Ieder land zijn eigen Pien Feith? (Van Neonbelle moet je dan tegenwoordig zeggen) Zweden heeft Audrey, officieel een kwartet, dus de zangeres zal wel gewoon Anna Per Nilsson heten, of zo. Het label TenderVersion heeft het zelf over Low, Björk en Cat Power. Voor die eerste vind ik ‘t geluid net iets te vol, maar die laatste twee zijn vocaal in de roos. Muzikaal gezien zou ik daar Radiohead aan toe willen voegen. Ook al zo’n naam die je, kuch, vaker hoort. De schuivende gitaarakkoorden in het intro van “Northern Lights” zijn wat al te gretig uit “Werid Fishes” gejat. Heeft Audrey nog verkoopargumenten van zichzelf? Nou, de productie is gortdroog, wat negatiever klinkt dan ik ‘t bedoel. Het geeft de muziek iets elitairs, zonder foefjes fantastisch musiceren. De trompetsolo aan het end van “Carving And Searching” is perfect afgepast, zoals alle nummers kort en bondig zijn. In “Rats” gaat onze zangeres ineens nog zachter en liever zingen. Wacht, zouden het meer zijn? Ze lopen er bepaald niet mee te koop, wie snel naar de persfoto kijkt ziet het niet eens en de letters op hun Myspace zijn onleesbaar, maar dit is een all-girl-band. Of het net als geestverwanten Tegan and Sara (luister naar “Bleak”) en CocoRosie zusjes zijn is weer ‘n andere vraag. Allemaal niet zo van belang, hooguit voor ‘t plaatje live, op ‘t plaatje thuis is ‘t degelijkheid troef.
mij=TenderVersion