British Sea Power

Snipverkouden is hij als ik hem aan de lijn krijg. Yan Scott Wilkinson is eigenlijk best een beetje blij dat dat zijn vlucht naar Amsterdam vanwege sneeuwoverlast is geannuleerd. De voorman van British Sea Power neemt alle tijd om mijn vragen te beantwoorden over het nieuwe album Valhalla Dancehall en het tienjarig bestaan van zijn band.

mij=Interview:Blink
Na het instrumentale album Man of Aran uit 2009 en het geslaagde allegaartje Zeus uit 2010 komt dit jaar Valhalla Dancehall uit, eigenlijk de echte opvolger van Do You Like Rock Music? uit 2008. Valhalla Dancehall is het vijfde album van de band die zo’n tien jaar bestaat en vooral geliefd is bij de muziekpers. De doorbraak bij het grote publiek is er tot dusver niet van gekomen. Wilkinson: ‘Het klopt dat de recensies die we krijgen over het algemeen heel positief zijn terwijl we toch niet enorme aantallen platen verkopen. Het is niet frustrerend, maar soms verbaast het me wel een beetje. Je zult mij nooit horen beweren dat ik niet graag veel albums wil verkopen. Toch zijn we artistiek gezien nog steeds zeer tevreden.’ Wilkinson ziet zichzelf niet nog lang op deze voet doorgaan. ‘Het wordt steeds lastiger om geld te verdienen, dus tenzij we echt meer platen gaan verkopen zie ik ons niet zo nog tien jaar doorgaan.’
Hoe valt jullie muziek in landen buiten Groot-Brittannië, misschien werkt jullie bandnaam ook niet in jullie voordeel? Wilkinson: ‘In ons eigen land, en dan vooral buiten de grote steden, lijkt men ons het meeste te waarderen. Toch zijn er ook in Amerika behoorlijk wat mensen die ons wel zien zitten, vooral anglophiles en mensen in de grotere steden die wat meer open staan voor niet-Amerikaanse muziek. We hebben het in het buitenland wel een paar keer behoorlijk voor onszelf verknald. Een belangrijke showcase in Amerika liep volledig in de soep door allerlei technische problemen. We waren toen zo stom om ter plekke op het podium te proberen de technische problemen te verhelpen. We gebruikten een soort speelgoedtoetsenbordje dat niet meer werkte, dus de hele band stond over dat stomme ding gebogen. Niet echt handig tijdens een showcase. Ons eerste echte optreden in Frankrijk was ook een drama, alles ging mis dat mis kon gaan.’

Het instrumentale album Man of Aran werd opgenomen als soundtrack bij een documentaire uit 1935 over de Aran-eilanden bij Ierland. The Independent was lovend over het album: “Chimes perfectly with BSP’s fascination with lost ways of life”. Ik vraag Wilkinson over deze opmerking en of het album gedreven werd door nostalgie: ‘Nee, het was geen nostalgie. De film bevatte gewoon prachtige beelden en we vonden dat een moderne soundtrack daar een mooie aanvulling op zou zijn.’ De band heeft wel iets met eilanden en afgelegen gebieden. Platen worden steevast opgenomen in ver afgelegen studio's en ook optredens worden het liefst gegeven op locaties waar nog geen mens van gehoord heeft. Wilinson: ‘Ons favoriete festival was op het eiland van Eigg in Schotland. Er wonen nog geen honderd mensen en het is er prachtig. We schreven er de naam van ons nieuwe album in enorm grote letters op het strand en besloten ter plekke dat het de perfecte naam voor deze plaat zou zijn. Het verwijst eigenlijk naar de boerderij waar we het album hebben opgenomen, we zagen die plek na vele weken in de studio als een mysterieuze dancehall.’
Het opnemen van Valhalla Dancehall heeft in totaal zo’n anderhalf jaar geduurd, langer dan gepland. ‘We hadden weinig druk om het album af te maken en zaten boordevol ideeën. We hebben een nogal avontuurlijk pad gekozen en hebben echt veel plezier gehad aan het opnemen. Het was hard werken, sommige dagen brachten we wel vijftien uur in de studio door. Eigenlijk hadden we gewoon teveel ideeën en hebben we ook teveel opgenomen. We zagen zelf op den duur door de bomen het bos niet meer.’ Is dit ook de reden waarom jullie vorig jaar Zeus uitbrachten? ‘Absoluut, die EP bevat vooral een collectie van outtakes die we niet echt op het album vonden passen. De hele band beslist over welke nummers op het album komen en achteraf denk ik dat “Bear” van Zeus eigenlijk op het album had moeten staan. Het is een van onze betere songs.’

Hadden jullie bij het opnemen van Valhalla Dancehall wel al een idee over hoe het album zou moeten klinken? ‘We wilden in ieder geval een andere mood dan op Man of Aran, met meer ruimte voor experiment. We wilden weer terug naar de oorspronkelijke manier waarop we nummers schreven, alleen met de bandleden, opgesloten in een studio. Mijn broer Neil schreef alle langere nummers en hij is ook degene die het meeste heeft met de sound van Man of Aran. Eigenlijk wilden we meer dansbare muziek maken, maar ik ben er niet van overtuigd dat dit helemaal gelukt is. We kwamen er na de opnames achter dat er eigenlijk te weinig echt goede melodieën op het album staan. Er gebeurt heel veel en er is veel variatie op het album, maar ik houd me eerlijk gezegd gewoon te weinig bezig met wat mensen zouden willen horen.’
British Sea Power nam in het verleden covers op van Galaxie 500’s “Tugboat”, “Caribou” van de Pixies en “A Forest” van The Cure. Representatief voor de invloeden van de band? Wilkinson: ‘In zekere zin wel, al luisterde ik tijdens het opnemen van het laatste album voornamelijk naar Serge Gainsbourg. Heerlijk relaxte muziek na een dag hard werken. De cover van Galaxie 500 was eenvoudig en lijkt behoorlijk op het origineel. Het origineel is dan ook moeilijk te overtreffen. De Pixies-cover is de enige die we ook nog wel eens live spelen en is het lastigst van de drie. Soms schreeuw ik zo hard bij dat nummer dat ik achteraf sta te duizelen op het podium.’

De optredens van British Sea Power zijn een bijzondere ervaring. De bandleden staan meestal versierd met blaadjes op het podium en gaan helemaal los. De afgelopen jaren waren er meerdere ongelukken, bijvoorbeeld met stagedives waarbij het publiek keurig een stapje opzij deed. Nog gewonden gevallen recentelijk? Wilkinson: ‘Haha, nee gelukkig niet. Wel een paar near-misses. We gaan proberen in de toekomst iets voorzichtiger te zijn. Touch wood.’
In maart of april 2011 zal de band hoogstwaarschijnlijk Amsterdam aandoen. Mocht je vooraan staan, probeer vliegende bandleden dan even op te vangen.