Mijn adoratie voor Mike Patton stamt ongeveer uit de tijd van Faith No More's The Real Thing en klassieker Angel Dust. Dat de zanger zo belangrijk voor die groep was realiseerde ik me pas toen ik in die tijd wat oude CD's van de band bij de bibliotheek leende en …
Het valt me de laatste tijd wel vaker op dat muziek soms anders klinkt onder diverse omstandigheden. Het vierde volledige album van het West-Vlaamse Tomàn, Postrockhits Volume II, kwam bij het draaien op de achtergrond op me over als een zacht kabbelend beekje, maar met de juiste aandacht én hoger volume kwam …
Creatief en muzikaal brein Bo Menning begon jaren geleden met Aestrid, dat als solo-project begon en na wat bandwisselingen al weer een paar jaar als trio door het leven gaat. Intrigerend vind ik dat hij zijn eigen studio in een verlaten fabriek heeft opgebouwd, ik krijg er zowel deprimerende als inspirerende associaties …
Riverside (niet te verwarren met de Nederlandse bruiloftsband) is een van mijn favoriete progbands en dan ben je natuurlijk extra benieuwd naar het volgende hoofdstuk. Shrine Of New Generation Slaves viel mij in een eerste draaibeurt echter wat tegen. Waar het vorige album A.D.H.D. nog echte spierballenprog bevatte met lange complexe …
Conor O’Brien is een van die weinige 'mannen met gitaar' die me diep kan raken. De kleine Ierse troubadour verraste me op Lowlands 2010 met een prachtig optreden op het kleine Charlie podium en Becoming A Jackal draaide ik later nog letterlijk grijs (ja, ik heb de LP). Misschien dat …
Het ligt op de plank en had veel eerder aandacht verdiend. Sorry. In de categorie 'uitstekende stoner', locatie 'dicht bij huis' en belofte voor de toekomst 'groot', dit keer twee bands voor de prijs van een. Wallace Vanborn komt uit Gent in België en deed mee aan Humo's Rock Rally …
Tegenwoordig word je verketterd als je toegeeft van nu-metal te houden. Die bubbel spatte uiteen na een iets te overdreven vercommercialisering en verloedering van het genre, maar zeker in de begintijd werden er toch een aantal heerlijke platen gemaakt. Zelfs Limp Bizkit (die eerste twee platen) of sommige werkjes van …
North Atlantic Oscillation is een klimaatfenomeen én een band uit Schotland. Het debuutalbum Grappling Hooks had een prettige aantrekkingskracht op me, want het stond vol elektronisch getinte post/prog/pop-rock die uitermate lekker in het gehoor lag. Eigenwijs fris en vlot. Helaas was hun eerste liveoptreden in Nederland op London Calling (eind …
Ik zou natuurlijk kunnen zeggen dat ik deze derde plaat van Get Well Soon in eerste instantie wat meer van hetzelfde vond klinken, dat er een aantal zwakkere broeders op staan, dat het een iets te lang album is, dat er best wat meer venijnige gitaren in hadden gekund, of …
…And You Will Know Us By The Trail Of Dead heeft het heilige vuur in zichzelf opnieuw ontdekt én aangewakkerd op het achtste album van de band: Lost Songs. Hierbij protesteert de band openlijk – zo lezen we in de bio – tegen de onverschilligheid van veel mensen (en ook …
Het is al wat later op de avond als ik Netto van het Duitse Electric Orange aanzet. Gewoon via de computer in de logeerkamer. Ik lig op het logeerbed te rusten. Een zoemende mug prikt uit de speakers. Het doet me even aan The Orb denken. Licht snerpende dreigende gitaren. …
Vet hoesje. Mager plaatje. Goed, dan zou ik eigenlijk al klaar zijn met het beschrijven deze release, ware het niet dat ik nog wat meer woorden mag gebruiken op deze plek. All On Black is een vijfkoppige Nederlandse band die poppunk of alt-rock maakt in de lijn van – zoals …
Ik draag de laatste tijd graag een knalgeel bandshirtje van The Pineapple Thief, gekocht na afloop van een concert in De Pul in Uden. Daar kocht ik ook een gelimiteerde uitgave van het vorige album Someone Here Is Missing op vinyl (nummer 666, 'the number of the beast'). Je kunt …
Is mijn stereo kapot? Badlands van Dirty Beaches klinkt alsof het uit een plastic platenspelertje van Fisher Price komt, maar dat is ook de bedoeling van Alex Zhang Hungtai. De in Taiwan geboren muzikant uit Canada maakte in zijn eentje een nogal gruizig lo-fi plaatje, waarbij de basis van zijn …
Het is de week van de vierdaagse, een wandeltocht waar vele duizenden deelnemers blaren aan de voeten krijgen en Nijmegen wordt overspoeld door wandelaars of bezoekers aan de wandeltocht de vierdaagsefeesten. Als inwoner van Nijmegen maak ik me al jaren niet zo druk meer over die wandeltocht, maar stort ik …
Zaterdag aanstaande begint weer het intieme festival de-Affaire in het pittoreske Valkhofpark in Nijmegen. Voor mij een goede reden om de hele week vrij te nemen om optimaal te kunnen genieten van zo'n mooi festival op maar tien minuten fietsen van huis. Zeven dagen lang wordt het bezocht door liefhebbers …
Nog steeds ben ik behoorlijk verbolgen over die slechte recensie van het optreden van Diablo Swing Orchestra op Lowlands 2010. Nog nooit was ik het zo hartgrondig oneens met de conclusies van een artikel. Ik vermoed dat deze persoon liever bij de doorbraak van Mumfords & Sons had willen staan, …
Geen dikke gitaarriffs. Geen deathmetal. Geen metal. Geen stevige rock. Geen grunts. Geen opzwepend tempo. Geen stuwende beats en überhaupt weinig drums. Geen bombast of snelle wisselingen. Eigenlijk is er helemaal geen storm. Je kunt het maar alvast weten, want fans van Opeth en Porcupine Tree zouden het misschien wel …
Zo'n vrolijke poppunkplaat als dat van Sonic Avenues met Television Youth kom je niet vaak tegen. Ik hoor het liever op deze manier dan van de soms wat protserige bands als Sum 41, All Time Low en Blink-182, die vooral de 'kijk mij eens stoer zijn'-variant spelen, maar net zo …
De Belgisch/Nederlandse band Drive Like Maria kreeg een paar jaar terug vrij snel bekendheid in het kielzog van bands als De Staat en Triggerfinger. Het album Elmwood stond dan ook vol met aansprekende rock, blues en stoner. Daarna werd het stil rond de band, maar ze namen de tijd om …
Dat doen ze toch knap. Zet de woorden 'Amerikaans' en 'emo' in één zin en ik voel normaal gesproken al een flinke allergieaanval opkomen. Maar ik moet het toegeven, Evaline heeft met Woven Material een album gemaakt waarbij de emo-invloeden mij niet gelijk jeuk bezorgen. De heren geven er dan …
The Way Things End van het Franse Akin geeft me weer eens aanleiding tot vertwijfeling. Allereerst het genre. Voor mij is het iets meer symfonische rock dan progressieve rock, maar sommigen zijn van mening dat daar niet eens verschil tussen zit. Daarnaast hoor ik hier en daar gotische metal of …
Dus. Dan neem je een keer de tijd om het vorig jaar verschenen debuutalbum Yolk te beschrijven van de Britse band Japanese Voyeurs en dan hebben ze zichzelf alweer opgeheven. 'We simply can't afford to keep doing the band', aldus hun Facebookpagina en binnenkort is alweer hun laatste optreden. Toch …
Ik zag de Noorse helden van Motorpsycho eigenlijk pas voor het eerst op Lowlands, toen het trio met de blazers van Jagga Jazzist op tour waren. Trompettist Mathias Eick speelt ook mee op Heavy Metal Fruit uit 2010 en op het nieuwe album The Death Defying Unicorn, een muzikaal zeeverhaal …
Ik krijg de laatste tijd wel vaker plaatjes in mijn schoot geworpen van het Small Stone-label. Doorgaans zijn het bands met vuig gestemde gitaren en niet al te frisse zang. Zo moest ik bijvoorbeeld gelijk denken aan het een tijdje terug besproken Roadsaw toen ik Momantha van Backwoods Payback eens …
