Categorie: T-tusz

Zit er iets in het Scandinavische water? Is er een subsidiepot voor dromerige en sferische (post)rock? Hoe het ook zij, je haalt ze er zo uit: de bands uit Zweden, Noorwegen of IJsland die op hoogstaande wijze de rust en ruimte van hun land kunnen laten doorklinken in prachtige geladen …

Soms is het beter om niet gelijk video en fotomateriaal op te scharrelen van een band waar je alleen al door de muziek een sterk beeld bij hebt. Grammatics zien er namelijk uit als een groepje ongezonde Britten met een chronisch slaaptekort, gestyled door een over-enthousiaste mode-malloot. Ook in de …

Met de regelmaat waarmee Robin Proper-Sheppard zijn platen uitbrengt is weinig mis. Zijn vorige band The God Machine is al langzaamaan in de vergetelheid geraakt; enkele die-hards uitgezonderd. Dit -inmiddels- vijfde echte studioalbum laat een beproefd recept horen. Het Sophia-geluid heeft zich gaandeweg de jaren ontwikkeld met behulp van strijkers, …

Deze DVD ligt al een mooi tijdje naast de TV tussen de schijfjes van Bob de Bouwer en Thomas de Trein. Of dat iets over mijn zoontje zegt of over mij, laat ik in het midden. Het heeft in ieder geval een dikke maand geduurd voor ik door al het …

Elke keer als Strange weer eens mijn cd-speler haalt trekt het een la aan herinneringen open. Deze eerste langspeler van Whipster is geproduceerd door Groninger Jan Heddema, niet toevallig ook onze live-mixer indertijd, en de plaat vormt nog altijd een melancholisch doch beklemmend eerbetoon aan deze te vroeg gestorven producer. …

Eerder deze maand stond er in het Dagblad van het Noorden een uitgebreid stuk over de opleving van de Groninger popscene. Met nieuwe releases van Whipster, audiotransparent, Planet Orange, Propeller en de in het oog springende activiteiten van LPG en Meindert Talma nog vers in het geheugen kun je inderdaad …

‘Ey, dat intro lijkt een beetje op Green Lizard! Wat is dit?’ ‘Dit is Loot. Stonerrock uit Utrecht. Ik ken voornamelijk post-rockbands en popliedjes uit die stad. Oh, je had ook nog Spoiler. Maar mooi dat dit er ook is!’ ‘Gelijk heb je. Eens een keer niet uit Eindhoven. Ey, …

Hiep hoi, het lesbische marketingconcept is terug! Ik was al bang dat deze twee dames na de mislukte songfestivalcoup de achterdeur stilletjes achter zich dicht hadden getrokken en opgegaan waren in de grote Russische anonimiteit. Maar nee. Dangerous and moving moet het logische vervolg zijn op het miljoenensucces van het …

Lou Reed had niet kunnen bevroeden dat zijn Velvet Underground-nummer naam zou gaan geven aan het leukste festivalconcept van de laatste jaren. All Tomorrow’s Parties is namelijk een organisatie die festivals neerzet waarbij een bepaalde artiest gevraagd wordt om min of meer de line-up te verzorgen. Men begon met een …

Ze heten Wes, Byron, Jamie, Matthew en Mike. Namen die even avontuurlijk klinken als John Doe of Average Joe. Ze kwamen elkaar tegen op een moment dat ze allemaal zaten te springen om een muzikale uitlaatklep. En toen begonnen ze nummers te schrijven met titels als “Pollen Tom”, “No No …

‘Papa.. doeje?’ ‘Papa stopt een cd in de speler, dat weet je toch?’ Mijn zoontje kijkt nieuwsgierig naar het bewegende laatje dat het zilveren spiegeltje bijna geruisloos inslikt. ‘Wat is dat nou?’ ‘Dat is de cd-speler. Daar mag je niet aankomen!’ ‘Doejenou?’ ‘Ik druk op play.. papa moet hier iets …

Naast optreden en het schrijven van liedjes heeft het spelen in een bandje nog wat bijkomende voordelen: je doet een hoop leuke muziek op. Je speelt met andere bands, komt muzikanten tegen in oefenruimtes, struint over festivals. Of je krijgt cd’s in handen van onbekende bands. Zo plofte vorig jaar …

De afgelopen vijf weken ben ik bezig geweest met routineus voeden, luiers verschonen en het in slaap wiegen van mijn jongste spruit. Gebroken nachten maken je tolerantieniveau aanzienlijk lager en tel daarbij op het af en toe bittere geluid van een kleine huilende koter en een soort haat-liefde-verhouding is geboren. …

Jaren geleden heb ik een keer een gitaar omgehangen voor een optreden in een berucht metalcafe gesitueerd in een uithoek van het overigens prachtige Drenthe. Het betreffende hol was lastig te vinden (een verlaten industrieterrein bleek de juiste locatie), maar eenmaal aangekomen dansten de bieraromas en Slayer-klanken ons door de …

Nog maar een keer draaien dan. ‘Vind je het echt niets?’ Persoon B schudt meewarig het hoofd. ‘Ik trek de stem niet.’ ‘Eindelijk eens iemand die er qua stem uitspringt en nu is dat ook niet goed’, probeer ik nog. Tevergeefs. Eerder had ik bij een ander iemand (u raadt …

De snelweg is best vol als ik rond twaalf uur de zwoele nacht inrijd. De stad wordt langzaam kleiner in de achteruitkijkspiegel. Ik laat tevens twee jaar werk achter me. De laatste glazen geheven, de laatste adressen uitgewisseld en weer een periode die als een afgerond dossier in de geschiedeniskast …

Gewapend met een microfoon en een oude walkman loop ik een willekeurige bouwplaats op. In de verte staat een cementmolen gorgelend de specie in beweging te houden. Ik loop er naartoe, hou de microfoon erbij en neem de monotone herrie vijf minuten op. Eenmaal thuis draai ik het bandje op …

Het zal je gebeuren. Je bent een bandje uit Engeland, gezegend met een zanger die liefhebbers van haters scheidt (zoals ook Muse‘s Bellamy en Radioheads’ Yorke evenveel voor- als tegenstanders hebben) en je smeedt ambachtelijke melancholische indierock-liedjes. Gek genoeg krijg je veel eerder in Duitsland voet aan de grond dan …

Voor de liefhebbers van de betere emopop mag de Zwitserse band Favez geen onbekende meer zijn. Al jaren denderen ze als een trein met hun strakke degelijke shows door het clubcircuit van heel Europa. En met de regelmaat van de klok worden de releases via het befaamde Stickman-label aan de …