Beyond The Bridge – The Old Man & The Spirit

Een debuut waar je al sinds 2008 aan hebt gewerkt, elf vrijwel allemaal lange songs, niet minder dan zeven bandleden, een zanger én een zangeres en muziek die schakelt van progmetal naar ingetogen naar AOR naar bombast – er is minder nodig om ervoor te zorgen dat bij dergelijke ambitieuze reuzenstappen de eigen benen in de knoop raken en een band een tekenfilmachtige smak op de muil maakt. Alleen gebeurt dat niet bij het Duitse Beyond The Bridge. In eerste instantie lijkt het allemaal wat veel van het goede, maar naarmate je er meer mee vertrouwd raakt valt op hoe mooi het allemaal in elkaar zit. De werkzaamheden bij Beyond The Bridge zijn niet de hoofdbezigheid van de bandleden, maar die hoofdbezigheden, vooral als engineer of musicus in rock, jazz en klassiek, maken dat ze een achtergrond hebben waar je u tegen zegt. Het resultaat is bijvoorbeeld dat je soms koorpartijen krijgt die je eerder bij de Carmina Burana verwacht dan bij een progalbum. Het feit dat de band zowel een zanger als een zangeres heeft is opmerkelijk, maar het leidt niet tot een vermoeiende serie duetten. Zangeres Dilenya Mar, die bijvoorbeeld de poppy ballad “World Of Wonders” voor haar rekening neemt, is niet van de opera-achtige zang. Je hoort haar bij wijze van spreken ook zo jazz, pop en soul zingen, maar op deze plaat is haar heldere stem een mooie combinatie met de meer traditionele rockstem van Herbie Langhans. Er komt de nodige technische hogesnelheidsprogmetal langs, maar de organische manier waarop die verweven is met meer ingetogen stukken maakt dat deze plaat een flinke klodder dramatiek meekrijgt en toch steeds aan de goede kant van de streep blijft. Je moet er bij The Old Man & The Spirit even moeite voor doen, maar dan word je ook rijkelijk beloond.

mij=Frontiers / Rough Trade