Vooral door een rijtje bezettingswisselingen kostte het Awake vier jaar om dit album te realiseren. Waar voorganger Illumination nog geproduceerd werd door Evergrey’s Tom Englund, hebben ze het nu zelf gedaan. Mag ik even heel bot zijn? Ik denk dat het weinig verschil gemaakt zou hebben. Awake klinkt in alles als een redelijke rockband die enorm progmetal probeert te zijn. En daar totaal niet in slaagt. Natuurlijk, de intro’s zijn vaak veelbelovend, toetsen- en gitaarduels zijn volop aanwezig, de drumpartijen zijn geen kalme tjakkeboempatronen, maar daar heb je het wel mee gehad. De drums worden ontsierd door voortdurende roffels op de basdrums, zanger Simon Shedwell heeft niet de diepte en de power voor progmetal, de composities zijn goed beschouwd buitengewoon simpel, kortom Awake acteert een band van twee niveaus hoger. Nee, van Forever More gaat volgens mij niemand blij worden.
Dan sluit Blood Of The Prophets van Boguslaw Balcerak’s Crylord een stuk beter aan bij de verwachtingen. Balcerak is een Poolse neoklassieke shredder, die zwaar schatplichtig is aan Yngwie Malmsteen. Zelf zit hij daar geloof ik niet zo mee, want van de drie zangers op dit album hebben er twee in de band van Malmsteen gezongen: Mark Boals en Goran Edman. Alleen Carsten ‘Lizard’ Schulz (Domain, Evidence One) heeft geen verleden met Malmsteen. Niet dat dat uitmaakt, want de drie hebben een min of meer vergelijkbare stijl, zodat het geluid van song tot song weinig verandert. Jammer genoeg is dat ook muzikaal zo, want het is wel wat veel van hetzelfde. Dat neemt niet weg dat Balcerak een van de beteren in het genre is. Hij lijkt de solo’s namelijk niet alleen moeiteloos uit zijn mouw te schudden, ze zijn ook steeds onderdeel van de song in plaats van dat – gebruikelijker in het genre – de solo nog even in een song gehangen moet worden. Het album mag dan als geheel niet erg verrassen, Balceraks spel is dik de moeite waard.
mij=Lion Music / Bertus
2 reacties