Wat hebben mijn collega´s mij gepest. Was dat niet dat gozertje met zijn grote bek? Stukjes schrijven en dan de brave Hendrik uithangen. Een loser was ik… Kolere, stuur dan ook gewoon k**-cd´s naar me op. Maar goed, nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Gelukkig gaat er deze ronde wat meer gerockt worden. Allereerst met het uit Amsterdam afkomstige Bevel Emboss. Als ik echter zie dat de leden afkomstig zijn uit bands als Van Dik Hout en Lois Lane, dan maakt mijn maag al een salto. Het valt uiteindelijk mee, maar de surf waar het kwartet zich op Celluloid aan waagt is van een braafheid waar ik ook wel een beetje onpasselijk van word. Ik moet gewoon teveel aan The Shadows denken. Het gaat maar door, het gaat maar door. En dan titels als “Rocky Miller” of “Hot In The House”, ik kom niet meer bij van het lachen. Koop eens een plaat van Dick Dale of Link Wray en dan weer de studio in. Want van surf, daar houdt deze Joop wel van. Dit is echter surfen op suffe Nederlandse golfjes.
Volgens mij was het Robert-Jan Stips van The Nits die jaren geleden een Teleac-cursus aanprees onder het motto: ´toetsen, overal toetsen'. Daar moest ik dus aan denken bij het hoesje van het album van Carlo De Wijs – his name is rock ´n´ roll, baby! -, Introducing New Hammond Soul. Dat valt tegen. Ik hoor gospel en funk. En een goede muzikant die weet hoe het trucje werkt en dit dan probeert te laten horen. Maar de roots mist, helaas. Hij heeft ook een nieuwe Voices Of Soul achter zich. Ik heb er nog nooit van gehoord. De Wijs schijnt een bekend muzikant te zijn en zijn sporen te hebben verdiend bij Candy Dulfer, Benjamin Herman en Steve Lukather. Ik geloof het meteen, maar geef het beestje niet je eigen naam, kies een andere titel en laat je ver van een hoesje waar ik eerder aan Klaus Wünderlich moet denken dan aan vette gospel. Sorry, zo geloof ik je niet. Heeft u nog een bruiloftsband nodig? Met koor. Ik weet er een.
Dan moet Karma´s Lab het dan maar goed gaan maken. Stoere jongens, stoer hoesje. Dat gaat een geslaagde release worden in de vijf liedjes die de e.p. kent, hoop ik. Wat me echter al snel opvalt, dat de nummers glad zijn als een Kane in topvorm. De gitaren zijn ver naar achter gemixt, zoals eigenlijk alles. Wat een slappe hap is dit. Ze halen inspiratie uit Porcupine Tree, Radiohead en A Perfect Circle, zeggen ze. Het zal best, maar ze mogen blij zijn als ze een kaartje voor een concert van ze mogen kopen. Dit is rock waar deze Joop van moet kotsen. Dan lees ik dat ze De Grote Prijs Van Nederland hebben gewonnen. Nederlandse Rockmuziek is dood mensen. Oh ja, en die komt uit Heerhugowaard. [Update redactie: en nu istie echt dood, Karma's Lab stopt ermee.]
Ik hoop dat mijn collega´s mij niet meer uitlachen, maar vrolijk kan ik van deze ronde niet worden…
mij=Eigen Beheer & Eigen Beheer / Rough Trade Distribution & Eigen Beheer
4 reacties