Bored Man Overboard – Rogue

Signaleerden mijn collega’s Storm en Besselink recent al navolgers van James Blake en Bon Iver, Bored Man Overboard doet er nog een schepje epigonisme bovenop. Het meest originele aan deze groep is nota bene de woordspelerige bandnaam. Vanaf de eerste seconden klinken deze Zweden (natuurlijk Zweden!) als The National. En dan bedoel ik echt in álles. De zanger bromt zeer donkergestemde teksten en haalt zuchtend het einde van elke tekstregel, de gitaarmelodieën konden stuk voor stuk op Boxer staan en (nog wat duidelijker) de drumpartijen rommelen en stuwen meestal met veel tom-werk op de achtergrond, zonder dat er een rechttoe rechtaan rockbeat wordt ingezet. De vraag is dan natuurlijk, is het érg om naar een coverbandje te luisteren? Niet als de songs goed zijn, en dat is de eerste paar liedjes zeker het geval. Opener “Abigail” is een mooie tranentrekker, met een tekst over een stervende. ‘You’re heart is in denial, while you are coughing up medicine.’ Ook het ingehouden kwade “Wealth And Cry” mag er wezen. ‘Pretend you’re lonely, in your mansion on the hill.’ Maar in “The Optimist” (tongue-in-cheek-titel natuurlijk!) wordt een grens bereikt. De melodie buigt qua akkoorden zo dat ik elke keer denk dat de beste man ‘Walk away now, you’re gonna start a war’ gaat zingen. Echt gênant, en stiekem krijg ik zelfs een beetje medelijden, want het bovenstaande verhaaltje gaat Bored Man Overboard in elke recensie terugzien. Kijk alleen maar naar de openingsregel bij onze buren van Kindamuzik.

mij=Hazelwood/Rough Trade