Soms is het heerlijk om mee te kunnen zingen met een gruwelijk knauwend Amerikaans accent, alsof je zelf uit het midwesten komt. Ik doe het bijvoorbeeld graag bij Wheat, een volkomen onderschatte band, en het lijkt erop dat ik in Backyard Tire Fire nog zo’n band heb gevonden. Het zingt ook wel makkelijk mee natuurlijk, op een tekst als ‘Everybody’s depressed, everybody’s down, everybody’s on drugs, in this damn town’. Je hoort het één keer en het zit meteen in je hoofd. En zo is deze hele cd eigenlijk gebaseerd op goed in het gehoor liggende popsongs. Twangpop van de commercieelste soort, in die zin dat The Places We Lived werkelijk vol staat van heerlijke popmelodieën en nergens heel originele, maar altijd makkelijk meezingbare teksten: ‘I just wanna spend some time with you, spend some time with you’. Ook het experiment wordt echter niet geschuwd. Op “Time With You” bijvoorbeeld wordt een piano zodanig vervormd dat hij nauwelijks nog als zodanig herkenbaar is en vervolgens afgezet tegen een naar een hoogtepunt werkend drumritme. Om dan gevolgd te worden door het standaard Tom Petty-esque “Welcome to the Factory”, en door “How The Hell Did You Get Back Here?”, een rockende Cracker-meets-Bob-Dylan-song. Kortom, voor elk wat wils op The Places We Lived, een blind aan te schaffen plaat voor de liefhebbers van twang.
mij=Hyena / Bertus