Een nieuw jaar, een nieuw werk van de ex-Pixie. De productiviteit van de man kent geen grenzen, al is het niet altijd met overtuigend resultaat. Sinds het country-achtige Honeycomb uit 2005 vond ik zijn solowerk eigenlijk zelden echt de moeite waard. Het eerste nummer van Nonstoperotik is echter zeer hoopgevend. De sneer waarmee Francis tegelijk met zijn gitaar “Lake of Sin” uitschreeuwt is heerlijk. Er zijn er maar weinig die zo smerig kunnen krijsen als hij. Na de veelbelovende opener kakt het album keihard in en “Rabbits” lijkt wel een Simon & Garfunkel-nummer, zo zoet en slap heeft de man ze nog nooit gebakken. Hierna komen enkele standaardrockers, van die nummers die doen vermoeden dat Francis er thuis nog een kelder vol mee heeft liggen. Op sommige nummers lijkt het of onze bluefinger Herman Brood achter de piano meespeelt, zoals op het mooie “Wild Son”. Echt schrikken is het nummer met de titel “When I Go Down On You”. Een prominente rol is opnieuw weggelegd voor de piano in deze prachtige, gemeende ballad met ranzige titel. Ook op het ingetogen titelnummer laat Francis zich ook van zijn gevoeligste kant zien, al is de tekst ietsje minder subtiel: “Inside of you, all the way”. Nonstoperotik wordt op forums ook wel het ‘seksalbum’ van Black Francis genoemd. In ieder geval is het een album geworden met een zeer wisselend libido.
mij=Cooking Vinyl / V2