Terwijl ik op mijn gemak naar Black Rebel Motorcycle Club zit te luisteren (om te compenseren dat ik ze live moest missen), zit ik me te bedenken dat ik ook nog een recensie moet schrijven. Nog voor ik het stapeltje cd’s voor de zoveelste keer doorgekeken heb, kom ik in gedachten uit bij Brant Bjork. En dat is geen toeval. Want net als de BRMC straalt de muziek van Bjork (ja, zonder het trema) de landerigheid uit die past bij een broeierig dagje als deze. Niet voor niets was hij ooit lid van stonerrock woestijnbandje Kyuss. Na nog even de drumstokjes beroerd te hebben bij Fu Manchu, ging hij in 1999 zijn eigen weg, en niet geheel onsuccesvol, maar wel iets minder heavy. Zijn stem is niet briljant, de vierkwartsmaten zijn niet briljant, de teksten zijn niet briljant, maar de mix van die drie is wel erg de moeite waard. En verrassend bovendien. “Born To Rock” is bijvoorbeeld, ondanks zijn titel, een bijna lieflijke laid-back track, waarin de groove en de riff heel belangrijk zijn, net als op de rest van de plaat trouwens. Bjork heeft er een handje van om je met titels op het verkeerde been te zetten, want met punkrock heeft Punk Rock Guilt verder ook al niets van doen. Slechts acht nummers telt deze cd, maar opener “Lion One” en afsluiter “Locked and Loaded” klokken allebei in op tien minuten en markeren daarmee het begin en einde van een prima rockplaat.
mij=Low Desert Punk / Cargo / Sonic