Ongrijpbaar. Dat is de kortste en misschien wel beste omschrijving van Grassed Inn van Blank Realm. Ze lijken overal en nergens op, de blijmoedige indie-liedjes van deze Australiërs. Zelfs bij een treurig getoonzet liedje als “Reach You On The Phone” kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat het er ontspannen en vrolijk aan toe gaat in het oefenhok. Een lekker hobbelende Velvet Underground-beat, schelle synthesizers en die productie – ach, die jaren tachtig spullen zijn lekker goedkoop. Het kwartet rond broer en zus Spencer – Daniel en Sarah – lijkt zich nergens echt druk over te maken. En dan komt dat afschuwelijke woord ‘urgentie’ om de hoek kijken. Nee, dit is geen plaat van moeten en zullen. Twintig jaar geleden heette het gewoon lo-fi en daar moeten we ze ook nu zoeken. Stuurloos lawaai naast catchy melodieën (“Falling Down The Stairs”), fijne koortjes, een scheut psychedelica en een lekkere sneer in de stem van Daniel Spencer (“Bell Tower”): pin ze nergens op vast. Hoogtepunt: het stonede “Bulldozer Love”, onweerstaanbaar voortdenderend.
mij=Fire Records
4 reacties