang ik grotendeels op door te luisteren in …
D’r werd her en der nogal schaapachtig gelachen toen gemeld werd dat Love is not enough van Scram C Baby slechts in gelimiteerde versie uitgebracht werd. Gelimiteerd, my ass! Die zouden ze toch nooit uitverkopen. Nou, ik kan je verzekeren als je de cd nog niet in de kast hebt …
Statistieken liegen zelden. Als je mijn Audioscrobbler statistieken erbij pakt kun je zien dat er geen plaat is geweest die ik meer gedraaid heb dan Des plumes dans la tête van Sylvain Chauveau. En dat zijn alleen maar de speeluren in computers her en der in het land. Die van …
Als ik in Puerto Rico zou wonen en een blond engeltje zou mij influisteren dat ik alles achter zou moeten laten en haar moet volgen naar België, zou ik het wel weten. Ik zou over de grond rollen van het lachen, het engeltje zeggen dat ze maar een ander slachtoffer …
“Pffft niet weer he! Niet weer zo’n retro-band die het wiel op briljante wijze denkt uit te vinden. Zucht!” Dat dacht ik bij eerste noten van Kaito – Band Red. Gelukkig beperkt deze ergernis zich tot de eerste trits maten. Daarna komt al snel het gejaagde in-your-face van Pixies bovendrijven …
Heremetijten wat een kontkruiperij was het weer tijdens het songfestival afgelopen weekend. De Oost-Europese vriendjespolitiek deed het weer donders goed. En dan ook eens grotendeels met van die muziek die je het liefst zo doortrekt tijdens een wc-bezoek. Zelfs met het geluid uit hoorde je nog hoe stuitend slecht sommigen …
Alanis, Sorry dat je een tijdje niets van me gehoord hebt. Het is nogal hectisch thuis. Kom je nog wel achter als je ooit zelf kinderen krijgt. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Tjezus meid wat zit je haar leuk! Stuk beter dan dat enorme lange …
Ik ben een verwend kind. Ik heb namelijk Explosions in the Sky gehoord. En als je hen dan ook nog live gezien hebt, ben je snel verveeld als je andere post-rock-bandjes hoort. EiTS maakt bij mij nogal wat los. Terwijl de tijd stil staat ben je gelukkig, weemoedig, razend, verdoofd …
Je kunt van Jackpot alles zeggen humor hebben ze wel deze Californiërs. Althans dat hoop ik. Natuurlijk is Charlie Watts de rots in de branding bij de Rolling Stones, maar om hem nu tot het opperwezen te benoemen wat Rusty Miller en zijn bandmaten doen in “Charlie Watts is God”, …
Ik ben erg gevoelig voor kleine momentjes van huiselijk geluk. Dat kan een klein mannetje zijn dat tegen je aan in slaap valt op de bank maar toch persé Villa Hotel moet kijken of een glimlach van dat kleinere veel te lieve meisje als ze je gezicht herkent. Daar word …
Al sites afgrazend kwam ik ergens in 2001 op een site de naam Anja Garbarek tegen. Met eng dicht in de buurt van haar naam de naam van Mark Hollis en vlak daarnaast Richard Barbieri en die van Steven Wilson. Er is minder voor nodig om mij nog hongeriger te …
Wat voor een geweldige plaat moet The Closer You Get dan wel niet worden? Dat dacht ik bij mezelf, nadat ik tegen de labelbaas van Face Tomorrow zei dat ik de single “Sign Up” zo geweldig vond. En hij me vervolgens met een vette grijns op zijn gezicht antwoordde: “Wacht …
Zelden achteraf zo tevreden geweest met een cdtje dat ik kocht in de ramsj als met de debuut-plaat van Masters of Reality. En dat allemaal om dat Gr.R. dacht dat’ie een koopje had gedaan. Van een speedmetalbandje dacht hij een subliem plaatje op de kop getikt te hebben. Dat bleek …
Goed. Bent u er voor in om u even te verdiepen in een aardig stukje rare hoempa? Begin maar vast met het downloaden van de mp3tjes hieronder dan. Want het Franse combo Super Preachers tracteert op hun debuutalbum Stereophonic Sometimes op het betere knipenplakensample-werk waarbij ze ook nog een hele …
Ik ben zwaar voorstander van mp3’s en word nogal eens moe van het ageren van bands tegen downloads. Mp3s zijn dé manier voor een artiest om je te presenteren aan het publiek. Een band die géén mp3s aanbiedt op zijn site speelt een bij voorbaat verloren wedstrijd, vind ik. Wat …
Ik begrijp Marillion niet meer. Ik snap echt niet waarom ze keer op keer zoveel van hun vast schare fans vragen om toch weer te proberen Marillion onder de aandacht te brengen bij een groter publiek. Want wat valt er in godsnaam voor hen te bereiken? Verwachten ze nou echt …
Je kunt over de muziekkeuze van de Duitsers van alles zeggen, er zijn zat met een goede smaak. In ieder geval de Duitsers van het olympische handbalteam. Want die hebben namelijk een nummer van Beige GT, “Heat”, uitgekozen dat hen moet leiden naar de olympische titel. Dat is wel heel …
Iron and Wine‘s tweede cd Our Endless Numbered Days is zo goed dat ik eigenlijk wel gelijk op de fiets wil springen. Snel naar een van de grote postkantoren of een GWK om een kaartje te halen voor het concert dat Samuel Beam in het voorprogramma van Blonde Redhead zal …
Gr.R. vindt dat ik overdrijf in casu Jason Falkner. Ik niet. Ik vind dat ik als het even kan elke noot die hij uitgebracht heeft in mijn kast moet hebben staan voor zover het geen singeltjes zijn. Hij vindt dat overdreven. Die verslaving begon zonder dat ik er erg in …
Ik kan er niets aan doen, maar als een band zichzelf deThe Shitheadz noemt en als subtitel ‘Heavy Rock Mönchengladbach / Germany’ voert dan kan ik het echt niet laten hier onbedaarlijk hard om te lachen. Ten eerste verzin je zo’n bandnaam natuurlijk alleen als groep pubers in een dronken …
Bestaat the Cult eigenlijk nog? Hun laatste cd Beyond Good And Evil – niet eens zo’n hele beroerde plaat – is volgens mij aardig geflopt, dus het zou me niets verbazen als The Cult kassie wijlen is en Ian Astbury zich volledig concentreert op cashcow The Doors of the 21st …
