Voor het eerst ga ik dit jaar naar het Roadburn-festival in Tilburg. Elk jaar zag ik een jaloersmakende line-up, passend bij mijn groeiende belangstelling voor donker, gruizig, lomp of hallucinerend gitaarwerk. De grootste ontdekking tijdens de voorpret is het Deense Papir, dat een aantal van mijn (steeds meer) geliefde genres belachelijk fijn door …
Mijn bewondering voor de Deense Agnes Obel reikt tot een soort affectie die je als tiener kan hebben voor een popidool. Een soort verliefdheid. Op afstand. Natuurlijk is het een prachtige dame en als ze het haar een keer losgooit verwijden mijn oogpupillen. Maar het is ook die schuchtere maar …
Ik verliet ooit eens bedwelmd en verward een concert van de Engelse band 65daysofstatic. Wat had ik nu toch allemaal gehoord? Dat lag niet (alleen) aan de nodige alcohol, maar ik dacht meer met een pure post-rock band te maken te hebben en dan is het wat vreemd om je …
1. Monomyth – Monomyth 2. Public Service Broadcasting – Inform – Educate – Entertain 3. Steven Wilson – The Raven That Refused to Sing (And Other Stories) 4. Motorpsycho – Still Life with Eggplant 5. Mannheim – Super-Empowered 6. Russian Circles – Memorial 7. The Dillinger Escape Plan – One …
Op 1 november jl. speelde het Amerikaanse Russian Circles in Tivoli (de Helling). Na afloop hingen Rob en ik bewonderend over de monitoren te kijken naar de effectpedalen van gitarist Mike Sullivan. Wat een kanjer. Zo doen ze dat dus. Met slechts een (lead)gitarist, een bassist en een drummer een gelaagd en …
Terwijl de kerstbomen deze week al bij de lokale kiosk verschenen en we ons opmaken voor de onvermijdelijke jaarlijstjes, mag Honningbarna eigenlijk niet ontbreken in het jaaroverzicht. Honningbarna betekent in het Noors ‘honingkinderen’ en de band maakt vrolijke opgefokte punk. Je wilt hard meezingen, maar dat is toch wel lastig met …
Op Fields of Rock 2005 in Nijmegen stond de kleine gespierde zanger Greg Puciato van The Dillinger Escape Plan kotsend op het podium, naar eigen zeggen omdat Papa Roach op dat moment op het hoofdpodium stond te spelen. Saillant detail was dat hij zijn maaginhoud opveegde met een handdoek die hij daarna …
De herfst is zo langzamerhand begonnen, maar ik drink nog steeds graag een frisse Grolsch Lentebok, gewoon verkrijgbaar in de plaatselijke supermarkt. Wilderness van het Schotse trio Midas Fall verscheen al in de lente, maar de muziek en het hoesje passen wat mij betreft ook prima bij de herfst. Dat zou je …
Ik beleefde een leermomentje na een eerste luisterbeurt van het Noorse Shining. Blijkbaar heb ik de neiging om nieuwe albums omgekeerd evenredig kritisch te beluisteren als de mate van populariteit bij ondergetekende. De band heb ik hoog zitten, zeker na het overweldigende en grensverleggende Blackjazz uit 2010, maar in eerste instantie …
The Shaking Sensations bestaat uit vijf jongemannen, komt uit Kopenhagen en maakt post-rock uit het boekje. En dan ben ik al bijna klaar met de beschrijving van Start Stop Worrying, ware het niet dat ik nog meer schrijfruimte heb. Nou, goed dan. Ik draaide dit plaatje een paar keer op …
Ah fijn. Eindelijk weer eens een plaatje waar ik ongegeneerd een aantal superlatieven uit de kast kan trekken. Want je kunt een recensie wel scherp willen formuleren met flamboyante en exotische teksten, maar dan moet er wel echt aanleiding voor zijn. Mannheim – uit eigen land – flikt het ‘m …
Ik twijfelde bij het vorige album van Long Distance Calling, maar uiteindelijk dook het gewoon op in mijn jaarlijstje. Dat moet je lang genoeg laten marineren voor de juiste smaak dus. Met deze gedachte luisterde ik naar The Flood Inside, het vierde album van de Duitsers, maar echt makkelijk was het …
Het zijn de laatste twee dagen van het Valkhof Festival en dat voelt aan als de derde week in de Tour de France. De energie raakt op, de wallen onder ogen worden steeds groter, de eerste verschijnselen van bandjesmoeheid beginnen zich te vertonen, en het wordt steeds lastiger om wat fatsoenlijks …
“I don’t like Mondays”, zongen The Boomtown Rats ooit. Gelukkig is de maandagavond van de Vierdaagsefeesten in Nijmegen wel iets om naar uit te kijken. Op het Valkhof Festival gaan ze nog de hele week door met een interessant programma, en ook voor de maandag zijn een aantal prima bands …
Het is de week van de 97e editie van de Vierdaagse in Nijmegen, het grootste meerdaagse wandelevenement van de wereld. Terwijl de wandelaars blaren op hun voeten kweken zijn de Vierdaagsefeesten in Nijmegen ook een grote trekpleister, jaarlijks trekt het evenement zo’n 1,4 miljoen bezoekers. Terwijl de wandelaars vanaf dinsdagochtend om 4:00 uur ‘s morgens aan …
Van zaterdag 13 juli t/m vrijdag 19 juli tijdens de Nijmeegse Vierdaagsefeesten kun je in het prachtige Valkhofpark weer genieten van muziek voor fijnproevers. Het is het 27e editie, maar wel onder een nieuwe naam. Ging het festival de laatste jaren door het leven als ‘de-Affaire’ (en nog vroeger had …
Concerten van Motorpsycho zijn altijd goed en verrassend. Het is ook een van die weinige bands die voor elk optreden een andere setlist samenstelt uit een aanzienlijk oeuvre. Recent in het Burgerweeshuis in Deventer begonnen de Noren maar eens met drie nummers van het nieuwe album Still Life With Eggplant, …
Last.fm raadde me bij Oceansize ooit eens de Engelse band Amplifier aan bij ‘Similar Artists’. Een prima advies. In 2011 kwam het er eindelijk eens van om de band live te zien, waar ik zeer verbaasd was een extra bandlid op het podium te zien stappen. Die gitarist. Dat leek wel. Juist ja. Steve Durose van …
Eigenlijk wilde ik het niet noemen, maar ik blijf het heel knap vinden: Als puber was ik vooral op mijn kamertje aan het luisteren naar foute top 40-muziek en guitige remixen, maar de jongens van het Belgische Steak Number Eight waren op die leeftijd al bezig met het produceren van …
Een film over zombies kun je misschien plaatsen onder het kopje ‘plat vermaak’, maar Les Revenants is subtieler. In de Franse televisieserie, gebaseerd op de gelijknamige film uit 2004, duiken de overledenen ineens weer op als gewone mensen, terwijl ze niet echt bewust zijn van hun eigen toestand. Geen bloed en …
Het is de dag van de abdicatie, een woord waar ik eigenlijk nog nooit van gehoord had (u wel?), waardoor een groot deel van Nederland ongetwijfeld aan de buis gekluisterd zat. Tenzij je je de verschillende vrijmarkten wilde bezoeken natuurlijk. Of nog erger, je eigen rotzooi van zolder aan de …
Opeens was daar het Noord-Ierse And So I Watch You From Afar, dat met fel raggende en mathematische gitaren het begrip post-rock een flinke metalen beuk gaf. Met overdonderende live-optredens en een ongenadig goed debuutalbum wisten ze mij ruimschoots te overtuigen. Het tweede album Gangs deed me echter minder. Hoewel …
'Het is een bijzonder duo, en dat is het…' Ik moest bij de nieuwe Dead Neanderthals toch even aan Dik Trom denken. Het sax/drum-duo gaat eigenwijs zijn eigen gang en gaat op Polaris ineens de kant op van akoestische freejazz uit de jaren zestig. Met hier en daar een stevige …
Komatsu vind ik een goed gekozen bandnaam. Het klinkt als een Japanse vechtsport waarbij (in dit geval) de gitaarriffs als mokerslagen op je gezicht timmeren, maar in werkelijkheid is het een Japanse producent van bouwmachines. Kan ook. De Eindhovense groep zit dan ook in het prettig slopende genre van stoner/sludge, zoals dat al …
Het was vorig jaar in 013 dat Grace for Drowning voor mij pas echt begon te leven, toen Steven Wilson daar met zijn band een griezelig perfecte show neerzette. Enigszins verrassend voor mij kondigde hij daar ook aan dat hij alweer werkte aan een derde (solo)album met een prominente rol …
