Ik vind het best een goed idee om frisse fruitige plaatjes van Nederlandse makelij uit te brengen in het winterseizoen. Helemaal als het van dat vieze druilerige weer is, wil ik best graag naar dat soort muziek luisteren. Maar ook zittend in een fonkelend winterzonnetje achter glas is het genieten van Bongomatik. De basis van de band is negen man sterk en zij zijn stuk voor stuk onder het mom van latin incognito voorzien van een artiestennaam. Ik zie op de foto die in het boekje zit toch echt Kim Hoorweg op een ijsje sabbelen in het gras. De rest van de band bestaat ook uit flinke namen uit de Nederlandse Jazz en popscene. Bovendien worden ze nog aangevuld met niet bepaald misselijk gasten als Lilian Viera in een nummer (“Bongobanana Blues”) en Kern Koppen Kl en Ahab voor de Nederlandstalige raps in drie songs. Het maakt deze debuut-cd er gelijk een van nog hoger niveau. Op sommige momenten doet het me wel wat denken aan Galliano wiens A joyful noise unto the Creator ik een gave plaat vond, maar ik daarna uit het zicht verloor. Dat de band ook doet denken aan Zuco 103 en als de blazers langs tetteren aan New Cool Collective is natuurlijk niet vreemd. We zijn wat dat betreft best verwend hier in Nederland, maar Bongomatik sluit zich met deze release met speels gemak aan bij de Nederlandse top en kan met deze cd ook zo de grens over.
mij=No Can Do Music / Eigen Beheer
2 reacties