De samenstelling van Big Star is sinds 1993 vrijwel onveranderd: oerleden Alex Chilton en Jody Stephens, aangevuld met Jon Auer en Ken Stringfellow van The Posies. De band die de klassieke trits # 1 Record, Radio City en Sister Lovers opnam heeft het maar vier jaar volgehouden, van 1971 tot 1975, onderwijl zo links en rechts wat bandleden verliezend. De grote man in al die jaren was de notoire lastpak Alex Chilton die weliswaar een aantal soloplaten opnam, maar behoudens een reünie-optreden hier en daar, pas nu besloten heeft om Big Star echt nieuw leven in te blazen. Het resultaat, In Space, zal de geweldige drie Big Star-releases niet uitbreiden tot vier, hoezeer de belangrijkste Posies ook hun best doen. De eerste drie tracks, “Dony”, “Lady Sweet” en “Best Chance We’ve Ever Had”, komen nog het dichtst in de buurt van de superieure powerpop van Big Star. De rest is hoogstens aardig (“Hung Up With Summer”), soms bizar van lelijkheid (de jaren-zeventig-funk van “Love Revolution”), maar voornamelijk overbodig. Ik begrijp dat het na een samenwerking van twaalf jaar met twee van je grootste fans een aardig idee is om ze credits te geven op een plaat. Het gevolg is dan wel dat je van een band met alleen maar briljante platen op het conto één van die vele bands maakt die het niveau niet een carrière lang vol konden houden.
mij=Ryko / Rough Trade