Afgelopen weekend was ik in Berlijn. Duitsland heeft nog een scene in de muziek, en wat voor een! In de tijdschriftenwinkels concurreren de muziekbladen Orkus, Sonic Seducer en Zillo met elkaar op gothic- en dark-rock-gebied waar Nederland niet één zo’n blad meer heeft. In de hoeveelheid dance- en metalbladen kom je er al helemaal om. En als je in de filosofisch/politieke boekhandeltjes gaat rondloeren, waar er ook genoeg van zijn, kom je hardcore-fanzines en linksradicale muziekbladen als de Wahrschauer tegen. Het was dan ook helemaal mijn ding toen onze hoofdredacteur Storm me nog even snel het laatste album van Atari Teenage Riot ter recensie toestopte voordat de band eerstdaags in Nederland optreedt. Ja, het is een comeback-plaat, Alec Empire had sinds 1999 alleen nog maar solowerk opgenomen, hoe het precies zat leest u hier maar. Is This Hyperreal? is net zo’n knotsgekke digital hardcore-plaat als het oude werk (“Deutschland has gotta die!!”, weet u nog?). Muzikaal valt er ook in 2011 ouderwets te stuiteren. Dat is maar goed ook, want een nieuwe generatie moet tot actie worden opgeroepen. Er zitten ondanks Barack Obama’s presidentschap in de Verenigde Staten momenteel meer negers in de cel dan in 1850 (citaat uit “Re-Arrange Your Synapses”). Verder wordt het internet overgenomen door kapitalistische bedrijven, aldus schreeuwt Atari Teenage Riot niet altijd even verstaanbaar, en betogen ze op hun Tumblr ruimhartig steun aan de actuele Occupy-protesten, aan bedreigde journalisten en aan de Anonymous-hackbeweging. Veel politiek zinnige alternatieven worden er verder niet gegeven, maar dat zullen we deze activistische muzikanten maar net zo min kwalijk nemen als tien jaar geleden. Rocken kunnen ze. Nog steeds.
mij=Dim Mak
EN ZE ZITTEN OOK OP TWITTER https://twitter.com/#!/ATR_official