Zou het toeval zijn dat juist in deze barre tijden voor de Amerikaanse democratie de oervaders van de moderne punkrock weer van zich doen spreken? Het was alweer een paar jaartjes stil maar gelukkig is er weer leven in de brouwerij. Stond het vorige album nog vooral in het teken van de terugkeer van verloren zoon (en Epitaph-baas) Mr. Brett. God o God, wat hebben we Brett moeten missen want in de jaren dat hij weg was en zanger Greg Graffin het schrijfwerk alleen moest opknappen was het toch flink behelpen voor de Bad Religion liefhebber. Het mag nu wel duidelijk zijn dat de leuke koortjes en zanglijnen uit de koker van Greg komen maar dat het bedenken van een goede gitaar-riff toch een heel andere expertise is. De neerwaartse spiraal is met een knal omgedraaid en alle losse deeltjes vallen weer op hun plaats. De snelle en stoere riffs, de korte en strakke solo’s, bombastische koortjes en niet te vergeten de venijnige politieke teksten. Op The Empire Strikes First zijn de messen weer ouderwets geslepen. Wie er zegt dat muziek geen boodschap hoeft te hebben, luister maar eens naar openingsknaller “Sinister Rouge” waar de krasse knarren laten horen nog steeds zeer actueel te zijn. Helaas staan er wel een paar rustigere nummertjes op die doen denken aan de inter-Brett periode maar dat mag de pret niet drukken. In dit jaar van de oudjes eist Bad Religion haar plek op het podium met gemak weer op.
mij=Epitaph
Geen enkele link werkt!