Zo onbekend is hij nu ook weer niet: wielrenner Michael Blaudzun was drie keer Deens kampioen tijdrijden, een keer Deens wegkampioen, en rijdt nu in de CSC-ploeg van Bjarne Riis. Zou hij weten dat er in Nederland een singer-songwriter woont die zijn project vernoemd heeft naar een volgens zijn zeggen “onbekende Deense wielrenner”? Vast niet. Maar als hij de gelijknamige CD zou horen, zou hij, naast al zijn eretitels, weer iets hebben om trots op te zijn. Want wat heeft Amersfoorter Johannes Sigmond (over hem hebben we het) een prachtige plaat gemaakt! En wat heeft hij zich al die tijd goed verstopt gehouden. Zelf noemt hij Blaudzun een soundtrack voor ‘s nachts in de auto of trein, wat gezien de melancholieke sfeer helemaal geen slechte voorstelling van zaken is. In het donker op de snelweg, geen auto’s in de buurt, alleen met je gedachten, zou dit zomaar een helende plaat kunnen zijn. Muzikaal is het materiaal vrij rustig, en doet het denken aan bijvoorbeeld de melancholieke liedjes op Radiohead ‘s OK Computer, inclusief Thom Yorke‘s vocalen. Maar bijvoorbeeld ook aan de door mij elders besproken Fleet Foxes, zonder de samenzang, maar met authentieke snik in de stem. Een muzikant waar we heel zuinig op moeten zijn. Blaudzun gaat voor goud, en wat mij betreft is hem dat van harte gegund!
mij=V2