Hé leuk, de Oor in de brievenbus. Ze willen me terug! Nee, niet als schrijver, dat was ik nooit. Ze zoeken abonnees. Ik begrijp het en blader het blad door. Het grappigste vond ik, nadat humor als Eikels niet meer in het blad stond, om stukjes te lezen van cd’s waar ik ook wat van had gezegd. Mijn oog viel op een recensie van Drawing Down The Moon van Azure Ray. Ik had deze al een paar dagen in de auto gedraaid en was behoorlijk onder de indruk. Vooral het liedje “Larraine” over seksueel misbruik is een heel heftige. Het fijne aan de muziek van de Amerikaanse Orenda Fink en Maria Taylor is bovendien dat ze weten waar je elektronische drums en keyboards wel en niet moet gebruiken. Nu ken ik hun albums die ze eerder maken niet. De laatste was in 2003, maar Drawing Down The Moon is een indrukwekkende. De schrijver van Oor roemt terecht de productie van Eric Bachmann en het hoesje, maar weet nog net wat liedjes als aardig te bestempelen. Ik vrees dat het niet meer goed gaat komen tussen Oor en mij. Al weet ik ook wel dat een schrijver ook maar een simpele ziel is als ieder ander met een mening.
mij=Saddle Creek / Munich
Op 6 februari spelen ze ‘s avonds ook nog in dB’s met in het voorprogramma The Secret Love Parade. De Paradiso show is ‘s middags, 16:00.
I know, er zit een bug in de input vanaf Podiuminfo. Twee concerten op een dag mag kennelijk niet. 🙂 Verder uiteraard vette aanrader.
@Ewie Zo was ie ook bedoeld 😉