‘Produced by Jacco Gardner’, staat er groot op de fysieke schijf van deze release. Ik vraag me af of dat ook voor het eindproduct (in plaats van mijn promo) geldt. Natuurlijk valt het best te begrijpen dat een ‘kleine’ band meelift op een grotere naam, maar het levert toch ook een valkuil op. Iedere recensent begint meteen daarover. Of trapt alleen bovengetekende in deze valkuil? Met Jacco deelt Bitter Moon een onverbloemde voorliefde voor retro. En dan niet van het versleten soort. Hier ‘kanaliseert’ men giallo-films. De Italiaanse-Duits-Frans-Spaanse seksbeluste horrorparels waarin iedere acteur gewoon zijn eigen taal sprak, en pas later werd gedubd. Lekker foute boel dus. Om te stellen dat Bitter Moon duistere seksmuziek maakt, gaat wellicht wat te ver, maar de oude synth-bakken en krautdampende drummachines – denk aan Harmonia & Eno – ronken heel bekoorlijk. Voeg daar nog sensuele vocalen aan toe, en ver zijn we niet verwijderd van kriebelende seventies-seksplaatjes. The World Above besluit met een dromerige monoloog, in het Duits gesproken. Het klinkt heel filmisch, als een citaat uit een Roman Polanski-prent, maar zo ver ik kon nagaan is het toch eigen werk. (Ondanks dat de groepsnaam van de Zürichers wel degelijk naar Polanski verwijst…) Laat u niet afleiden door alle verwijzingen. De retro-spiegel van “Images” knippert geduldig verder. Tot de Zwitsers en de luisteraars helemaal “Spurlos” zijn. Rondtollen in fantasie.
La Suisse Primitive
File: Bitter Moon – The World Above
File Under: Genoeg genamedropt
File Music: Bandcamp