Het is al haar derde album en het persbericht verzekert me dat de voorganger niet van blogs was af te slaan. Toch is Better Than Wages de eerste plaat van Astrid Swan (echte naam: Astrid Joutseno) die mijn cd-speler bereikt. Hoewel haar carrière volgens datzelfde persbericht van start ging met behulp van Jimi Tenor, klinkt het alsof ze nog niet goed weet welke kant het op moet met haar muziek. Ze heeft niets van het melancholische dat zo vaak (te vaak?) geassocieerd wordt met het hoge noorden, maar vooral een goed gevoel voor vrolijke pophooks. Alle liedjes worden aangekleed met hippe geluiden en dat laat de balans nog al eens de verkeerde balans op slaan. In het o zo stoere “Your Bitches” klinkt het nog als ouderwetse glamrock, in “Blooms” en “Status Upstate” zitten we in Editors-territorium en in “Unrelated” horen we alle electrodames van dit moment. Nu heb ik niets tegen electro, maar de semi-ballade “Finland in November” (een opsomming van alle steden die ze aandeed en wat die met haar deden) laat haar als een liedjesschrijver horen die niet zoveel opsmuk nodig heeft. Kiezen dame, dat is wat je moet doen: je kunt je band wel stoer The Drunk Lovers noemen en flirten met recht-voor-z’n-raap-teksten, maar als je mooie liedjes wilt maken, doe dat dan. Zonder jezelf te verbergen achter verkeerd gekozen, al te hippe versieringen.
Mij=Cargo / Sonic