Big Boss Man is hier niet de worstelaar, maar een door muziek uit de jaren zestig en zeventig geïnspireerd Engels combo met een voorliefde voor funk, jazz, R&B en soundtracks, allemaal stevig leunend op het Hammondorgel. Last Man On Earth schijnt een conceptplaat te moeten zijn, met de titel als overduidelijk concept. Behalve dat men dit titelnummer een aantal keren terug laat komen (als openingstrack, met een zangeres en in een Franstalige versie) , is daar verder gelukkig niet heel veel van te merken. Hoe onbekend ze als band misschien ook zijn, toch hebben ze een aardig track record: de funky Hammond-grooves van het trio werden in succesvolle films, documentaires en reclamespotjes gebruikt. Last Man On Earth is inmiddels hun vierde plaat en de Hammond-sound – stevig te horen in de titel- annex openingstrack – is niet meer het enige toetsengeluid dat gebruikt wordt. Hoe langer de plaat duurt, des te moderner worden de toetsen. Van de analoge jaren zestig en zeventig belanden we in de digitale jaren tachtig (“Trans Adonis”) en negentig (“Sladey”). Veel moderner wordt het niet. En dat is precies de charme van dit combo.
mij=Blow Up Records