Je zou bijna vergeten dat Billy Sherwood een begenadigd multi-instrumentalist is als je de gastenlijst op Citizen ziet: onder andere Steve Hackett, Steve Morse, Rick Wakeman, Geoff Downes, Tony Kaye, Jordan Rudess, Alan Parsons en Chris Squire. De laatste is uiteraard de onlangs overleden Yes-bassist die Sherwood zijn zegen gaf om hem op te volgen. Citizen werd geïnspireerd door de Amerikaanse generaal Patton, die meende dat hij ook in eerdere levens op slagvelden actief was geweest. Dat idee heeft Sherwood uitgewerkt in een concept over een burger die op een aantal cruciale momenten in de geschiedenis aanwezig is. “No Man’s Land” speelt op een slagveld in WO I, “Empire” in de nadagen van het Romeinse Rijk, “Man And The Machine” tijdens de industriële revolutie, en zo verder. Een mooi concept dat ruimte laat voor heel verschillend materiaal. Sherwood was in eerdere projecten vaak vooral aan het proberen meer als Yes te klinken dan Yes zelf en leverde nogal wat werk af dat uiteindelijk te weinig écht goed materiaal bevatte (zoals William Shatner’s Ponder The Mystery of de Prog Collective-albums). Ondanks dat veel van de gasten hier een Yesverleden hebben, slaagt hij er op dit album in meer variatie te houden. En natuurlijk is het leuk om te ontdekken wie waarop meedoet. XTC’s Chris Moulding zingt op “Just Galileo And Me” – met ook een mooie, subtiele harmonicapartij -, Steve Morse is als altijd volstrekt herkenbaar op “No Man’s Land”, Rick Wakeman zorgt voor fraai tinkelend pianowerk op “The Great Depression” en zo heeft Sherwood zijn gasten steeds een prominente rol gegeven. Nee, de overeenkomsten met Yes – en Genesis, trouwens – zijn zeker niet verdwenen, maar eindelijk heeft Sherwood het in een project met wat consistentie weten te gieten. In elk geval is het merendeel van de songs geslaagd te noemen, en dat is wel eens anders geweest. Muzieknerds zullen zich sowieso prima vermaken in het zoeken van de bijdragen van de diverse gasten. Mijn jaarlijstje zal Citizen niet halen, maar ik heb ‘m met plezier beluisterd – en dat had ik eigenlijk niet verwacht.
mij=Frontiers/Rough Trade